Lamentaciones 5
1 Acuérdate, oh SEÑOR, de lo que nos ha sucedido. Ve y mira nuestro oprobio.
Ya Rəbb, başımıza gələni yada sal Gör bu xəcalətimizi, buna nəzər sal.
2 Nuestra heredad se ha vuelto a extraños, nuestras casas a forasteros.
İrs torpağımız yadellilərin əlinə keçib, Evlərimiz əcnəbilərə verilib.
3 Huérfanos somos sin padre; nuestras madres son como viudas.
Atalarımız öldü, yetim qaldıq, Analarımız dul qaldı.
4 Nuestra agua bebemos por dinero; nuestra leña por precio compramos.
Suyumuzu pulla alıb içirik, Pulla odun almağa məcburuq.
5 Persecución padecemos sobre nuestra cerviz; nos cansamos, y no hay para nosotros reposo.
Bizi qovub başımızdan basırlar, Yorulmuşuq, bizi rahat qoymurlar.
6 Al egipcio y al asirio dimos la mano, para saciarnos de pan.
Doyunca çörək yemək üçün Misirə, Aşşura əl açmışıq.
7 Nuestros padres pecaron, y son muertos; y nosotros llevamos sus castigos.
Ata-babalarımız günah işlədərək keçib-getdi, Təqsirlərinin cəzası üstümüzə yükləndi.
8 Siervos se enseñorearon de nosotros; no hubo quien nos librase de su mano.
Qullar bizə hökmran olub, Bizi onların əlindən qurtaran yoxdur.
9 Con peligro de nuestras vidas traíamos nuestro pan delante del cuchillo del desierto.
Çöldəki qılınca görə, Canımız bahasına çörək qazanırıq.
10 Nuestra piel se ennegreció como un horno a causa del ardor del hambre.
Aclıq bizi yandırıb-yaxdığına görə Dərimiz qaralıb, kürəyə bənzəyir.
11 Violaron a las mujeres en Sion, a las vírgenes en las ciudades de Judá.
Sionda qadınlar, Yəhuda şəhərlərindəki bakirə qızlar zorlanır.
12 A los príncipes colgaron con su mano; no respetaron el rostro de los ancianos.
Başçılar əllərindən asılıb, Ağsaqqallar hörmətdən düşüb.
13 Llevaron los jóvenes a moler, y los niños desfallecieron en la leña.
Məcburiyyət qarşısında cavanlar əl dəyirmanını çəkir, Oğlanlar odun yükləri altında səndələyir.
14 Los ancianos cesaron de la puerta, los jóvenes de sus canciones.
Şəhər darvazasında ağsaqqallar oturmur, Gənclər çalğı alətlərində çalmır.
15 Cesó el gozo de nuestro corazón; nuestro corro se tornó en luto.
Ürəyimizdən şadlıq çəkilib, Oyunlarımız yasa çevrilib.
16 Cayó la corona de nuestra cabeza. ¡Ay ahora de nosotros! Porque pecamos.
Başımızın tacı düşüb, Vay halımıza! Çünki günah işlətmişik.
17 Por esto fue entristecido nuestro corazón, por esto se entenebrecieron nuestro ojos,
Buna görə ürəklərimiz çəkilib, Gözlərimiz qaralıb,
18 Por el Monte de Sion que está asolado; zorras andan en él.
Çünki Sion dağı viran qalıb, Üstündə tülkülər gəzib-dolaşır.
19 Mas tú, SEÑOR, permanecerás para siempre; tu trono de generación en generación.
Sən isə, ya Rəbb, əbədi hökmransan, Nəsildən-nəslə qədər taxtında oturacaqsan.
20 ¿Por qué te olvidarás para siempre de nosotros, y nos dejarás por largos días?
Uzun zamandan bəri niyə bizi bu qədər tərk etmisən? Niyə bizi bu qədər uzun müddətə tərk etmisən?
21 Vuélvenos, oh SEÑOR, a ti, y nos volveremos; renueva nuestros días como al principio.
Ya Rəbb, bizi Özünə qaytar, Təzədən əvvəlki günlərimizə qayıdaq!
22 Porque repeliendo nos has desechado; te has airado contra nosotros en gran manera.
Yoxsa hüzurundan bizi tamamilə atmısan, Bizə qarşı hədsiz qəzəblənmisən?
