< Lamentaciones 3 >

1 Alef: Yo soy un hombre que ve aflicción en la vara de su enojo.
(Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
2 Alef: Me guió y me llevó en tinieblas, mas no en luz.
Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
3 Alef: Ciertamente contra mí volvió y revolvió su mano todo el día.
Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
4 Bet: Hizo envejecer mi carne y mi piel; quebrantó mis huesos.
(Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
5 Bet: Edificó contra mí, y me cercó de tósigo y de trabajo.
У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
6 Bet: Me asentó en oscuridades, como los muertos para siempre.
У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
7 Guímel: Me cercó de seto, y no saldré; agravó mis grillos.
(Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
8 Guímel: Aun cuando clamé y di voces, cerró mi oración.
Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
9 Guímel: Cercó de seto mis caminos a piedra tajada, torció mis senderos.
У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
10 Dálet: Oso que acecha fue para mí, como león en escondrijos.
(Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
11 Dálet: Torció mis caminos, y me despedazó; me tornó asolado.
Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
12 Dálet: Su arco entesó, y me puso como blanco a la saeta.
У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
13 He: Hizo entrar en mis riñones las saetas de su aljaba.
(Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
14 He: Fui escarnio a todo mi pueblo, canción de ellos todos los días.
Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
15 He: Me llenó de amarguras, me embriagó de ajenjos.
У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
16 Vau: Me quebró los dientes con cascajo, me cubrió de ceniza.
(Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
17 Vau: Y mi alma se alejó de la paz, me olvidé del bien.
Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
18 Vau: Y dije: Pereció mi fortaleza, y mi esperanza del SEÑOR.
Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
19 Zain: Acuérdate de mi aflicción y de mi lloro, del ajenjo y de la hiel.
(Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
20 Zain: Lo tendrá aún en memoria mi alma, porque en mí está humillada.
Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
21 Zain: Esto reduciré a mi corazón, por tanto esperaré.
Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
22 Chet: Es por las misericordias del SEÑOR que no somos consumidos, porque nunca decayeron sus misericordias.
(Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
23 Chet: Nuevas son cada mañana; grande es tu fe.
Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
24 Chet: Mi parte es el SEÑOR, dijo mi alma; por tanto a él esperaré.
Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
25 Tet: Bueno es el SEÑOR a los que en él esperan, al alma que le buscare.
(Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
26 Tet: Bueno es esperar callando en la salud del SEÑOR.
Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
27 Tet: Bueno es al varón, si llevare el yugo desde su juventud.
Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
28 Yod: Se sentará solo, y callará, porque lo llevó sobre sí.
(Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
29 Yod: Pondrá su boca en el polvo, si por ventura habrá esperanza.
Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
30 Yod: Dará la mejilla al que le hiriere; se llenará de afrenta.
Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
31 Cof: Porque el Señor no desechará para siempre;
(Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
32 Cof: Antes si afligiere, también se compadecerá según la multitud de sus misericordias.
Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
33 Cof: Porque no aflige ni acongoja de su corazón a los hijos de los hombres.
Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
34 Lámed: Para desmenuzar debajo de sus pies todos los encarcelados de la tierra,
(Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
35 Lámed: Para hacer apartar el derecho del hombre ante la presencia del Altísimo,
Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
36 Lámed: Para trastornar al hombre en su causa, el Señor no lo sabe.
Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
37 Mem: ¿Quién será aquel que diga, que vino algo que el Señor no mandó?
(Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
38 Mem: ¿De la boca del Altísimo no saldrá malo ni bueno?
Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
39 Mem: ¿Por qué tiene dolor el hombre viviente, el hombre en su pecado?
Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
40 Nun: Escudriñemos nuestros caminos, y busquemos, y volvámonos al SEÑOR.
(Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
41 Nun: Levantemos nuestros corazones con las manos a Dios en los cielos.
Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
42 Nun: Nosotros nos hemos rebelado, y fuimos desleales; por tanto tú no perdonaste.
Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
43 Sámec: Desplegaste la ira, y nos perseguiste; mataste, no perdonaste.
(Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
44 Sámec: Te cubriste de nube, para que no pasase la oración nuestra.
Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
45 Sámec: Raedura y abominación nos tornaste en medio de los pueblos.
Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
46 Pe: Todos nuestros enemigos abrieron sobre nosotros su boca.
(Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
47 Pe: Temor y lazo fue para nosotros, asolamiento y quebrantamiento.
Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
48 Pe: Ríos de aguas echan mis ojos, por el quebrantamiento de la hija de mi pueblo.
Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
49 Ayin Mis ojos destilan, y no cesan, porque no hay alivio,
(Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
50 Ayin Hasta que el SEÑOR mire y vea desde los cielos.
Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
51 Ayin Mis ojos contristaron mi alma, por todas las hijas de mi ciudad.
Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
52 Tsade: Mis enemigos me dieron caza como a ave, sin razón.
(Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
53 Tsade: Ataron mi vida en mazmorra, pusieron piedra sobre mí.
Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
54 Tsade Aguas de avenida vinieron sobre mi cabeza; yo dije: muerto soy.
Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
55 Cof: Invoqué tu nombre, oh SEÑOR, desde la cárcel profunda.
(Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
56 Cof: Oíste mi voz; no escondas tu oído a mi clamor, para mi respiro.
Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
57 Cof: Te acercaste el día que te invoqué; dijiste: No temas.
Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
58 Resh: Abogaste, Señor, la causa de mi alma; redimiste mi vida.
(Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
59 Resh: Tú has visto, oh SEÑOR, mi sinrazón; pleitea mi causa.
И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
60 Resh: Tú has visto toda su venganza; todos sus pensamientos contra mí.
Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
61 Sin: Tú has oído la afrenta de ellos, oh SEÑOR, todas sus maquinaciones contra mí;
(Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
62 Sin: Los dichos de los que se levantaron contra mí, y su designio contra mí todo el día.
Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
63 Sin: Su sentarse, y su levantarse mira; yo soy su canción.
Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
64 Tau: Dales el pago, oh SEÑOR, según la obra de sus manos.
(Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
65 Tau: Dales ansia de corazón, tu maldición a ellos.
Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
66 Tau: Persíguelos en tu furor, y quebrántalos de debajo de los cielos, oh SEÑOR.
Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!

< Lamentaciones 3 >