Juan 6
1 Pasadas estas cosas, se fue Jesús al otro lado del mar de Galilea, que es de Tiberias.
తతః పరం యీశు ర్గాలీల్ ప్రదేశీయస్య తివిరియానామ్నః సిన్ధోః పారం గతవాన్|
2 Y le seguía grande multitud, porque veían sus señales que hacía en los enfermos.
తతో వ్యాధిమల్లోకస్వాస్థ్యకరణరూపాణి తస్యాశ్చర్య్యాణి కర్మ్మాణి దృష్ట్వా బహవో జనాస్తత్పశ్చాద్ అగచ్ఛన్|
3 Subió pues Jesús a un monte, y se sentó allí con sus discípulos.
తతో యీశుః పర్వ్వతమారుహ్య తత్ర శిష్యైః సాకమ్|
4 Y estaba cerca la Pascua, la Fiesta de los judíos.
తస్మిన్ సమయ నిస్తారోత్సవనామ్ని యిహూదీయానామ ఉత్సవ ఉపస్థితే
5 Cuando alzó Jesús los ojos, y vio que había venido a él grande multitud, dice a Felipe: ¿De dónde compraremos pan para que coman éstos?
యీశు ర్నేత్రే ఉత్తోల్య బహులోకాన్ స్వసమీపాగతాన్ విలోక్య ఫిలిపం పృష్టవాన్ ఏతేషాం భోజనాయ భోజద్రవ్యాణి వయం కుత్ర క్రేతుం శక్రుమః?
6 Mas esto decía para probarle; porque él sabía lo que había de hacer.
వాక్యమిదం తస్య పరీక్షార్థమ్ అవాదీత్ కిన్తు యత్ కరిష్యతి తత్ స్వయమ్ అజానాత్|
7 Le respondió Felipe: Doscientos denarios de pan no les bastarán, para que cada uno de ellos tome un poco.
ఫిలిపః ప్రత్యవోచత్ ఏతేషామ్ ఏకైకో యద్యల్పమ్ అల్పం ప్రాప్నోతి తర్హి ముద్రాపాదద్విశతేన క్రీతపూపా అపి న్యూనా భవిష్యన్తి|
8 Le dice uno de sus discípulos, Andrés, hermano de Simón Pedro:
శిమోన్ పితరస్య భ్రాతా ఆన్ద్రియాఖ్యః శిష్యాణామేకో వ్యాహృతవాన్
9 Un muchacho está aquí que tiene cinco panes de cebada y dos peces pequeños; ¿mas qué es esto entre tantos?
అత్ర కస్యచిద్ బాలకస్య సమీపే పఞ్చ యావపూపాః క్షుద్రమత్స్యద్వయఞ్చ సన్తి కిన్తు లోకానాం ఏతావాతాం మధ్యే తైః కిం భవిష్యతి?
10 Entonces Jesús dijo: Haced recostar los hombres. Y había mucha hierba en aquel lugar; y se recostaron como número de cinco mil varones.
పశ్చాద్ యీశురవదత్ లోకానుపవేశయత తత్ర బహుయవససత్త్వాత్ పఞ్చసహస్త్రేభ్యో న్యూనా అధికా వా పురుషా భూమ్యామ్ ఉపావిశన్|
11 Y tomó Jesús aquellos panes, y habiendo dado gracias, repartió a los discípulos, y los discípulos a los que estaban recostados; asimismo de los peces, cuanto querían.
తతో యీశుస్తాన్ పూపానాదాయ ఈశ్వరస్య గుణాన్ కీర్త్తయిత్వా శిష్యేషు సమార్పయత్ తతస్తే తేభ్య ఉపవిష్టలోకేభ్యః పూపాన్ యథేష్టమత్స్యఞ్చ ప్రాదుః|
12 Y cuando fueron saciados, dijo a sus discípulos: Recoged los pedazos que han quedado, para que no se pierda nada.
తేషు తృప్తేషు స తానవోచద్ ఏతేషాం కిఞ్చిదపి యథా నాపచీయతే తథా సర్వ్వాణ్యవశిష్టాని సంగృహ్లీత|
13 Recogieron pues, y llenaron doce cestas de pedazos de los cinco panes de cebada, que sobraron a los que habían comido.
తతః సర్వ్వేషాం భోజనాత్ పరం తే తేషాం పఞ్చానాం యావపూపానాం అవశిష్టాన్యఖిలాని సంగృహ్య ద్వాదశడల్లకాన్ అపూరయన్|
14 Aquellos hombres entonces, como vieron la señal que Jesús había hecho, decían: Este verdaderamente es el profeta que había de venir al mundo.
అపరం యీశోరేతాదృశీమ్ ఆశ్చర్య్యక్రియాం దృష్ట్వా లోకా మిథో వక్తుమారేభిరే జగతి యస్యాగమనం భవిష్యతి స ఏవాయమ్ అవశ్యం భవిష్యద్వక్త్తా|
15 Y sabiendo Jesús que habían de venir para arrebatarle, y hacerle rey, volvió a retirarse al monte, él solo.
అతఏవ లోకా ఆగత్య తమాక్రమ్య రాజానం కరిష్యన్తి యీశుస్తేషామ్ ఈదృశం మానసం విజ్ఞాయ పునశ్చ పర్వ్వతమ్ ఏకాకీ గతవాన్|
16 Y como se hizo tarde, descendieron sus discípulos al mar;
సాయంకాల ఉపస్థితే శిష్యా జలధితటం వ్రజిత్వా నావమారుహ్య నగరదిశి సిన్ధౌ వాహయిత్వాగమన్|
17 y entrando en un navío, iban cruzando el mar hacia Capernaum. Y era ya oscuro, y Jesús no había venido a ellos.
తస్మిన్ సమయే తిమిర ఉపాతిష్ఠత్ కిన్తు యీషుస్తేషాం సమీపం నాగచ్ఛత్|
18 Y el mar comenzó a levantarse con un gran viento.
తదా ప్రబలపవనవహనాత్ సాగరే మహాతరఙ్గో భవితుమ్ ఆరేభే|
19 Cuando hubieron navegado como veinticinco o treinta estadios, ven a Jesús que andaba sobre el mar, y se acercaba al navío; y tuvieron miedo.
తతస్తే వాహయిత్వా ద్విత్రాన్ క్రోశాన్ గతాః పశ్చాద్ యీశుం జలధేరుపరి పద్భ్యాం వ్రజన్తం నౌకాన్తికమ్ ఆగచ్ఛన్తం విలోక్య త్రాసయుక్తా అభవన్
20 Pero él les dijo: YO SOY; no tengáis miedo.
కిన్తు స తానుక్త్తవాన్ అయమహం మా భైష్ట|
21 Y ellos le recibieron de buena gana en el navío; y luego el navío llegó a la tierra donde iban.
తదా తే తం స్వైరం నావి గృహీతవన్తః తదా తత్క్షణాద్ ఉద్దిష్టస్థానే నౌరుపాస్థాత్|
22 El día siguiente, la multitud que estaba al otro lado del mar, como vio que no había allí otra navecilla sino una, en la cual habían entrado sus discípulos, y que Jesús no había entrado con sus discípulos en el navío, sino que sus discípulos se habían ido solos;
యయా నావా శిష్యా అగచ్ఛన్ తదన్యా కాపి నౌకా తస్మిన్ స్థానే నాసీత్ తతో యీశుః శిష్యైః సాకం నాగమత్ కేవలాః శిష్యా అగమన్ ఏతత్ పారస్థా లోకా జ్ఞాతవన్తః|
23 y que otras navecillas habían arribado de Tiberias junto al lugar donde habían comido el pan después de haber el Señor dado gracias;
కిన్తు తతః పరం ప్రభు ర్యత్ర ఈశ్వరస్య గుణాన్ అనుకీర్త్త్య లోకాన్ పూపాన్ అభోజయత్ తత్స్థానస్య సమీపస్థతివిరియాయా అపరాస్తరణయ ఆగమన్|
24 cuando vio pues la multitud que Jesús no estaba allí, ni sus discípulos, entraron ellos en las navecillas, y vinieron a Capernaum buscando a Jesús.
యీశుస్తత్ర నాస్తి శిష్యా అపి తత్ర నా సన్తి లోకా ఇతి విజ్ఞాయ యీశుం గవేషయితుం తరణిభిః కఫర్నాహూమ్ పురం గతాః|
25 Y hallándole al otro lado del mar, le dijeron: Rabí, ¿cuándo llegaste acá?
తతస్తే సరిత్పతేః పారే తం సాక్షాత్ ప్రాప్య ప్రావోచన్ హే గురో భవాన్ అత్ర స్థానే కదాగమత్?
26 Les respondió Jesús, y dijo: De cierto, de cierto os digo, que me buscáis, no porque habéis visto las señales, sino porque comisteis el pan y os saciasteis.
తదా యీశుస్తాన్ ప్రత్యవాదీద్ యుష్మానహం యథార్థతరం వదామి ఆశ్చర్య్యకర్మ్మదర్శనాద్ధేతో ర్న కిన్తు పూపభోజనాత్ తేన తృప్తత్వాఞ్చ మాం గవేషయథ|
27 Trabajad no por la comida que perece, sino por la comida que a vida eterna permanece, la cual el Hijo del hombre os dará; porque a éste señaló el Padre, que es Dios. (aiōnios g166)
క్షయణీయభక్ష్యార్థం మా శ్రామిష్ట కిన్త్వన్తాయుర్భక్ష్యార్థం శ్రామ్యత, తస్మాత్ తాదృశం భక్ష్యం మనుజపుత్రో యుష్మాభ్యం దాస్యతి; తస్మిన్ తాత ఈశ్వరః ప్రమాణం ప్రాదాత్| (aiōnios g166)
28 Y le dijeron: ¿Qué haremos para que obremos las obras de Dios?
తదా తేఽపృచ్ఛన్ ఈశ్వరాభిమతం కర్మ్మ కర్త్తుమ్ అస్మాభిః కిం కర్త్తవ్యం?
29 Respondió Jesús, y les dijo: Esta es la obra de Dios, que creáis en el que él envió.
తతో యీశురవదద్ ఈశ్వరో యం ప్రైరయత్ తస్మిన్ విశ్వసనమ్ ఈశ్వరాభిమతం కర్మ్మ|
30 Le dijeron entonces: ¿Qué señal pues haces tú, para que veamos, y te creamos? ¿Qué obras?
తదా తే వ్యాహరన్ భవతా కిం లక్షణం దర్శితం యద్దృష్ట్వా భవతి విశ్వసిష్యామః? త్వయా కిం కర్మ్మ కృతం?
31 Nuestros padres comieron el maná en el desierto, como está escrito: Pan del cielo les dio a comer.
అస్మాకం పూర్వ్వపురుషా మహాప్రాన్తరే మాన్నాం భోక్త్తుం ప్రాపుః యథా లిపిరాస్తే| స్వర్గీయాణి తు భక్ష్యాణి ప్రదదౌ పరమేశ్వరః|
32 Y Jesús les dijo: De cierto, de cierto os digo: No os dio Moisés pan del cielo; mas mi Padre os da el verdadero pan del cielo.
తదా యీశురవదద్ అహం యుష్మానతియథార్థం వదామి మూసా యుష్మాభ్యం స్వర్గీయం భక్ష్యం నాదాత్ కిన్తు మమ పితా యుష్మాభ్యం స్వర్గీయం పరమం భక్ష్యం దదాతి|
33 Porque el pan de Dios es aquel que descendió del cielo y da vida al mundo.
యః స్వర్గాదవరుహ్య జగతే జీవనం దదాతి స ఈశ్వరదత్తభక్ష్యరూపః|
34 Y le dijeron: Señor, danos siempre este pan.
తదా తే ప్రావోచన్ హే ప్రభో భక్ష్యమిదం నిత్యమస్మభ్యం దదాతు|
35 Y Jesús les dijo: YO SOY el pan de vida; el que a mí viene, nunca tendrá hambre; y el que en mí cree, no tendrá sed jamás.
యీశురవదద్ అహమేవ జీవనరూపం భక్ష్యం యో జనో మమ సన్నిధిమ్ ఆగచ్ఛతి స జాతు క్షుధార్త్తో న భవిష్యతి, తథా యో జనో మాం ప్రత్యేతి స జాతు తృషార్త్తో న భవిష్యతి|
36 Mas ya os he dicho, que aunque me habéis visto, no creéis.
మాం దృష్ట్వాపి యూయం న విశ్వసిథ యుష్మానహమ్ ఇత్యవోచం|
37 Todo lo que el Padre me da, vendrá a mí; y al que a mí viene, no le echo fuera.
పితా మహ్యం యావతో లోకానదదాత్ తే సర్వ్వ ఏవ మమాన్తికమ్ ఆగమిష్యన్తి యః కశ్చిచ్చ మమ సన్నిధిమ్ ఆయాస్యతి తం కేనాపి ప్రకారేణ న దూరీకరిష్యామి|
38 Porque he descendido del cielo, no para hacer mi voluntad, sino la voluntad del que me envió.
నిజాభిమతం సాధయితుం న హి కిన్తు ప్రేరయితురభిమతం సాధయితుం స్వర్గాద్ ఆగతోస్మి|
39 Y esta es la voluntad del que me envió, del Padre: Que de todo lo que me diere, no pierda de ello, sino que lo resucite en el día postrero.
స యాన్ యాన్ లోకాన్ మహ్యమదదాత్ తేషామేకమపి న హారయిత్వా శేషదినే సర్వ్వానహమ్ ఉత్థాపయామి ఇదం మత్ప్రేరయితుః పితురభిమతం|
40 Y esta es la voluntad del que me ha enviado: Que todo aquel que ve al Hijo, y cree en él, tenga vida eterna; y yo le resucitaré en el día postrero. (aiōnios g166)
యః కశ్చిన్ మానవసుతం విలోక్య విశ్వసితి స శేషదినే మయోత్థాపితః సన్ అనన్తాయుః ప్రాప్స్యతి ఇతి మత్ప్రేరకస్యాభిమతం| (aiōnios g166)
41 Murmuraban entonces de él los Judíos, porque había dicho: YO SOY el pan que descendí del cielo.
తదా స్వర్గాద్ యద్ భక్ష్యమ్ అవారోహత్ తద్ భక్ష్యమ్ అహమేవ యిహూదీయలోకాస్తస్యైతద్ వాక్యే వివదమానా వక్త్తుమారేభిరే
42 Y decían: ¿No es éste Jesús, el hijo de José, cuyo padre y madre nosotros conocemos? ¿Cómo, pues, dice éste: Del cielo he descendido?
యూషఫః పుత్రో యీశు ర్యస్య మాతాపితరౌ వయం జానీమ ఏష కిం సఏవ న? తర్హి స్వర్గాద్ అవారోహమ్ ఇతి వాక్యం కథం వక్త్తి?
43 Y Jesús respondió, y les dijo: No murmuréis entre vosotros.
తదా యీశుస్తాన్ ప్రత్యవదత్ పరస్పరం మా వివదధ్వం
44 Ninguno puede venir a mí, si el Padre que me envió no le trajere; y yo le resucitaré en el día postrero.
మత్ప్రేరకేణ పిత్రా నాకృష్టః కోపి జనో మమాన్తికమ్ ఆయాతుం న శక్నోతి కిన్త్వాగతం జనం చరమేఽహ్ని ప్రోత్థాపయిష్యామి|
45 Escrito está en los profetas: Y serán todos enseñados de Dios. Así que, todo aquel que oyó del Padre, y aprendió, viene a mí.
తే సర్వ్వ ఈశ్వరేణ శిక్షితా భవిష్యన్తి భవిష్యద్వాదినాం గ్రన్థేషు లిపిరిత్థమాస్తే అతో యః కశ్చిత్ పితుః సకాశాత్ శ్రుత్వా శిక్షతే స ఏవ మమ సమీపమ్ ఆగమిష్యతి|
46 No que alguno haya visto al Padre, sino aquel que vino de Dios, éste ha visto al Padre.
య ఈశ్వరాద్ అజాయత తం వినా కోపి మనుష్యో జనకం నాదర్శత్ కేవలః సఏవ తాతమ్ అద్రాక్షీత్|
అహం యుష్మాన్ యథార్థతరం వదామి యో జనో మయి విశ్వాసం కరోతి సోనన్తాయుః ప్రాప్నోతి| (aiōnios g166)
48 YO SOY el pan de vida.
అహమేవ తజ్జీవనభక్ష్యం|
49 Vuestros padres comieron el maná en el desierto, y son muertos.
యుష్మాకం పూర్వ్వపురుషా మహాప్రాన్తరే మన్నాభక్ష్యం భూక్త్తాపి మృతాః
50 Este es el pan que desciende del cielo, para que el que de él comiere, no muera.
కిన్తు యద్భక్ష్యం స్వర్గాదాగచ్ఛత్ తద్ యది కశ్చిద్ భుఙ్క్త్తే తర్హి స న మ్రియతే|
51 YO SOY el pan vivo que he descendido del cielo; si alguno comiere de este pan, vivirá para siempre; y el pan que yo daré es mi carne, la cual yo daré por la vida del mundo. (aiōn g165)
యజ్జీవనభక్ష్యం స్వర్గాదాగచ్ఛత్ సోహమేవ ఇదం భక్ష్యం యో జనో భుఙ్క్త్తే స నిత్యజీవీ భవిష్యతి| పునశ్చ జగతో జీవనార్థమహం యత్ స్వకీయపిశితం దాస్యామి తదేవ మయా వితరితం భక్ష్యమ్| (aiōn g165)
52 Entonces los judíos contendían entre sí, diciendo: ¿Cómo puede éste darnos su carne a comer?
తస్మాద్ యిహూదీయాః పరస్పరం వివదమానా వక్త్తుమారేభిరే ఏష భోజనార్థం స్వీయం పలలం కథమ్ అస్మభ్యం దాస్యతి?
53 Y Jesús les dijo: De cierto, de cierto os digo: Si no comiereis la carne del Hijo del hombre, y bebiereis su sangre, no tendréis vida en vosotros.
తదా యీశుస్తాన్ ఆవోచద్ యుష్మానహం యథార్థతరం వదామి మనుష్యపుత్రస్యామిషే యుష్మాభి ర్న భుక్త్తే తస్య రుధిరే చ న పీతే జీవనేన సార్ద్ధం యుష్మాకం సమ్బన్ధో నాస్తి|
54 El que come mi carne y bebe mi sangre, tiene vida eterna; y yo le resucitaré en el día postrero. (aiōnios g166)
యో మమామిషం స్వాదతి మమ సుధిరఞ్చ పివతి సోనన్తాయుః ప్రాప్నోతి తతః శేషేఽహ్ని తమహమ్ ఉత్థాపయిష్యామి| (aiōnios g166)
55 Porque mi carne es verdadera comida, y mi sangre es verdadera bebida.
యతో మదీయమామిషం పరమం భక్ష్యం తథా మదీయం శోణితం పరమం పేయం|
56 El que come mi carne y bebe mi sangre, en mí permanece, y yo en él.
యో జనో మదీయం పలలం స్వాదతి మదీయం రుధిరఞ్చ పివతి స మయి వసతి తస్మిన్నహఞ్చ వసామి|
57 Como me envió el Padre Viviente, y yo vivo por el Padre, asimismo el que me come, él también vivirá por mí.
మత్ప్రేరయిత్రా జీవతా తాతేన యథాహం జీవామి తద్వద్ యః కశ్చిన్ మామత్తి సోపి మయా జీవిష్యతి|
58 Este es el pan que descendió del cielo; no como vuestros padres comieron el maná, y son muertos; el que come de este pan, vivirá eternamente. (aiōn g165)
యద్భక్ష్యం స్వర్గాదాగచ్ఛత్ తదిదం యన్మాన్నాం స్వాదిత్వా యుష్మాకం పితరోఽమ్రియన్త తాదృశమ్ ఇదం భక్ష్యం న భవతి ఇదం భక్ష్యం యో భక్షతి స నిత్యం జీవిష్యతి| (aiōn g165)
59 Estas cosas dijo en la sinagoga, enseñando en Capernaum.
యదా కఫర్నాహూమ్ పుర్య్యాం భజనగేహే ఉపాదిశత్ తదా కథా ఏతా అకథయత్|
60 Y muchos de sus discípulos oyéndolo, dijeron: Dura es esta palabra; ¿quién la puede oír?
తదేత్థం శ్రుత్వా తస్య శిష్యాణామ్ అనేకే పరస్పరమ్ అకథయన్ ఇదం గాఢం వాక్యం వాక్యమీదృశం కః శ్రోతుం శక్రుయాత్?
61 Y sabiendo Jesús en sí mismo que sus discípulos murmuraban de esto, les dijo: ¿Esto os escandaliza?
కిన్తు యీశుః శిష్యాణామ్ ఇత్థం వివాదం స్వచిత్తే విజ్ఞాయ కథితవాన్ ఇదం వాక్యం కిం యుష్మాకం విఘ్నం జనయతి?
62 ¿Pues qué será, si viereis al Hijo del hombre que sube donde estaba primero?
యది మనుజసుతం పూర్వ్వవాసస్థానమ్ ఊర్ద్వ్వం గచ్ఛన్తం పశ్యథ తర్హి కిం భవిష్యతి?
63 El Espíritu es el que da vida; la carne para nada aprovecha; las palabras que yo os he hablado, son Espíritu y son vida.
ఆత్మైవ జీవనదాయకః వపు ర్నిష్ఫలం యుష్మభ్యమహం యాని వచాంసి కథయామి తాన్యాత్మా జీవనఞ్చ|
64 Mas hay algunos de vosotros que no creen. Porque Jesús desde el principio sabía quiénes eran los que no creían, y quién le había de entregar.
కిన్తు యుష్మాకం మధ్యే కేచన అవిశ్వాసినః సన్తి కే కే న విశ్వసన్తి కో వా తం పరకరేషు సమర్పయిష్యతి తాన్ యీశురాప్రథమాద్ వేత్తి|
65 Y decía: Por eso os he dicho que ninguno puede venir a mí, si no le fuere dado de mi Padre.
అపరమపి కథితవాన్ అస్మాత్ కారణాద్ అకథయం పితుః సకాశాత్ శక్త్తిమప్రాప్య కోపి మమాన్తికమ్ ఆగన్తుం న శక్నోతి|
66 Después de esto, muchos de sus discípulos volvieron atrás, y ya no andaban con él.
తత్కాలేఽనేకే శిష్యా వ్యాఘుట్య తేన సార్ద్ధం పున ర్నాగచ్ఛన్|
67 Dijo entonces Jesús a los doce: ¿Queréis vosotros iros también?
తదా యీశు ర్ద్వాదశశిష్యాన్ ఉక్త్తవాన్ యూయమపి కిం యాస్యథ?
68 Y le respondió Simón Pedro: Señor, ¿A quién iremos? Tú tienes las palabras de vida eterna. (aiōnios g166)
తతః శిమోన్ పితరః ప్రత్యవోచత్ హే ప్రభో కస్యాభ్యర్ణం గమిష్యామః? (aiōnios g166)
69 Y nosotros creemos y conocemos que tú eres el Cristo, el Hijo del Dios Viviente.
అనన్తజీవనదాయిన్యో యాః కథాస్తాస్తవైవ| భవాన్ అమరేశ్వరస్యాభిషిక్త్తపుత్ర ఇతి విశ్వస్య నిశ్చితం జానీమః|
70 Jesús les respondió: ¿No he escogido yo a vosotros doce, y uno de vosotros es diablo?
తదా యీశురవదత్ కిమహం యుష్మాకం ద్వాదశజనాన్ మనోనీతాన్ న కృతవాన్? కిన్తు యుష్మాకం మధ్యేపి కశ్చిదేకో విఘ్నకారీ విద్యతే|
71 Y hablaba de Judas Iscariote, hijo de Simón, porque éste era el que le había de entregar, el cual era uno de los doce.
ఇమాం కథం స శిమోనః పుత్రమ్ ఈష్కరీయోతీయం యిహూదామ్ ఉద్దిశ్య కథితవాన్ యతో ద్వాదశానాం మధ్యే గణితః స తం పరకరేషు సమర్పయిష్యతి|
