Juan 11
1 Estaba entonces enfermo uno llamado Lázaro, de Betania, la aldea de María y de Marta su hermana.
ಅನನ್ತರಂ ಮರಿಯಮ್ ತಸ್ಯಾ ಭಗಿನೀ ಮರ್ಥಾ ಚ ಯಸ್ಮಿನ್ ವೈಥನೀಯಾಗ್ರಾಮೇ ವಸತಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ಗ್ರಾಮೇ ಇಲಿಯಾಸರ್ ನಾಮಾ ಪೀಡಿತ ಏಕ ಆಸೀತ್|
2 (Y María, cuyo hermano Lázaro estaba enfermo, fue la que ungió al Señor con ungüento, y limpió sus pies con sus cabellos)
ಯಾ ಮರಿಯಮ್ ಪ್ರಭುಂ ಸುಗನ್ಧಿತೇಲೈನ ಮರ್ದ್ದಯಿತ್ವಾ ಸ್ವಕೇಶೈಸ್ತಸ್ಯ ಚರಣೌ ಸಮಮಾರ್ಜತ್ ತಸ್ಯಾ ಭ್ರಾತಾ ಸ ಇಲಿಯಾಸರ್ ರೋಗೀ|
3 Enviaron, pues, sus hermanas a él, diciendo: Señor, he aquí, el que amas está enfermo.
ಅಪರಞ್ಚ ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಭವಾನ್ ಯಸ್ಮಿನ್ ಪ್ರೀಯತೇ ಸ ಏವ ಪೀಡಿತೋಸ್ತೀತಿ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಭಗಿನ್ಯೌ ಪ್ರೇಷಿತವತ್ಯೌ|
4 Y oyéndolo Jesús, dijo: Esta enfermedad no es para muerte, sino para gloria de Dios, para que el Hijo de Dios sea glorificado por ella.
ತದಾ ಯೀಶುರಿಮಾಂ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾಕಥಯತ ಪೀಡೇಯಂ ಮರಣಾರ್ಥಂ ನ ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರಸ್ಯ ಮಹಿಮಾರ್ಥಮ್ ಈಶ್ವರಪುತ್ರಸ್ಯ ಮಹಿಮಪ್ರಕಾಶಾರ್ಥಞ್ಚ ಜಾತಾ|
5 Y amaba Jesús a Marta, y a su hermana, y a Lázaro.
ಯೀಶು ರ್ಯದ್ಯಪಿಮರ್ಥಾಯಾಂ ತದ್ಭಗಿನ್ಯಾಮ್ ಇಲಿಯಾಸರಿ ಚಾಪ್ರೀಯತ,
6 Cuando oyó pues que estaba enfermo, permaneció aún dos días en aquel lugar donde estaba.
ತಥಾಪಿ ಇಲಿಯಾಸರಃ ಪೀಡಾಯಾಃ ಕಥಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಯತ್ರ ಆಸೀತ್ ತತ್ರೈವ ದಿನದ್ವಯಮತಿಷ್ಠತ್|
7 Luego, después de esto, dijo a sus discípulos: Vamos a Judea otra vez.
ತತಃ ಪರಮ್ ಸ ಶಿಷ್ಯಾನಕಥಯದ್ ವಯಂ ಪುನ ರ್ಯಿಹೂದೀಯಪ್ರದೇಶಂ ಯಾಮಃ|
8 Le dicen los discípulos: Rabí, antes procuraban los Judíos apedrearte, ¿y otra vez vas allá?
ತತಸ್ತೇ ಪ್ರತ್ಯವದನ್, ಹೇ ಗುರೋ ಸ್ವಲ್ಪದಿನಾನಿ ಗತಾನಿ ಯಿಹೂದೀಯಾಸ್ತ್ವಾಂ ಪಾಷಾಣೈ ರ್ಹನ್ತುಮ್ ಉದ್ಯತಾಸ್ತಥಾಪಿ ಕಿಂ ಪುನಸ್ತತ್ರ ಯಾಸ್ಯಸಿ?
9 Respondió Jesús: ¿No tiene el día doce horas? El que anduviere de día, no tropieza, porque ve la luz de este mundo.
ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯವದತ್, ಏಕಸ್ಮಿನ್ ದಿನೇ ಕಿಂ ದ್ವಾದಶಘಟಿಕಾ ನ ಭವನ್ತಿ? ಕೋಪಿ ದಿವಾ ಗಚ್ಛನ್ ನ ಸ್ಖಲತಿ ಯತಃ ಸ ಏತಜ್ಜಗತೋ ದೀಪ್ತಿಂ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ|
10 Mas el que anduviere de noche, tropieza, porque no hay luz en él.
ಕಿನ್ತು ರಾತ್ರೌ ಗಚ್ಛನ್ ಸ್ಖಲತಿ ಯತೋ ಹೇತೋಸ್ತತ್ರ ದೀಪ್ತಿ ರ್ನಾಸ್ತಿ|
11 Dicho esto, les dice después: Lázaro nuestro amigo duerme; mas voy a despertarle del sueño.
ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತ್ವಾ ಸ ತಾನವದದ್, ಅಸ್ಮಾಕಂ ಬನ್ಧುಃ ಇಲಿಯಾಸರ್ ನಿದ್ರಿತೋಭೂದ್ ಇದಾನೀಂ ತಂ ನಿದ್ರಾತೋ ಜಾಗರಯಿತುಂ ಗಚ್ಛಾಮಿ|
12 Le dijeron entonces sus discípulos: Señor, si duerme, salvo estará.
ಯೀಶು ರ್ಮೃತೌ ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಕಥಿತವಾನ್ ಕಿನ್ತು ವಿಶ್ರಾಮಾರ್ಥಂ ನಿದ್ರಾಯಾಂ ಕಥಿತವಾನ್ ಇತಿ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಶಿಷ್ಯಾ ಅಕಥಯನ್,
13 Mas esto decía Jesús de la muerte de él; y ellos pensaron que hablaba del sueño de dormir.
ಹೇ ಗುರೋ ಸ ಯದಿ ನಿದ್ರಾತಿ ತರ್ಹಿ ಭದ್ರಮೇವ|
14 Entonces, pues, Jesús les dijo claramente: Lázaro ha muerto;
ತದಾ ಯೀಶುಃ ಸ್ಪಷ್ಟಂ ತಾನ್ ವ್ಯಾಹರತ್, ಇಲಿಯಾಸರ್ ಅಮ್ರಿಯತ;
15 y me alegro por vosotros, que yo no haya estado allí, para que creáis; mas vamos a él.
ಕಿನ್ತು ಯೂಯಂ ಯಥಾ ಪ್ರತೀಥ ತದರ್ಥಮಹಂ ತತ್ರ ನ ಸ್ಥಿತವಾನ್ ಇತ್ಯಸ್ಮಾದ್ ಯುಷ್ಮನ್ನಿಮಿತ್ತಮ್ ಆಹ್ಲಾದಿತೋಹಂ, ತಥಾಪಿ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪೇ ಯಾಮ|
16 Dijo entonces Tomás, el que se dice el Dídimo, a sus condiscípulos: Vamos también nosotros, para que muramos con él.
ತದಾ ಥೋಮಾ ಯಂ ದಿದುಮಂ ವದನ್ತಿ ಸ ಸಙ್ಗಿನಃ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಅವದದ್ ವಯಮಪಿ ಗತ್ವಾ ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಮ್ರಿಯಾಮಹೈ|
17 Vino pues Jesús, y halló que hacía ya cuatro días que estaba en el sepulcro.
ಯೀಶುಸ್ತತ್ರೋಪಸ್ಥಾಯ ಇಲಿಯಾಸರಃ ಶ್ಮಶಾನೇ ಸ್ಥಾಪನಾತ್ ಚತ್ವಾರಿ ದಿನಾನಿ ಗತಾನೀತಿ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಶ್ರುತವಾನ್|
18 Y Betania estaba cerca de Jerusalén, como quince estadios;
ವೈಥನೀಯಾ ಯಿರೂಶಾಲಮಃ ಸಮೀಪಸ್ಥಾ ಕ್ರೋಶೈಕಮಾತ್ರಾನ್ತರಿತಾ;
19 y muchos de los judíos habían venido a Marta y a María, a consolarlas de su hermano.
ತಸ್ಮಾದ್ ಬಹವೋ ಯಿಹೂದೀಯಾ ಮರ್ಥಾಂ ಮರಿಯಮಞ್ಚ ಭ್ಯಾತೃಶೋಕಾಪನ್ನಾಂ ಸಾನ್ತ್ವಯಿತುಂ ತಯೋಃ ಸಮೀಪಮ್ ಆಗಚ್ಛನ್|
20 Entonces Marta, cuando oyó que Jesús venía, salió a recibirle; mas María se estuvo en la casa.
ಮರ್ಥಾ ಯೀಶೋರಾಗಮನವಾರ್ತಾಂ ಶ್ರುತ್ವೈವ ತಂ ಸಾಕ್ಷಾದ್ ಅಕರೋತ್ ಕಿನ್ತು ಮರಿಯಮ್ ಗೇಹ ಉಪವಿಶ್ಯ ಸ್ಥಿತಾ|
21 Y Marta dijo a Jesús: Señor, si hubieses estado aquí, mi hermano no habría muerto;
ತದಾ ಮರ್ಥಾ ಯೀಶುಮವಾದತ್, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಯದಿ ಭವಾನ್ ಅತ್ರಾಸ್ಥಾಸ್ಯತ್ ತರ್ಹಿ ಮಮ ಭ್ರಾತಾ ನಾಮರಿಷ್ಯತ್|
22 mas también sé ahora, que todo lo que pidieres de Dios, te dará Dios.
ಕಿನ್ತ್ವಿದಾನೀಮಪಿ ಯದ್ ಈಶ್ವರೇ ಪ್ರಾರ್ಥಯಿಷ್ಯತೇ ಈಶ್ವರಸ್ತದ್ ದಾಸ್ಯತೀತಿ ಜಾನೇಽಹಂ|
23 Le dice Jesús: Resucitará tu hermano.
ಯೀಶುರವಾದೀತ್ ತವ ಭ್ರಾತಾ ಸಮುತ್ಥಾಸ್ಯತಿ|
24 Marta le dice: Yo sé que resucitará en la resurrección en el día postrero.
ಮರ್ಥಾ ವ್ಯಾಹರತ್ ಶೇಷದಿವಸೇ ಸ ಉತ್ಥಾನಸಮಯೇ ಪ್ರೋತ್ಥಾಸ್ಯತೀತಿ ಜಾನೇಽಹಂ|
25 Le dice Jesús: YO SOY la resurrección y la vida; el que cree en mí, aunque esté muerto, vivirá.
ತದಾ ಯೀಶುಃ ಕಥಿತವಾನ್ ಅಹಮೇವ ಉತ್ಥಾಪಯಿತಾ ಜೀವಯಿತಾ ಚ ಯಃ ಕಶ್ಚನ ಮಯಿ ವಿಶ್ವಸಿತಿ ಸ ಮೃತ್ವಾಪಿ ಜೀವಿಷ್ಯತಿ;
ಯಃ ಕಶ್ಚನ ಚ ಜೀವನ್ ಮಯಿ ವಿಶ್ವಸಿತಿ ಸ ಕದಾಪಿ ನ ಮರಿಷ್ಯತಿ, ಅಸ್ಯಾಂ ಕಥಾಯಾಂ ಕಿಂ ವಿಶ್ವಸಿಷಿ? (aiōn g165)
27 Le dice: Sí Señor; yo he creído que tú eres el Cristo, el Hijo de Dios, que has venido al mundo.
ಸಾವದತ್ ಪ್ರಭೋ ಯಸ್ಯಾವತರಣಾಪೇಕ್ಷಾಸ್ತಿ ಭವಾನ್ ಸಏವಾಭಿಷಿಕ್ತ್ತ ಈಶ್ವರಪುತ್ರ ಇತಿ ವಿಶ್ವಸಿಮಿ|
28 Y dicho esto, se fue, y llamó en secreto a María su hermana, diciendo: El Maestro está aquí y te llama.
ಇತಿ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತ್ವಾ ಸಾ ಗತ್ವಾ ಸ್ವಾಂ ಭಗಿನೀಂ ಮರಿಯಮಂ ಗುಪ್ತಮಾಹೂಯ ವ್ಯಾಹರತ್ ಗುರುರುಪತಿಷ್ಠತಿ ತ್ವಾಮಾಹೂಯತಿ ಚ|
29 Ella, cuando lo oyó, se levantó prestamente y vino a él.
ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಸಾ ತೂರ್ಣಮ್ ಉತ್ಥಾಯ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮ್ ಅಗಚ್ಛತ್|
30 (Que aún no había llegado Jesús a la aldea, mas estaba en aquel lugar donde Marta le había salido a recibir.)
ಯೀಶು ರ್ಗ್ರಾಮಮಧ್ಯಂ ನ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಯತ್ರ ಮರ್ಥಾ ತಂ ಸಾಕ್ಷಾದ್ ಅಕರೋತ್ ತತ್ರ ಸ್ಥಿತವಾನ್|
31 Entonces los judíos que estaban en casa con ella, y la consolaban, como vieron que María se había levantado prestamente, y había salido, la siguieron, diciendo: Va al sepulcro a llorar allí.
ಯೇ ಯಿಹೂದೀಯಾ ಮರಿಯಮಾ ಸಾಕಂ ಗೃಹೇ ತಿಷ್ಠನ್ತಸ್ತಾಮ್ ಅಸಾನ್ತ್ವಯನ ತೇ ತಾಂ ಕ್ಷಿಪ್ರಮ್ ಉತ್ಥಾಯ ಗಚ್ಛನ್ತಿಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ವ್ಯಾಹರನ್, ಸ ಶ್ಮಶಾನೇ ರೋದಿತುಂ ಯಾತಿ, ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ತೇ ತಸ್ಯಾಃ ಪಶ್ಚಾದ್ ಅಗಚ್ಛನ್|
32 Mas María, como vino donde estaba Jesús, viéndole, se derribó a sus pies, diciéndole: Señor, si hubieras estado aquí, no hubiera muerto mi hermano.
ಯತ್ರ ಯೀಶುರತಿಷ್ಠತ್ ತತ್ರ ಮರಿಯಮ್ ಉಪಸ್ಥಾಯ ತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತಸ್ಯ ಚರಣಯೋಃ ಪತಿತ್ವಾ ವ್ಯಾಹರತ್ ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಯದಿ ಭವಾನ್ ಅತ್ರಾಸ್ಥಾಸ್ಯತ್ ತರ್ಹಿ ಮಮ ಭ್ರಾತಾ ನಾಮರಿಷ್ಯತ್|
33 Jesús entonces, como la vio llorando, y a los judíos que habían venido juntamente con ella llorando, se embraveció en Espíritu, se alborotó a sí mismo,
ಯೀಶುಸ್ತಾಂ ತಸ್ಯಾಃ ಸಙ್ಗಿನೋ ಯಿಹೂದೀಯಾಂಶ್ಚ ರುದತೋ ವಿಲೋಕ್ಯ ಶೋಕಾರ್ತ್ತಃ ಸನ್ ದೀರ್ಘಂ ನಿಶ್ವಸ್ಯ ಕಥಿತವಾನ್ ತಂ ಕುತ್ರಾಸ್ಥಾಪಯತ?
34 y dijo: ¿Dónde le pusisteis? Le dicen: Señor, ven, y ve.
ತೇ ವ್ಯಾಹರನ್, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಭವಾನ್ ಆಗತ್ಯ ಪಶ್ಯತು|
35 Y lloró Jesús.
ಯೀಶುನಾ ಕ್ರನ್ದಿತಂ|
36 Dijeron entonces los judíos: Mirad cómo le amaba.
ಅತಏವ ಯಿಹೂದೀಯಾ ಅವದನ್, ಪಶ್ಯತಾಯಂ ತಸ್ಮಿನ್ ಕಿದೃಗ್ ಅಪ್ರಿಯತ|
37 Y unos de ellos dijeron: ¿No podía éste que abrió los ojos al ciego, hacer que éste no muriera?
ತೇಷಾಂ ಕೇಚಿದ್ ಅವದನ್ ಯೋನ್ಧಾಯ ಚಕ್ಷುಷೀ ದತ್ತವಾನ್ ಸ ಕಿಮ್ ಅಸ್ಯ ಮೃತ್ಯುಂ ನಿವಾರಯಿತುಂ ನಾಶಕ್ನೋತ್?
38 Y Jesús, por eso, embraveciéndose otra vez en sí mismo, vino al sepulcro donde había una cueva, la cual tenía una piedra encima.
ತತೋ ಯೀಶುಃ ಪುನರನ್ತರ್ದೀರ್ಘಂ ನಿಶ್ವಸ್ಯ ಶ್ಮಶಾನಾನ್ತಿಕಮ್ ಅಗಚ್ಛತ್| ತತ್ ಶ್ಮಶಾನಮ್ ಏಕಂ ಗಹ್ವರಂ ತನ್ಮುಖೇ ಪಾಷಾಣ ಏಕ ಆಸೀತ್|
39 Dice Jesús: Quitad la piedra. Marta, la hermana del que se había muerto, le dice: Señor, hiede ya, que es de cuatro días.
ತದಾ ಯೀಶುರವದದ್ ಏನಂ ಪಾಷಾಣಮ್ ಅಪಸಾರಯತ, ತತಃ ಪ್ರಮೀತಸ್ಯ ಭಗಿನೀ ಮರ್ಥಾವದತ್ ಪ್ರಭೋ, ಅಧುನಾ ತತ್ರ ದುರ್ಗನ್ಧೋ ಜಾತಃ, ಯತೋದ್ಯ ಚತ್ವಾರಿ ದಿನಾನಿ ಶ್ಮಶಾನೇ ಸ ತಿಷ್ಠತಿ|
40 Jesús le dice: ¿No te he dicho que, si creyeres, verás la gloria de Dios?
ತದಾ ಯೀಶುರವಾದೀತ್, ಯದಿ ವಿಶ್ವಸಿಷಿ ತರ್ಹೀಶ್ವರಸ್ಯ ಮಹಿಮಪ್ರಕಾಶಂ ದ್ರಕ್ಷ್ಯಸಿ ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಕಿಂ ತುಭ್ಯಂ ನಾಕಥಯಂ?
41 Entonces quitaron la piedra de donde el muerto había sido puesto. Y Jesús, alzando los ojos arriba, dijo: Padre, gracias te doy que me has oído.
ತದಾ ಮೃತಸ್ಯ ಶ್ಮಶಾನಾತ್ ಪಾಷಾಣೋಽಪಸಾರಿತೇ ಯೀಶುರೂರ್ದ್ವ್ವಂ ಪಶ್ಯನ್ ಅಕಥಯತ್, ಹೇ ಪಿತ ರ್ಮಮ ನೇವೇಸನಮ್ ಅಶೃಣೋಃ ಕಾರಣಾದಸ್ಮಾತ್ ತ್ವಾಂ ಧನ್ಯಂ ವದಾಮಿ|
42 Que yo sabía que siempre me oyes; mas por causa de la compañía que está alrededor, lo dije, para que crean que tú me has enviado.
ತ್ವಂ ಸತತಂ ಶೃಣೋಷಿ ತದಪ್ಯಹಂ ಜಾನಾಮಿ, ಕಿನ್ತು ತ್ವಂ ಮಾಂ ಯತ್ ಪ್ರೈರಯಸ್ತದ್ ಯಥಾಸ್ಮಿನ್ ಸ್ಥಾನೇ ಸ್ಥಿತಾ ಲೋಕಾ ವಿಶ್ವಸನ್ತಿ ತದರ್ಥಮ್ ಇದಂ ವಾಕ್ಯಂ ವದಾಮಿ|
43 Y habiendo dicho estas cosas, clamó a gran voz: Lázaro, ven fuera.
ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತ್ವಾ ಸ ಪ್ರೋಚ್ಚೈರಾಹ್ವಯತ್, ಹೇ ಇಲಿಯಾಸರ್ ಬಹಿರಾಗಚ್ಛ|
44 Entonces el que había estado muerto, salió, atadas las manos y los pies con vendas; y su rostro estaba envuelto en un sudario. Les dice Jesús: Desatadle, y dejadle ir.
ತತಃ ಸ ಪ್ರಮೀತಃ ಶ್ಮಶಾನವಸ್ತ್ರೈ ರ್ಬದ್ಧಹಸ್ತಪಾದೋ ಗಾತ್ರಮಾರ್ಜನವಾಸಸಾ ಬದ್ಧಮುಖಶ್ಚ ಬಹಿರಾಗಚ್ಛತ್| ಯೀಶುರುದಿತವಾನ್ ಬನ್ಧನಾನಿ ಮೋಚಯಿತ್ವಾ ತ್ಯಜತೈನಂ|
45 Entonces muchos de los judíos que habían venido a María, y habían visto lo que había hecho Jesús, creyeron en él.
ಮರಿಯಮಃ ಸಮೀಪಮ್ ಆಗತಾ ಯೇ ಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾಸ್ತದಾ ಯೀಶೋರೇತತ್ ಕರ್ಮ್ಮಾಪಶ್ಯನ್ ತೇಷಾಂ ಬಹವೋ ವ್ಯಶ್ವಸನ್,
46 Mas unos de ellos fueron a los fariseos, y les dijeron lo que Jesús había hecho.
ಕಿನ್ತು ಕೇಚಿದನ್ಯೇ ಫಿರೂಶಿನಾಂ ಸಮೀಪಂ ಗತ್ವಾ ಯೀಶೋರೇತಸ್ಯ ಕರ್ಮ್ಮಣೋ ವಾರ್ತ್ತಾಮ್ ಅವದನ್|
47 Y los sumo sacerdotes y los fariseos juntaron concilio, y decían: ¿Qué hacemos? Porque este hombre hace muchas señales.
ತತಃ ಪರಂ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾಃ ಫಿರೂಶಿನಾಶ್ಚ ಸಭಾಂ ಕೃತ್ವಾ ವ್ಯಾಹರನ್ ವಯಂ ಕಿಂ ಕುರ್ಮ್ಮಃ? ಏಷ ಮಾನವೋ ಬಹೂನ್ಯಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಕರೋತಿ|
48 Si le dejamos así, todos creerán en él; y vendrán los romanos, y quitarán nuestro lugar y la nación.
ಯದೀದೃಶಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಕರ್ತ್ತುಂ ನ ವಾರಯಾಮಸ್ತರ್ಹಿ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ವಿಶ್ವಸಿಷ್ಯನ್ತಿ ರೋಮಿಲೋಕಾಶ್ಚಾಗತ್ಯಾಸ್ಮಾಕಮ್ ಅನಯಾ ರಾಜಧಾನ್ಯಾ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ರಾಜ್ಯಮ್ ಆಛೇತ್ಸ್ಯನ್ತಿ|
49 Y Caifás, uno de ellos, sumo sacerdote de aquel año, les dijo: Vosotros no sabéis nada;
ತದಾ ತೇಷಾಂ ಕಿಯಫಾನಾಮಾ ಯಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ವತ್ಸರೇ ಮಹಾಯಾಜಕಪದೇ ನ್ಯಯುಜ್ಯತ ಸ ಪ್ರತ್ಯವದದ್ ಯೂಯಂ ಕಿಮಪಿ ನ ಜಾನೀಥ;
50 ni pensáis que nos conviene que un hombre muera por el pueblo, y no que toda la nación se pierda.
ಸಮಗ್ರದೇಶಸ್ಯ ವಿನಾಶತೋಪಿ ಸರ್ವ್ವಲೋಕಾರ್ಥಮ್ ಏಕಸ್ಯ ಜನಸ್ಯ ಮರಣಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಮಙ್ಗಲಹೇತುಕಮ್ ಏತಸ್ಯ ವಿವೇಚನಾಮಪಿ ನ ಕುರುಥ|
51 Mas esto no lo dijo de sí mismo; sino que, como era el sumo sacerdote de aquel año, profetizó que Jesús había de morir por la nación;
ಏತಾಂ ಕಥಾಂ ಸ ನಿಜಬುದ್ಧ್ಯಾ ವ್ಯಾಹರದ್ ಇತಿ ನ,
52 y no solamente por aquella nación, mas también para que juntase en uno los hijos de Dios que estaban dispersos.
ಕಿನ್ತು ಯೀಶೂಸ್ತದ್ದೇಶೀಯಾನಾಂ ಕಾರಣಾತ್ ಪ್ರಾಣಾನ್ ತ್ಯಕ್ಷ್ಯತಿ, ದಿಶಿ ದಿಶಿ ವಿಕೀರ್ಣಾನ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸನ್ತಾನಾನ್ ಸಂಗೃಹ್ಯೈಕಜಾತಿಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ ಚ, ತಸ್ಮಿನ್ ವತ್ಸರೇ ಕಿಯಫಾ ಮಹಾಯಾಜಕತ್ವಪದೇ ನಿಯುಕ್ತಃ ಸನ್ ಇದಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾಕ್ಯಂ ಕಥಿತವಾನ್|
53 Así que, desde aquel día consultaban juntos para matarle.
ತದ್ದಿನಮಾರಭ್ಯ ತೇ ಕಥಂ ತಂ ಹನ್ತುಂ ಶಕ್ನುವನ್ತೀತಿ ಮನ್ತ್ರಣಾಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ಪ್ರಾರೇಭಿರೇ|
54 De manera que Jesús ya no andaba manifiestamente entre los judíos; mas se fue de allí a la tierra que está junto al desierto, a una ciudad que se llama Efraín; y se estaba allí con sus discípulos.
ಅತಏವ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಯೀಶುಃ ಸಪ್ರಕಾಶಂ ಗಮನಾಗಮನೇ ಅಕೃತ್ವಾ ತಸ್ಮಾದ್ ಗತ್ವಾ ಪ್ರಾನ್ತರಸ್ಯ ಸಮೀಪಸ್ಥಾಯಿಪ್ರದೇಶಸ್ಯೇಫ್ರಾಯಿಮ್ ನಾಮ್ನಿ ನಗರೇ ಶಿಷ್ಯೈಃ ಸಾಕಂ ಕಾಲಂ ಯಾಪಯಿತುಂ ಪ್ರಾರೇಭೇ|
55 Y la Pascua de los judíos estaba cerca; y muchos subieron de la tierra a Jerusalén antes de la Pascua, para purificarse;
ಅನನ್ತರಂ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ನಿಸ್ತಾರೋತ್ಸವೇ ನಿಕಟವರ್ತ್ತಿನಿ ಸತಿ ತದುತ್ಸವಾತ್ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಸ್ವಾನ್ ಶುಚೀನ್ ಕರ್ತ್ತುಂ ಬಹವೋ ಜನಾ ಗ್ರಾಮೇಭ್ಯೋ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ ನಗರಮ್ ಆಗಚ್ಛನ್,
56 y buscaban a Jesús, y hablaban los unos con los otros estando en el Templo: ¿Qué os parece? ¿Qué no vendrá a la fiesta?
ಯೀಶೋರನ್ವೇಷಣಂ ಕೃತ್ವಾ ಮನ್ದಿರೇ ದಣ್ಡಾಯಮಾನಾಃ ಸನ್ತಃ ಪರಸ್ಪರಂ ವ್ಯಾಹರನ್, ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕೀದೃಶೋ ಬೋಧೋ ಜಾಯತೇ? ಸ ಕಿಮ್ ಉತ್ಸವೇಽಸ್ಮಿನ್ ಅತ್ರಾಗಮಿಷ್ಯತಿ?
57 Y los sumo sacerdotes y los fariseos habían dado mandamiento, que si alguno supiese dónde estuviera, lo manifestase, para que le prendiesen.
ಸ ಚ ಕುತ್ರಾಸ್ತಿ ಯದ್ಯೇತತ್ ಕಶ್ಚಿದ್ ವೇತ್ತಿ ತರ್ಹಿ ದರ್ಶಯತು ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾಃ ಫಿರೂಶಿನಶ್ಚ ತಂ ಧರ್ತ್ತುಂ ಪೂರ್ವ್ವಮ್ ಇಮಾಮ್ ಆಜ್ಞಾಂ ಪ್ರಾಚಾರಯನ್|
