Juan 11
1 Estaba entonces enfermo uno llamado Lázaro, de Betania, la aldea de María y de Marta su hermana.
मरियम ते तैसेरी बेइन मार्थारे ड्लव्वें बैतनिय्याह मां लाज़र नव्वेंरो अक मैन्हु थियो
2 (Y María, cuyo hermano Lázaro estaba enfermo, fue la que ungió al Señor con ungüento, y limpió sus pies con sus cabellos)
ई तैए मरियम थी ज़ैसां बादे मां प्रभु पुड़ इत्र छ़ेडतां अपने बालन सेइं तैसेरे पाव पूंछ़ोरे थी, एसेरो ढ्ला लाज़र बिमार थियो।
3 Enviaron, pues, sus hermanas a él, diciendo: Señor, he aquí, el que amas está enfermo.
तैखन तैसेरी बेइने यीशु कां अक बिस्तार भेज़ो, “हे प्रभु, ज़ैस सेइं तू प्यार केरतस तै बिमारे।”
4 Y oyéndolo Jesús, dijo: Esta enfermedad no es para muerte, sino para gloria de Dios, para que el Hijo de Dios sea glorificado por ella.
ज़ैखन यीशुए एन शुनू त ज़ोवं, “ए बिमारी मरनेरे लेइ नईं बल्के परमेशरेरी महिमारे लेइ आए, ताके तैसेरे ज़िरिये परमेशरेरे मट्ठेरी महिमा भोए।”
5 Y amaba Jesús a Marta, y a su hermana, y a Lázaro.
यीशु मार्था ते तैसेरी बेइन मरियम ते लाज़रे सेइं प्यार केरतो थियूं।
6 Cuando oyó pues que estaba enfermo, permaneció aún dos días en aquel lugar donde estaba.
ज़ैखन यीशुए शुनू कि, लाज़र बिमारे, पन फिर भी दूई दिहाड़े तैड़ी बिश्शो ज़ैड़ी तै थियो।
7 Luego, después de esto, dijo a sus discípulos: Vamos a Judea otra vez.
दूई दिहैड़ना बाद यीशुए अपने चेलन सेइं ज़ोवं, “एज्जा, अस फिरी यहूदिया इलाके मां गाम।”
8 Le dicen los discípulos: Rabí, antes procuraban los Judíos apedrearte, ¿y otra vez vas allá?
चेले ज़ोने लगे, “हे गुरू, थोड़े च़िर पेइले यहूदी लीडर तीं घोड़ेईं बाते थिये, ते तू फिरी तैड़ी गानू चातस?”
9 Respondió Jesús: ¿No tiene el día doce horas? El que anduviere de día, no tropieza, porque ve la luz de este mundo.
यीशुए जुवाब दित्तो, “कुन दिहैड़ी मां 12 घंटे न भोन? ज़ै दीसां च़लते तैस ठोकर न लगे, एल्हेरेलेइ कि तै दुनियारी लोई मां च़ेलि सकते।
10 Mas el que anduviere de noche, tropieza, porque no hay luz en él.
पन अगर तै राती च़लते त आंधरे मां तैस ठोकर लगचे, किजोकि तैस कां लौ नईं।”
11 Dicho esto, les dice después: Lázaro nuestro amigo duerme; mas voy a despertarle del sueño.
तैनी एना गल्लां ज़ोई, ते अपने चेलन सेइं ज़ोने लगो, “इश्शो दोस्त लाज़र झ़़ुलोरोए पन अवं तैस बीझांने च़लोरोईं।”
12 Le dijeron entonces sus discípulos: Señor, si duerme, salvo estará.
तैसेरे चेले ज़ोने लगे, “हे प्रभु अगर तै झ़़ुलोरोए त तै बीझ़ेलो।”
13 Mas esto decía Jesús de la muerte de él; y ellos pensaron que hablaba del sueño de dormir.
यीशुए लाज़रेरे मरनेरे बारे मां ज़ोरू थियूं, पन तैसेरे चेलेईं बुझ़ू कि तैसेरो मतलब निड्लारे बारे मां झ़़ुलोरोए, पन अवं तैस बीझ़ाने च़लोरोईं।
14 Entonces, pues, Jesús les dijo claramente: Lázaro ha muerto;
तैखन यीशुए रोड़ेच़ारे ज़ोवं, “लाज़र मेरि जेवरोए।
15 y me alegro por vosotros, que yo no haya estado allí, para que creáis; mas vamos a él.
अवं खुश आई कि तुश्शे लेइ फैइदोए, कि अवं तैड़ी न थियो ज़ैस सेइं विश्वास केरथ। हुनी एज्जा अस तैड़ी गाम।”
16 Dijo entonces Tomás, el que se dice el Dídimo, a sus condiscípulos: Vamos también nosotros, para que muramos con él.
तैखन थोमा ज़ैस जो दिदुमुस ज़ोतन, होरि चेलन सेइं ज़ोने लगो, “एज्जा, अस भी तैस सेइं साथी मरनेरे लेइ गाम।”
17 Vino pues Jesús, y halló que hacía ya cuatro días que estaba en el sepulcro.
ज़ैखन यीशुए बैतनिय्याह ड्लव्वें मां पुज़्ज़ो त तैस पतो लगो, कि लाज़र दब्बोरे च़ेव्रे दिहाड़े भोरेन
18 Y Betania estaba cerca de Jerusalén, como quince estadios;
बैतनिय्याह यरूशलेम नगरेरां कोई ट्लाई किलोमीटर दूर थियूं।
19 y muchos de los judíos habían venido a Marta y a María, a consolarlas de su hermano.
बड़े यहूदी लोक मार्था ते मरियमी कां तैन केरे ढ्ला लाज़रेरे मरनेरां पत्ती तैना तसल्ली देने ओरे थिये।
20 Entonces Marta, cuando oyó que Jesús venía, salió a recibirle; mas María se estuvo en la casa.
ज़ैखन मार्था शुनू कि यीशु ओरोए तै तैस सेइं मिलनेरे लेइ बेइर निस्सी, पन मरियम बेइर न निस्सी।
21 Y Marta dijo a Jesús: Señor, si hubieses estado aquí, mi hermano no habría muerto;
मार्था यीशुए सेइं ज़ोने लगी, “हे प्रभु, अगर तू इड़ी भोथो त मेरो ढ्ला न थियो मरनो।
22 mas también sé ahora, que todo lo que pidieres de Dios, te dará Dios.
पन अवं ज़ानती, हुनी ज़ैन किछ तू परमेशरे करां मगेलो, ते परमेशर तीं देलो।”
23 Le dice Jesús: Resucitará tu hermano.
यीशुए तैस ज़ोवं, “तेरो ढ्ला ज़ींतो भोइ गानोए।”
24 Marta le dice: Yo sé que resucitará en la resurrección en el día postrero.
मार्था तैस सेइं ज़ोवं, “अवं ज़ानती तै आदालतरे दिहाड़े ज़ेइस सारे लोक ज़ींते भोनेन, तेइस तै भी ज़ींतो भोइ गानोए।”
25 Le dice Jesús: YO SOY la resurrección y la vida; el que cree en mí, aunque esté muerto, vivirá.
यीशुए तैस ज़ोवं, “मैनन् मुड़दन मरां ज़ींते केरनेबालो अव्वें आईं। ज़ै मीं पुड़ विश्वास केरते तै मरनेरां बाद भी ज़ींतो रालो।
ते ज़ै कोई ज़ींतोए, ते मीं पुड़ विश्वास केरते, तै कधे न मरेलो, कुन तू इस पुड़ विश्वास केरचस?” (aiōn g165)
27 Le dice: Sí Señor; yo he creído que tú eres el Cristo, el Hijo de Dios, que has venido al mundo.
मार्था जुवाब दित्तो, “हाँ प्रभु, मेरो विश्वास तीं पुड़े, कि तू परमेशरेरू मट्ठू मसीह ज़ैन दुनियाई मां एजनेबालू थियूं।”
28 Y dicho esto, se fue, y llamó en secreto a María su hermana, diciendo: El Maestro está aquí y te llama.
ज़ैखन तैसां ए गल ज़ोई त तै वापस च़ली जेई, ते अपनि बेइन मरियम कनारे कुजेइतां ज़ोने लगी, “गुरू जी ओरेन ते तीं कुजाने लगोरेन।”
29 Ella, cuando lo oyó, se levantó prestamente y vino a él.
तै एन शुन्तां लूशी उट्ठतां यीशु सेइं मिलने च़ली आई।
30 (Que aún no había llegado Jesús a la aldea, mas estaba en aquel lugar donde Marta le había salido a recibir.)
यीशु हेजू ड्लव्वें मां न थियो पुज़ोरो, पन तै तैड़ी थियो ज़ैड़ी मार्था तैस सेइं मिलोरी थी।
31 Entonces los judíos que estaban en casa con ella, y la consolaban, como vieron que María se había levantado prestamente, y había salido, la siguieron, diciendo: Va al sepulcro a llorar allí.
तैखन तैना यहूदी लोक ज़ैना मरियमी तस्सली देने ओरे थिये मरियम लूशी खड़ी उट्ठतां बेइर जेई, त तैना भी तैस पत्ती बेइर जे, कि भोइ सकते ए लेरां देने कब्री पुड़ च़लोरिए।
32 Mas María, como vino donde estaba Jesús, viéndole, se derribó a sus pies, diciéndole: Señor, si hubieras estado aquí, no hubiera muerto mi hermano.
ज़ैखन मरियम तैस ठारी पुज़ी ज़ैड़ी यीशु थियो त तैस लेइतां तै तैसेरे पवन पुड़ बिछ़ड़ी जेई ते ज़ोने लगी, “हे प्रभु अगर तू इड़ी भोथो त मेरो ढ्ला न थियो मरनो।”
33 Jesús entonces, como la vio llorando, y a los judíos que habían venido juntamente con ella llorando, se embraveció en Espíritu, se alborotó a sí mismo,
ज़ैखन यीशुए तै ते तैस सेइं साथी एजनेबाले यहूदी लोक लेरां देते लाए, तै आत्माई मां उदास भोइतां बड़ो दुःखी भोव।
34 y dijo: ¿Dónde le pusisteis? Le dicen: Señor, ven, y ve.
ते पुच़्छ़ू, “तुसेईं लाज़र कोड़ि रख्खोरोए?” तैना ज़ोने लगे, “हे प्रभु, असन सेइं साथी एइते एप्पू हेर।”
35 Y lloró Jesús.
यीशु लेरां देने लगो।
36 Dijeron entonces los judíos: Mirad cómo le amaba.
तैखन यहूदी लोक ज़ोने लगे, “हेरा, ए लाज़रे सेइं केत्रो प्यार केरतो थियो।”
37 Y unos de ellos dijeron: ¿No podía éste que abrió los ojos al ciego, hacer que éste no muriera?
पन तैन मरां किछ ज़ोने लगे, “कुन ज़ैनी कानेरी एछ़्छ़न लौ दित्ती, इन भी न केरि बट्टू, कि ए मैन्हु न मरेथो?”
38 Y Jesús, por eso, embraveciéndose otra vez en sí mismo, vino al sepulcro donde había una cueva, la cual tenía una piedra encima.
यीशु दुखी दिले सेइं कब्री कां अव, तै अक कुढ थी, ज़ैस पुड़ अक घोड़ छ़डोरो थियो।
39 Dice Jesús: Quitad la piedra. Marta, la hermana del que se había muerto, le dice: Señor, hiede ya, que es de cuatro días.
यीशु ज़ोने लगो, “घोड़ खड़ो केरा।” मार्था ज़ै लाज़री बेइन थी तै ज़ोने लगी, “हे प्रभु एस मरां त मुशक लोरीए एजने, किजोकि एस च़ेव्रे दिहाड़े मर्रे भोरेन।”
40 Jesús le dice: ¿No te he dicho que, si creyeres, verás la gloria de Dios?
यीशुए तैस सेइं ज़ोवं, किजोकि, “मीं तुसन न थियूं ज़ोरू कि अगर तेरो विश्वास भोलो, त तू परमेशरेरी महिमा हेरेली।”
41 Entonces quitaron la piedra de donde el muerto había sido puesto. Y Jesús, alzando los ojos arriba, dijo: Padre, gracias te doy que me has oído.
तैखन तैनेईं तै घोड़ घिसाव, ते यीशुए उबरे तेकतां ज़ोने लगो, “हे बाजी, अवं तेरू शुक्र केरतां कि तीं मेरी शुनी।
42 Que yo sabía que siempre me oyes; mas por causa de la compañía que está alrededor, lo dije, para que crean que tú me has enviado.
अवं ज़ानतो थियो, कि तू मेरी प्रार्थना शुन्तस पन अवं एन लोकां केरे लेइ ज़ैना च़ेव्रे पासन खेड़ोरेन एन ज़ोरू थियूं कि एना भी विश्वास केरन, कि तीं अवं भेज़ोरोईं।”
43 Y habiendo dicho estas cosas, clamó a gran voz: Lázaro, ven fuera.
एन ज़ोनेरां पत्ती यीशुए ज़ोरे सेइं ज़ोवं, “लाज़र बेइर निस!”
44 Entonces el que había estado muerto, salió, atadas las manos y los pies con vendas; y su rostro estaba envuelto en un sudario. Les dice Jesús: Desatadle, y dejadle ir.
ते तै मुओरो लाज़र बेइर निस्सो ज़ेसेरे हथ पाव कफने सेइं बंधोरे थिये ते दोग्गे अक कपड़ो बंधोरो थियो। यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “एस खोल्ला ते एस गाने देथ।”
45 Entonces muchos de los judíos que habían venido a María, y habían visto lo que había hecho Jesús, creyeron en él.
बड़े यहूदी लोक ज़ैना मरियम सेइं मिलने ओरे थिये। ते तैसेरां इन्ना कम्मां हेरतां तैस पुड़ विश्वास कियो।
46 Mas unos de ellos fueron a los fariseos, y les dijeron lo que Jesús había hecho.
पन तैन मरां किछेईं फरीसन कां गेइतां सब शुनावं ज़ैना यीशुए कियेरू थियूं।
47 Y los sumo sacerdotes y los fariseos juntaron concilio, y decían: ¿Qué hacemos? Porque este hombre hace muchas señales.
एस पुड़ प्रधान याजकन ते फरीसी लोक महासभारे लोक अकोट्ठे किये ते ज़ोने लगे, “अस कुन केरम? ए मैन्हु त इड़ी बड़े चमत्कार लोरोए केरने।
48 Si le dejamos así, todos creerán en él; y vendrán los romanos, y quitarán nuestro lugar y la nación.
अगर अस एस हुन्ना न रोकमेले त सारे लोक तैस पुड़ विश्वास केरेले, कि ए मसीह आए, ते फिरी रोमेइं इड़ी एइतां इश्शे मन्दरे ते इश्शी कौमी दुइने नाश केरेले।”
49 Y Caifás, uno de ellos, sumo sacerdote de aquel año, les dijo: Vosotros no sabéis nada;
तैखन तैन केरे टोली मरां अक ज़ेसेरू नवं कैफा थियूं, ज़ै तैस साल मन्दरेरो महायाजक थियो ज़ोने लगो, “तुस लोक किछ न ज़ांनाथ,
50 ni pensáis que nos conviene que un hombre muera por el pueblo, y no que toda la nación se pierda.
तुसन इन न समझ़थ कि, तुश्शे लेइ रोड़ूए, इश्शे लोकां केरे लेइ अक मैन्हु मरे, न कि इश्शे सारे लोक।”
51 Mas esto no lo dijo de sí mismo; sino que, como era el sumo sacerdote de aquel año, profetizó que Jesús había de morir por la nación;
ए गल तैनी अपने आपे सेइं न थी ज़ोरी, पन तैस साल महायाजक भोइतां भविष्यद्वाणी, कि यीशु इस्रएलेरे सारे लोकां केरे लेइ अपनि जान देलो।
52 y no solamente por aquella nación, mas también para que juntase en uno los hijos de Dios que estaban dispersos.
तै सिर्फ इस्रएलेरे लोकां केरे लेइ नईं, पन एल्हेरेलेइ भी कि ज़ैना परमेशरे बच्चे तितर-बितर भोरेन तैन अकोट्ठे केरतां अक बनाए।
53 Así que, desde aquel día consultaban juntos para matarle.
बस्सा, यहूदी लीडरेईं तैस दिहाड़ेरे बाद यीशु मारेरो इरादो कियो।
54 De manera que Jesús ya no andaba manifiestamente entre los judíos; mas se fue de allí a la tierra que está junto al desierto, a una ciudad que se llama Efraín; y se estaba allí con sus discípulos.
एल्हेरेलेइ यीशुए तैस वक्ते करां यहूदन मां बांदे मां न फिरो, पन जंगलेरे नेड़े एप्रैम नगरे मां जेव, ते अपने चेलन सेइं साथी तैड़ी राने लगो।
55 Y la Pascua de los judíos estaba cerca; y muchos subieron de la tierra a Jerusalén antes de la Pascua, para purificarse;
तेइस यहूदी केरू फ़सह तिहार नेड़े अव, ते बड़े लोक आसेपासेरे इलाकन मरां यरूशलेम नगरे मांजो च़ले जे, ताके अपनो आप शुद्ध केरन।
56 y buscaban a Jesús, y hablaban los unos con los otros estando en el Templo: ¿Qué os parece? ¿Qué no vendrá a la fiesta?
तैना यीशु तोपते थिये तेइस तैना मन्दरे मां अकोट्ठे भोए, ते एक्की होरि सेइं ज़ोने लगे, “तुस कुन समझ़तथ? कोई पत्तोए कुन तै इड़ी फ़सह तिहारे मां एज्जेलो कि नईं?”
57 Y los sumo sacerdotes y los fariseos habían dado mandamiento, que si alguno supiese dónde estuviera, lo manifestase, para que le prendiesen.
ते प्रधान याजकेईं ते फरीसी लोकेईं हुक्म दित्तोरो थियो कि अगर केन्ची पतो लगे कि यीशु कोड़ि आए त ज़ोथ दे ताके असां तैस गिरफ्तार केरम।
