< Job 9 >

1 Y respondió Job, y dijo:
Ningĩ Ayubu agĩcookia, akiuga atĩrĩ:
2 Ciertamente yo conozco que es así; ¿y cómo se justificará el hombre con Dios?
“Ti-itherũ nĩnjũũĩ ũhoro ũcio nĩ wa ma. No rĩrĩ, mũndũ angĩhota atĩa gũkorwo arĩ mũthingu mbere ya Mũrungu?
3 Si quisiere contender con él, no le podrá responder a una cosa de mil.
O na korwo mũndũ enda gũkararania na Ngai-rĩ, ndangĩhota kũmũcookeria kĩũria o na kĩmwe harĩ ciũria ngiri.
4 El es sabio de corazón, y fuerte en fuerza, ¿quién se endureció contra él, y quedó en paz?
Ũũgĩ wake nĩ mũingĩ mũno, na ũhoti wake nĩ mũnene. Nũũ wanaregana nake akĩgaacĩra?
5 Que arranca los montes con su furor, y no conocen quién los trastornó;
Eeheragia irĩma itekũmenya, na agacingʼaũrania nĩ kũrakara.
6 que remueve la tierra de su lugar, y hace temblar sus columnas;
Athingithagia thĩ ĩkoima handũ hayo, na akainainia itugĩ ciayo.
7 que manda al sol, y no sale; y sella las estrellas.
Aathaga riũa rĩkaaga kũratha; nake agiragĩrĩria ũtheri wa njata.
8 El solo extiende los cielos, y anda sobre las alturas del mar.
Nĩwe watambũrũkirie igũrũ arĩ o wiki, na athiiaga agĩkinyangaga makũmbĩ ma iria.
9 El que hizo la Osa, y el Orión, y las Pléyades, y los lugares secretos del mediodía;
Nĩwe Mũũmbi wa njata iria ciĩtagwo Nduba, na Karaũ, na Kĩrĩmĩra, o na ikundi cia njata cia mwena wa gũthini.
10 el que hace cosas grandes e incomprensibles, y maravillosas, sin número.
Nĩekaga magegania matangĩmenyeka, na akaringa ciama itangĩtarĩka.
11 He aquí que él pasará delante de mí, y yo no lo veré; y pasará, y no lo entenderé.
Rĩrĩa aahĩtũkĩra harĩa ndĩ, ndingĩmuona; o na rĩrĩa aathiĩra harĩa ndĩ ndimenyaga.
12 He aquí, arrebatará; ¿quién le hará restituir? ¿Quién le dirá: Qué haces?
Angĩgutha kĩndũ-rĩ, nũũ ũngĩhota kũmũgiria? Nũũ ũngĩmũũria atĩrĩ, ‘Nĩ atĩa ũreka?’
13 Dios no tornará atrás su ira, y debajo de él se encorvan los que ayudan a la soberbia.
Ngai ndahingagĩrĩria marakara make; o na arĩa maateithagĩrĩria Rahabu nĩmamũinamagĩrĩra.
14 ¿Cuánto menos le responderé yo, y eligiré mis palabras con él?
“Niĩ-rĩ, ndaakĩhota atĩa kũmũkararia? Ingĩruta kũ ciugo cia kũmũcookeria?
15 Que aunque yo sea justo, no responderé; antes habré de rogar a mi juez.
O na korwo ndihĩtĩtie-rĩ, ndingĩhota kũmũcookeria ũndũ; ũrĩa ingĩĩka no gũthaitha ingĩthaitha Mũnjiirithia anjiguĩre tha.
16 Que si yo le invocase, y él me respondiese, aún no creeré que haya escuchado mi voz.
O na ingĩamwĩtire nake anjĩtĩke-rĩ, ndingĩĩtĩkia nĩangĩathikĩrĩirie.
17 Porque me ha quebrado con tempestad, y ha aumentado mis heridas sin causa.
We angĩamemendire na kĩhuhũkanio, na aingĩhie ironda ciakwa hatarĩ gĩtũmi.
18 Que aún no me ha concedido que tome mi aliento; mas me ha llenado de amarguras.
Ndarekaga njookererwo nĩ mĩhũmũ, no nĩahatagĩrĩria na mathĩĩna.
19 Si habláramos de su potencia, fuerte por cierto es; si de su juicio, ¿quién me emplazará?
Korwo no ũhoro wa hinya-rĩ, we arĩ hinya mũno! Na korwo no ũhoro wa ciira wa kĩhooto-rĩ, nũũ ũngĩmwĩta?
20 Si yo me justificare, me condenará mi boca; si me predicare perfecto, él me hará inicuo.
O na korwo ndiahĩtĩtie-rĩ, kanua gakwa no kandue mũhĩtia; korwo ndiarĩ na ũcuuke-rĩ, nĩkangĩanduire mũhĩtia.
21 Si yo me predicare imperfecto, no conozco mi alma; condenaré mi vida.
“O na gũtuĩka ndirĩ na ũcuuke-rĩ, ndikwĩrĩrĩra; muoyo wakwa nĩndĩwagĩire kĩene.
22 Una cosa resta es a saber que yo diga: Al perfecto y al impío él los consume.
Ũhoro no ũrĩa ũmwe; nĩkĩo ndĩroiga atĩrĩ, ‘Aniinaga arĩa matarĩ ũcuuke o na akaniina arĩa aaganu.’
23 Si es azote, mate de presto, y no se ría de la prueba de los inocentes.
Hĩndĩ ĩrĩa ihũũra rĩarehe gĩkuũ kĩa narua, nĩathekagĩrĩra kũũrwo nĩ hinya kwa arĩa matarĩ na mahĩtia.
24 La tierra es entregada en manos de los impíos, y él cubre el rostro de sus jueces. Si no es él el que lo hace, ¿quién es? ¿Dónde está?
Hĩndĩ ĩrĩa bũrũri wagĩa moko-inĩ ma andũ aaganu, nĩahingaga aciirithania maitho. Akorwo ti we-rĩ, nũũ wĩkaga ũguo?
25 Mis días han sido más ligeros que un correo; huyeron, y nunca vieron bien.
“Matukũ makwa marahanyũka gũkĩra mũkinyia-ũhoro; mombũkaga matarĩ na gĩkeno o na kĩnini.
26 Pasaron con los navíos de Ebeh; o como el águila que se arroja a la presa.
Mahĩtũkaga na ihenya mũno ta tũtarũ twa irura, kana ta nderi igũcuuhũkĩra kĩndũ gĩa kũrĩa.
27 Si digo: Quiero olvidar mi queja, dejaré mi aburrimiento, y me esforzaré.
Ingiuga atĩrĩ, ‘Nĩngũriganĩrwo nĩ mateta makwa, nĩngũtiga gũtukia gĩthiithi, ngene,’
28 Temo todos mis trabajos; sé que no me perdonarás.
no ngeetigĩra mĩnyamaro yakwa yothe, nĩgũkorwo nĩnjũũĩ ndũkandua atĩ ndiĩhĩtie.
29 Si yo soy impío, ¿para qué trabajaré en vano?
Kuona atĩ nĩndĩkĩtie gũtuuo mũhĩtia-rĩ, nĩ kĩĩ gĩgũtũma ndĩĩnogie tũhũ?
30 Aunque me lave con aguas de nieve, y aunque limpie mis manos con la misma limpieza,
O na ingĩĩthamba na thabuni, na ndĩĩthambe moko na igata-rĩ,
31 aún me hundirás en el hoyo; y mis propios vestidos me abominarán.
no ũndikirie irima rĩa gĩcoro nĩgeetha o na nguo ciakwa iithũũre.
32 Porque no es hombre como yo, para que yo le responda, y vengamos juntamente a juicio.
“We ti mũndũ ta niĩ atĩ nĩguo ndĩmũcookerie, nĩguo tũngʼethanĩre igooti-inĩ.
33 No hay entre nosotros árbitro que ponga su mano sobre nosotros ambos.
Naarĩ korwo nĩ harĩ mũndũ ũngĩtũiguithania, atũigĩrĩre guoko gwake ithuĩ eerĩ,
34 Quite de sobre mí su verdugo, y su terror no me perturbe.
mũndũ wa kũnjehereria rũthanju rwa Ngai, nĩgeetha ndigacooke kũmakio nĩ itebeebania rĩake.
35 Y hablaré, y no le temeré; porque en este estado no estoy en mí.
Hĩndĩ ĩyo nĩingĩacooka kwaragia itekũmwĩtigĩra, no ũrĩa ndariĩ rĩu-rĩ, ndingĩhota.

< Job 9 >