Job 6
1 Y respondió Job y dijo:
Əyyub belə cavab verdi:
2 ¡Oh, si pesasen al justo mi queja y mi tormento, y se alzasen igualmente en balanza!
«Kaş bu dərdim çəkiləydi, Bütün ağrılarım tərəziyə qoyulaydı.
3 Porque mi tormento pesaría más que la arena del mar; y por tanto mis palabras son cortadas.
Onda dənizlərin qumundan ağır gələrdi, Ona görə tez bu sözləri dedim.
4 Porque las saetas del Todopoderoso están en mí, cuyo veneno bebe mi espíritu; y terrores de Dios me combaten.
Həqiqətən, Külli-İxtiyarın oxları köksümdədir, Ruhum onların zəhərlərini içir. Allahın dəhşətləri mənə hücum çəkir.
5 ¿Acaso gime el asno montés junto a la hierba? ¿Muge el buey junto a su pasto?
Ot olanda vəhşi eşşək anqırarmı? Yem tapanda öküz heç böyürərmi?
6 ¿Por ventura se comerá lo desabrido sin sal? ¿O habrá gusto en la clara del huevo?
Duzsuz, şit yeməyi yemək olarmı? Yumurta ağının dadı varmı?
7 Las cosas que mi alma no quería tocar antes, ahora por los dolores son mi comida.
Belə yeməklərə əl vurmaq istəmirəm, Onlardan iyrənirəm.
8 ¡Quién me diese que viniese mi petición, y que Dios me diese lo que espero;
Kaş arzuma çataydım, Allah mənə həsrətində olduğumu verəydi,
9 y que quisiera Dios quebrantarme; y que soltase su mano, y me despedazase!
Lütf edib məni əzsə belə, Əldən cəld olub həyatımın bağını kəssə belə,
10 Y en esto crecería aún consolación, si me asase con dolor sin haber misericordia; no que haya contradicho las palabras santas.
Mən yenə ovunardım, Bu amansız dərdimə baxmayaraq Müqəddəs Olanın sözlərini inkar etmədiyimə görə sevinərdim.
11 ¿Cuál es mi fortaleza para esperar aún? ¿Y cuál mi fin para dilatar mi vida?
Nə gücüm var ki, gözləyim? Sonum nə qədərdir ki, səbir edim?
12 ¿Es mi fortaleza la de las piedras? O mi carne, ¿es de acero?
Daş qədər güclüyəmmi? Ətim tuncdandırmı?
13 ¿No me ayudo cuanto puedo, y con todo eso el poder me falta del todo?
Əlacsız qalanda Özümə kömək etməyə gücüm çatarmı?
14 El atribulado es consolado de su compañero; pero se ha abandonado el temor del Omnipotente.
İnsan Külli-İxtiyarın qorxusundan vaz keçsə belə, Çarəsiz qalanda ona dostun sədaqəti gərəkdir.
15 Mis hermanos me han mentido como arroyo; se pasaron como las riberas impetuosas,
Qardaşlarım mənə bir vadi kimi xəyanət etdi, Çaylar kimi axıb getdi.
16 que están escondidas por la helada, y encubiertas con nieve.
Bu vadilər buzlar əriyəndə daşar, Qar suları ilə dolar.
17 Que al tiempo del calor son deshechas, y en calentándose, desaparecen de su lugar;
Bu vadilər quraq vaxtı quruyar, İstidə yataqlarından yox olar.
18 apártanse de las sendas de su camino, suben en vano y se pierden.
Bu vadilərə görə karvanlar yolunu azar, Səhraya çıxanda həlak olar.
19 Las miraron los caminantes de Temán, los caminantes de Saba esperaron en ellas;
Temanın karvanları su axtarar, Səbadan gələn səyyahlar ora ümid bağlar.
20 pero fueron avergonzados por su esperanza; porque vinieron hasta ellas, y se hallaron confusos.
Amma ora çatanda ümid bağladıqlarına peşman olar, Mat-məəttəl qalar.
21 Ahora ciertamente vosotros sois como ellas; que habéis visto el tormento, y teméis.
İndi siz də mənim üçün bir heç olmusunuz, Bu dəhşətə baxıb qorxursunuz.
22 ¿Os he dicho yo: Traedme, y pagad por mí de vuestra hacienda;
Mən demişəmmi “Mənə nəyisə verin, Var-dövlətinizdən mənə rüşvət göndərin?
23 y libradme de la mano del angustiador, y redimidme del poder de los violentos?
Yaxud da məni düşmən əlindən qurtarın, Zalımların əlindən azad edin?”
24 Enseñadme, y yo callaré; y hacedme entender en qué he errado.
Mən susum, siz mənə öyrədin, Nə səhv etmişəmsə, mənə göstərin.
25 ¡Cuán fuertes son las palabras de rectitud! Mas ¿qué reprende el argumento de vosotros?
Doğru söz kəsərli olar, Sizin bu iradınız bəs nəyi sübut edir?
26 ¿No estáis pensando las palabras para reprender, y echáis al viento palabras perdidas?
Niyə sözlərimi qınamaq istəyirsiniz? Niyə mən biçarənin dediyini boşboğazlıq sanırsınız?
27 También os arrojáis sobre el huérfano, y hacéis hoyo delante de vuestro amigo.
Yetim üçün belə, püşk atırsınız, Dostunuzu satırsınız.
28 Ahora pues, si queréis, mirad en mí, y ved si mentiré delante de vosotros.
İndi lütf edib mənə baxın, Bax mən üzünüzə ağ yalan demərəm.
29 Tornad ahora, y no haya iniquidad; volved aún a mirar por mi justicia en esto.
Atın haqsızlığı, haqsızlıq etməyin, Düşünün ki, bu davada mən haqlıyam.
30 Si hay iniquidad en mi lengua; o si mi paladar no discierne los tormentos.
Dilimdən haqsız söz çıxırmı? Pis şeyləri ağzıma alırammı?
