< Job 37 >

1 A esto también se espanta mi corazón, y salta de su lugar.
دل من می‌لرزد؛
2 Oíd atentamente su voz terrible, y la palabra que sale de su boca.
گوش دهید و غرش صدای خدا را بشنوید.
3 Debajo de todos los cielos lo enderezará, y su luz se extenderá hasta los fines de la tierra.
او برق خود را به سراسر آسمان می‌فرستد.
4 Tras de él bramará el sonido, tronará su valiente voz, y aunque sea oída su voz, no los detiene.
سپس غرش صدای او شنیده می‌شود، غرش مهیب رعد به گوش می‌رسد و باز برق، آسمان را روشن می‌کند.
5 Tronará Dios maravillosamente con su voz; él hace grandes cosas, y nosotros no lo entendemos.
صدای او در رعد باشکوه است. ما نمی‌توانیم عظمت قدرت او را درک کنیم.
6 Porque a la nieve dice: Sé en la tierra; lluvia tras lluvia, y lluvia tras lluvia en su fortaleza.
وقتی او برف و باران شدید بر زمین می‌فرستد،
7 Con la vehemencia de la lluvia encierra a todo hombre; para que todos los hombres conozcan su voz.
مردم از کار کردن باز می‌مانند و متوجه قدرت او می‌شوند،
8 La bestia se entrará en su escondrijo, y habitará en sus moradas.
حیوانات وحشی به پناهگاه خود می‌شتابند و در لانه‌های خویش پنهان می‌مانند.
9 Del mediodía viene el torbellino, y de los vientos del norte el frío.
از جنوب طوفان می‌آید و از شمال سرما.
10 Por el soplo de Dios se da el hielo, y las anchas aguas son constreñidas.
خدا بر آبها می‌دمد، به طوری که حتی وسیعترین دریاها نیز یخ می‌بندد.
11 Además de esto con la claridad fatiga las nubes, y las esparce con su luz.
او ابرها را از رطوبت، سنگین می‌کند و برق خود را به‌وسیلۀ آنها پراکنده می‌سازد.
12 Y ellas se revuelven en derredor por sus designios, para hacer sobre la faz del mundo, en la tierra, lo que él les mandó.
آنها به دستور او به حرکت در می‌آیند و احکام او را در سراسر زمین به جا می‌آورند.
13 Unas veces por azote, otras por causa de su tierra, otras por misericordia las hará aparecer.
او ابرها را برای مجازات مردم و یا برای سیراب کردن زمین و نشان دادن رحمتش به ایشان، می‌فرستد.
14 Escucha esto, Job: Repósate, y considera las maravillas de Dios.
ای ایوب، گوش بده و دربارهٔ اعمال شگفت‌آور خدا تأمل و تفکر کن.
15 ¿Supiste tú por ventura, cuando Dios las ponía en concierto, y hacía levantar la luz de su nube?
آیا تو می‌دانی که خدا چگونه تمام طبیعت را اداره نموده، برق را از ابرها ساطع می‌کند؟
16 ¿Has conocido tú por ventura las diferencias de las nubes, las maravillas del Perfecto en sabiduría?
آیا تو می‌دانی چگونه ابرها در هوا معلق می‌مانند؟ آیا تو عظمت این کار خدا را می‌توانی درک کنی؟
17 ¿Y eran calientes tus vestidos cuando él daba el reposo a la tierra del mediodía?
آیا وقتی زمین زیر وزش باد گرم جنوب قرار دارد و لباسهایت از گرما به تنت چسبیده است،
18 ¿Extendiste tú por ventura con él los cielos firmes como un espejo firme?
تو می‌توانی به خدا کمک کنی تا وضع آسمان را که مانند فلز سخت است تغییر دهد؟
19 Muéstranos, qué le hemos de decir; para que no hablemos disparates.
آیا تو می‌توانی به ما بگویی چگونه باید با خدا مواجه شد؟ ما با این فکر تاریکمان نمی‌دانیم چگونه با او سخن گوییم.
20 ¿Por ventura cuando yo hablare le será contado? ¿Cuando alguno se anegare le será dicho?
من با چه جرأتی با خدا صحبت کنم؟ چرا خود را به کشتن دهم؟
21 También alguna vez no se ve la luz clara en los cielos, y pasa un viento y los limpia.
همان‌طور که در یک روز آفتابی بی‌ابر، نمی‌توانیم به تابش خورشید نگاه کنیم،
22 De la parte del norte vendrá la serenidad por el Dios terrible de alabanza.
همچنان نیز نمی‌توانیم به جلال پرشکوه خدا که از آسمان با درخشندگی خیره‌کننده‌ای بر ما نمایان می‌شود خیره شویم.
23 El es Todopoderoso, al cual no alcanzamos; grande en potencia, y en juicio, y en multitud de justicia no aflige.
ما نمی‌توانیم به قدرت خدای قادر مطلق پی ببریم. او نسبت به ما عادل و رحیم است و بر کسی ظلم نمی‌کند،
24 Por tanto los hombres lo temerán; todos los sabios de corazón no lo verán.
و تحت تأثیر داناترین مردم جهان نیز قرار نمی‌گیرد، از این جهت ترس و احترام او در دل همهٔ مردم جا دارد.

< Job 37 >