Job 34

1 Además respondió Eliú, y dijo:

Elihu parolis plue, kaj diris:

2 Oíd, sabios, mis palabras; y vosotros, doctos, estadme atentos.

Aŭskultu, saĝuloj, miajn vortojn; Kaj vi, kompetentuloj, atentu min.

3 Porque el oído prueba las palabras, como el paladar gusta para comer.

Ĉar la orelo esploras la parolon, Kiel la palato gustumas la manĝaĵon.

4 Escojamos para nosotros el juicio, conozcamos entre nosotros cuál sea lo bueno;

Decidon ni elektu al ni; Ni esploru inter ni, kio estas bona.

5 porque Job ha dicho: Yo soy justo, y Dios me ha quitado mi derecho.

Ĉar Ijob diris: Mi estas prava, Sed Dio forigis mian rajton;

6 En mi juicio fue mentiroso, mi saeta es gravosa sin haber yo prevaricado.

En mia juĝa afero mi estas refutata; Turmentas min mia sago, kvankam mi estas senkulpa.

7 ¿Qué hombre hay como Job, que bebe el escarnio como agua?

Kiu homo estas simila al Ijob, Kiu trinkas mokojn kiel akvon?

8 Y va en compañía con los que obran iniquidad, y anda con los hombres maliciosos.

Kaj li estas preta aliĝi al malbonaguloj Kaj iri kun malpiuloj;

9 Porque dijo: De nada servirá al hombre el conformar su voluntad con Dios.

Ĉar li diras: Homo ne havas utilon, Se li serĉas favoron de Dio.

10 Por tanto, varones de entendimiento, oídme: Lejos esté de Dios la impiedad, y del Omnipotente la iniquidad.

Tial aŭskultu min, ho saĝaj homoj: Dio estas malproksima de malbonagoj, Kaj la Plejpotenculo estas malproksima de maljusteco;

11 Porque él pagará al hombre según su obra, y él le hará hallar conforme a su camino.

Sed Li repagas al homo laŭ liaj agoj, Kaj laŭ la vojo de ĉiu Li renkontas lin.

12 Sí, por cierto, Dios no hará injusticia, y el Omnipotente no pervertirá el derecho.

Vere, Dio ne malbonagas, Kaj la Plejpotenculo ne kurbigas la veron.

13 ¿Quién visitó por él la tierra? ¿Y quién puso en orden todo el mundo?

Kiu komisiis al Li la teron? Kaj kiu starigis Lin super la tuta mondo?

14 Si él pusiese sobre el hombre su corazón, y recogiese así su espíritu y su aliento,

Se Li pensus nur pri Si, Se Li prenus al Si Sian spiriton kaj spiron,

15 toda carne perecería juntamente, y el hombre se tornaría en polvo.

Tiam pereus absolute ĉiu karno, Kaj homo refariĝus polvo.

16 Si pues hay en ti entendimiento, oye esto: Escucha la voz de mis palabras.

Se vi havas prudenton, aŭskultu ĉi tion; Atentu la voĉon de miaj paroloj.

17 ¿Por ventura se enseñoreará el que aborrece el juicio? ¿Y condenarás tú al poderoso siendo justo?

Ĉu povas regi malamanto de justeco? Ĉu vi povas akuzi la Plejjustulon?

18 ¿Por ventura se ha de decir al rey: Perverso; y a los príncipes: Impíos?

Ĉu oni povas diris al reĝo: Sentaŭgulo; Aŭ al altranguloj: Malpiulo?

19 Cuánto menos a aquél que no hace acepción de personas de príncipes, ni el rico es de él más respetado que el pobre; porque todos son obras de sus manos.

Sed Li ne atentas la vizaĝon de princoj, Kaj ne preferas riĉulon antaŭ malriĉulo; Ĉar ĉiuj estas faritaĵo de Liaj manoj.

20 En un momento mueren, y a media noche se alborotarán los pueblos, y pasarán, y sin mano será quitado el poderoso.

Momente ili mortas, noktomeze ili tumultiĝas kaj malaperas; Ne de homa mano estas forigataj la potenculoj.

21 Porque sus ojos están puestos sobre los caminos del hombre, y ve todos sus pasos.

Ĉar Liaj okuloj estas super la vojoj de homo, Kaj ĉiujn liajn paŝojn Li vidas.

22 No hay tinieblas, ni sombra de muerte donde se encubran los que obran maldad.

Ne ekzistas mallumo nek ombrego, Kie povus sin kaŝi malbonaguloj.

23 No carga pues él al hombre más de lo justo, para que vaya con Dios a juicio.

Li ne bezonas multe klopodi kun homo, Ke li iru al Dio por juĝo.

24 El quebrantará a los fuertes sin pesquisa, y hará estar a otros en su lugar.

Li pereigas la fortulojn sennombre Kaj starigas sur ilia loko aliajn;

25 Por tanto él hará notorias las obras de ellos, cuando trastornará en noche, y serán quebrantados.

Ĉar Li scias iliajn farojn; Li renversas ilin en la nokto, kaj ili frakasiĝas.

26 Como a malos los herirá en lugar donde sean vistos;

Kiel malpiulojn Li frapas ilin sur loko, kie ĉiuj vidas;

27 por cuanto así se apartaron de él, y no consideraron todos sus caminos;

Pro tio, ke ili forturniĝis de Li Kaj ne penis kompreni ĉiujn Liajn vojojn,

28 haciendo venir delante de sí el clamor del pobre, y oyendo el clamor de los necesitados.

Sed venigis al Li la kriadon de malriĉulo, Kaj Li aŭdis la kriadon de mizeruloj.

29 Y si él diere reposo, ¿quién inquietará? Si escondiere el rostro, ¿quién lo mirará? Esto sobre una nación, y lo mismo sobre un hombre;

Se Li kvietigas, tiam kiu povas ribeligi? Se Li kaŝas Sian vizaĝon, tiam kiu povas Lin vidi? Tiel estas egale kun nacio kaj kun aparta homo,

30 haciendo que reine el hombre hipócrita para escándalos del pueblo.

Por ke ne regu homo hipokrita, El la pekigantoj de popolo.

31 Porque de Dios es decir: Yo perdoné, no destruiré.

Al Dio oni devas diri: Mi fieriĝis, mi ne plu faros malbonon;

32 Enséñame tú lo que yo no veo; que si hice mal, no lo haré más.

Kion mi ne vidas, pri tio instruu min; Se mi faris maljustaĵon, mi ne plu faros.

33 ¿Por ventura acabará por ti su obra, que no quieras tú, o quieras, o yo? Di lo que sabes.

Ĉu konforme al via opinio Li devas repagi? Al vi ja ne plaĉis. Vi elektu, ne mi; Kaj kion vi scias, tion diru.

34 Los hombres de entendimiento dirán conmigo, y el hombre sabio me oirá:

Saĝaj homoj diros al mi, Kaj prudenta homo, kiu min aŭskultas:

35 Que Job no habla con sabiduría, y sus palabras no son con entendimiento.

Ijob parolas malsaĝe, Kaj liaj vortoj estas malprudentaj.

36 Deseo yo que Job sea probado ampliamente, para que haya respuestas contra los hombres inicuos.

Ho, se Ijob estus elprovita ĝis la fino, Pro tio, ke li aliĝas al homoj pekaj;

37 Porque a su pecado añadió impiedad; bate las manos entre nosotros, y contra Dios multiplica sus palabras.

Ĉar al sia peko li aldonas blasfemon; Inter ni li mokas, kaj multe parolas kontraŭ Dio.