< Job 33 >
1 Por tanto, Job, oye ahora mis razones, y escucha todas mis palabras.
“Na afei, Hiob, tie me nsɛm; yɛ aso ma biribiara a mɛka.
2 He aquí yo abriré ahora mi boca, y mi lengua hablará en mi garganta.
Merebebue mʼano; me nsɛm aba me tɛkrɛma so.
3 Mis razones declararán la rectitud de mi corazón, y mis labios proferirán pura sabiduría.
Me nsɛm fi koma a ɛteɛ mu; na mʼano de ahonim pa ka nea minim.
4 El espíritu de Dios me hizo, y la inspiración del Omnipotente me dio vida.
Onyankopɔn Honhom na abɔ me; Otumfo no home ma me nkwa.
5 Si pudieres, respóndeme; dispón tus palabras, estás delante de mí.
Sɛ wubetumi a, ma me mmuae; siesie wo ho, na ka si mʼanim.
6 Heme aquí a mí en lugar de Dios, conforme a tu dicho: De lodo soy yo también formado.
Wo ne me nyinaa yɛ pɛ wɔ Onyankopɔn anim; me nso wɔbɔɔ me fii dɔte mu.
7 He aquí que mi terror no te espantará, ni mi mano se agravará sobre ti.
Ɛnsɛ sɛ wusuro me, na ɛnsɛ sɛ me nsa yɛ den wɔ wo so.
8 De cierto tú dijiste a oídos míos, y yo oí la voz de tus palabras que decían:
“Nanso woaka ama mate, mete saa nsɛm no, na wokae se,
9 Yo soy limpio y sin rebelión; y soy inocente, y no hay maldad en mí.
‘Meyɛ kronkron na minni bɔne; me ho tew na afɔdi biara nni me ho.
10 He aquí que Dios buscó achaques contra mí, y me tiene por su enemigo;
Nanso Onyankopɔn anya me ho mfomso wafa me sɛ ne tamfo.
11 puso mis pies en el cepo, y guardó todas mis sendas.
Ɔde me nan hyɛ mpokyerɛ mu; na nʼani wɔ mʼakwan nyinaa so.’
12 He aquí en esto no has hablado justamente; yo te responderé que mayor es Dios que el hombre.
“Nanso meka mekyerɛ wo se, eyi mu de woayɛ mfomso, efisɛ Onyankopɔn so sen ɔdesani.
13 ¿Por qué tomaste pleito contra él? Porque él no dirá todas sus palabras.
Na adɛn nti na wunwiinwii hyɛ no sɛ ommua onipa nsɛm biara ana?
14 Sin embargo, en una o en dos maneras habla Dios al que no ve.
Nanso Onyankopɔn kasa wɔ akwan ahorow so, na ebia nnipa nte.
15 Por sueño de visión nocturna, cuando el sueño cae sobre los hombres, cuando se adormecen sobre el lecho;
Ɔkasa wɔ daeso ne anadwo anisoadehu mu, bere a nna afa nnipa na wɔada hatee wɔ wɔn mpa so no,
16 entonces revela al oído de los hombres, y les señala su castigo;
otumi kasa gu wɔn asom na ɔde kɔkɔbɔ yi wɔn hu,
17 para quitar al hombre de la mala obra, y apartar del varón la soberbia.
sɛ ɔbɛdan onipa afi nneyɛe bɔne ho na watwe no afi ahantan ho,
18 Así detendrá su alma de corrupción, y su vida de ser pasada a cuchillo.
sɛ ɔmma ne kra nkɔ amoa mu na ɔnhwere ne nkwa wɔ afoa ano.
19 También sobre su cama es castigado con dolor fuerte en todos sus huesos,
Anaasɛ wotumi de mpa so yaw twe onipa aso nnompe mu yaw a ennyae da,
20 que le hace que su vida aborrezca el pan, y su alma la comida suave.
kosi sɛ ne kɔn nnɔ aduan na ne kra nso po aduan a ɛyɛ akɔnnɔ pa ara;
21 Su carne desfallece sin verse, y sus huesos, que antes no se veían, aparecen.
ɔfɔn yɛ basaa, na ne nnompe a anka ɛho akata no, ho da hɔ.
22 Y su alma se acercará al sepulcro, y su vida a los enterradores.
Ne kra bɛn ɔda, na ne nkwa bɛn owu abɔfo.
23 Si tuviera cerca de él algún elocuente anunciador muy escogido, que anuncie al hombre su justicia;
“Nanso sɛ ɔbɔfo bi wɔ nʼafa sɛ odimafo a, ɛyɛ apem mu baako, na ɔbɛkyerɛ no nea eye ma no,
24 que le diga que Dios tuvo de él misericordia, que lo libró de descender al sepulcro, que halló redención;
obehu no mmɔbɔ na waka se, ‘Munnyaa no na wankɔ ɔda mu; na manya mpatade ama no,’
25 se enternecerá su carne más que de niño, y volverá a los días de su juventud.
afei ne were yɛ foforo sɛ abofra; na esi ne dedaw mu yɛ sɛ mmerantebere mu de.
26 Orará a Dios, y le amará, y verá su faz con júbilo; y él dará al hombre el pago de su justicia.
Ɔbɔ Onyankopɔn mpae na onya adom fi ne hɔ, ohu Onyankopɔn anim na ɔde ahosɛpɛw teɛ mu; na Onyankopɔn gye no bio sɛ ɔtreneeni.
27 El mira sobre los hombres; y el que dijere: Pequé, y pervertí lo recto, y no me ha aprovechado;
Afei ɔba nnipa mu bɛka se, ‘Meyɛɛ bɔne na mekyeaa nea ɛteɛ, nanso mannya nea ɛfata me.
28 Dios redimirá su alma, que no pase al sepulcro, y su vida se verá en luz.
Ogyee me kra na wamma no ankɔ ɔda mu, enti mɛtena ase na madi hann no mu dɛ.’
29 He aquí, todas estas cosas hace Dios dos y tres veces con el hombre;
“Onyankopɔn yɛ eyinom nyinaa ma onipa, mprenu ne ne mprɛnsa so,
30 para apartar su alma del sepulcro, y para ilustrarlo con la luz de los vivientes.
sɛnea ne kra renkɔ ɔda mu, na nkwa hann no ahyerɛn ne so.
31 Escucha, Job, y óyeme; calla, y yo hablaré.
“Yɛ aso, Hiob, na tie me; yɛ dinn na menkasa.
32 Y si tuvieres palabras, respóndeme; habla, porque yo te quiero justificar.
Na sɛ wowɔ biribi ka a, bua me; kasa, na mepɛ sɛ wobu wo bem.
33 Y si no, óyeme tú a mí; calla, y te enseñaré sabiduría.
Sɛ ɛnte saa nso a, ɛno de tie me. Yɛ dinn na mɛkyerɛ wo nyansa.”