Job 32

1 Y cesaron estos tres varones de responder a Job, por cuanto él era justo en sus ojos.

آن سه دوست ایوب، دیگر به او جواب ندادند، چون ایوب بر بی‌گناهی خود پافشاری می‌کرد.

2 Entonces Eliú hijo de Baraquel, buzita, de la familia de Ram, se enojó con furor contra Job; se enojó con furor, por cuanto se justificaba a sí mismo más que a Dios.

شخصی به نام الیهو، پسر برکئیل بوزی، از طایفهٔ رام، که شاهد این گفتگو بود خشمگین شد، زیرا ایوب نمی‌خواست قبول کند که گناهکار است و خدا به حق او را مجازات کرده است.

3 Se enojó asimismo con furor contra sus tres amigos, por cuanto no hallaban qué responder, habiendo condenado a Job.

او از آن سه رفیق ایوب نیز خشمگین بود، چون بدون اینکه پاسخ قانع کننده‌ای برای ایوب داشته باشند، او را محکوم می‌کردند.

4 Y Eliú había esperado a Job en la disputa, porque todos eran más viejos de días que él.

الیهو برای سخن گفتن با ایوب صبر کرده بود چون سایرین از او بزرگتر بودند.

5 Pero viendo Eliú que no había respuesta en la boca de aquellos tres varones, su furor se encendió.

اما وقتی که دید آنها دیگر جوابی ندارند، برآشفت.

6 Y respondió Eliú hijo de Baraquel, buzita, y dijo: Yo soy menor de días y vosotros viejos; por tanto he tenido miedo, y he temido de declararos mi opinión.

الیهو به سخن آمده چنین گفت: من جوانم و شما پیر. به همین علّت لب فرو بستم و جرأت نکردم عقیده‌ام را برای شما بیان کنم،

7 Yo decía: Los días hablarán, y la muchedumbre de años declarará sabiduría.

زیرا گفته‌اند که پیران داناترند.

8 Ciertamente espíritu hay en el hombre, e inspiración del Omnipotente los hace que entiendan.

ولی حکمت و دانایی فقط بستگی به سن و سال ندارد، بلکه آن روحی که در انسان قرار دارد و نفس خدای قادر مطلق است، به انسان حکمت می‌بخشد.

9 No los grandes son los sabios, ni los viejos entienden el derecho.

10 Por tanto yo dije: Escuchadme; declararé yo también mi sabiduría.

پس به من گوش بدهید و بگذارید عقیده‌ام را بیان کنم.

11 He aquí yo he esperado a vuestras razones, he escuchado vuestros argumentos, entre tanto que buscábais palabras.

من در تمام این مدت صبر کردم و با دقت به سخنان و دلایل شما گوش دادم. هیچ‌کدام از شما نتوانستید پاسخ ایوب را بدهید و یا ثابت کنید که او گناهکار است.

12 Y aun os he considerado, y he aquí que no hay de vosotros quién redarguya a Job, y responda a sus razones.

13 Para que no digáis: Nosotros hemos hallado sabiduría; que conviene que Dios lo derribe, y no el hombre.

به من نگویید: «ایوب بسیار حکیم است. فقط خدا می‌تواند او را قانع کند.»

14 Ahora bien, Job no dirigió a mí sus palabras, ni yo le responderé con vuestras razones.

اگر ایوب با من به مباحثه پرداخته بود، با این نوع منطق پاسخ او را نمی‌دادم!

15 Se espantaron, no respondieron más; se les fueron las hablas.

شما حیران نشسته‌اید و هیچ جوابی ندارید.

16 Y yo esperé, porque no hablaban, antes pararon, y no respondieron más.

آیا حال که شما سکوت کرده‌اید من هم باید همچنان صبر کنم و ساکت بمانم؟

17 Por eso yo también responderé mi parte, también yo declararé mi opinión.

نه، من به سهم خود جواب می‌دهم.

18 Porque lleno estoy de palabras, y el espíritu de mi corazón me constriñe.

حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم.

19 De cierto mi corazón está como el vino que no tiene respiradero, y se rompe como odres nuevos.

مانند مشکی هستم که از شراب پر شده و نزدیک ترکیدن است.

20 Hablaré pues y respiraré; abriré mis labios, y responderé.

باید حرف بزنم تا راحت شوم. پس بگذارید من هم به سهم خود جواب بدهم.

21 No haré ahora acepción de personas, ni usaré con hombre de títulos lisonjeros.

من قصد ندارم از کسی طرفداری کنم و سخنان تملق‌آمیز بگویم،

22 Porque no sé hablar lisonjas; de otra manera en breve mi Hacedor me consuma.

چون انسان چاپلوسی نیستم و گرنه خالقم مرا هلاک می‌کرد.