< Job 30 >

1 Mas ahora los más mozos de días que yo, se ríen de mí; cuyos padres yo desdeñara ponerlos con los perros de mi ganado.
“To sani koro gijara, kata obedo ni gin jomatindo ahinya kuoma, ma kata mana wuonegi ne ok anyal yienegi kata mana konyo guogi rito jamba.
2 Porque ¿para qué yo habría menester la fuerza de sus manos, en los cuales pereció el tiempo?
Ne gin joma tekregi oserumo kendo manyap ma ok nyal timona gimoro amora.
3 Por causa de la pobreza y del hambre andaban solos; huían a la soledad, al lugar tenebroso, asolado y desierto.
Negineno malich nikech chan gi kech mane gin-go kendo ne gidangʼni koni gi koni gotieno e piny motwo, kendo e piny mokethore modongʼ gunda.
4 Que cogían malvas entre los arbustos, y raíces de enebro para calentarse.
Negibayo ei thim koni gi koni ka gimanyo chiemo, kendo tiende yien maonge ndhandhu ema nobed chiembgi.
5 Eran echados de entre los hombres, y todos les daban gritos como al ladrón.
Ne iriembogi gi mahu mana ka gima gin jokwoge.
6 Habitaban en las barrancas de los arroyos, en las cavernas de la tierra, y en las piedras.
Nyaka ne gidag mana e aore modwono, kendo ei rogo mag lwendni.
7 Bramaban entre las matas, y se congregaban debajo de las espinas.
Ne giywak e bunge mana kondiegi kendo ne gilak ei bunge.
8 Hijos de viles, y hombres sin nombre, más bajos que la misma tierra.
Ne gin joma nono maonge nying, omiyo noriembgi gia e piny.
9 Y ahora yo soy su canción, y soy hecho a ellos refrán.
“To koro yawuotgi jara ka giwer, makoro aselokora ngero ma gigoyo e kindgi.
10 Me abominan, se alejan de mí, y aun de mi rostro no detuvieron su saliva.
Gisin koda kendo ok gidwara butgi; ok lich negi kata ka gingʼulo olawo e wangʼa.
11 Porque Dios desató mi cuerda, y me afligió, por eso se desenfrenaron delante de mi rostro.
Sani koro gimwomore kuoma nikech Nyasaye osetieko tekrena kendo ogoya gi masira.
12 A la mano derecha se levantaron los jóvenes; empujaron mis pies, y pisaron sobre mí las sendas de su contrición.
Jonjoregi monja gie batha korachwich; gichikona obadho, kendo gikunyona buche mondo apodhie.
13 Mi senda derribaron, se aprovecharon de mi quebrantamiento, contra los cuales no hubo ayudador.
Giketho yora, gidwaro tieka chuth. Giwacho ni, ‘Onge ngʼama nyalo konye.’
14 Vinieron como por portillo ancho, se revolvieron por mi calamidad.
Gidonjo kuoma ka pi madonjo e hotogoro maduongʼ kata ka joma muomo ohinga kama ogore piny.
15 Se han revuelto turbaciones sobre mí; combatieron como viento mi voluntad, y mi salud como nube que pasa.
Masiche oola; mi duongʼna osekadho ka yamo, kendo kwe ma an-go osekadho ka boche polo.
16 Y ahora mi alma está derramada en mí; días de aflicción se apoderan de mí.
“Sani koro ngimana rumo mos mos; kendo chandruok omaka.
17 De noche taladra sobre mí mis huesos, y mis pulsos no reposan.
Kochopo otieno to chokena muodore amuoda, kendo rem ma an-go ok miya yweyo.
18 Con la grandeza de la fuerza del dolor mi vestidura es mudada; me ciñe como el cuello de mi ropa.
Nyasaye ngʼwana gi ngʼuta kuom chandruok mangʼeny ma asebedogo kendo tuo noketho denda, machalo mana gi nanga morido ngʼuta matek.
19 Me derribó en el lodo, y soy semejante al polvo, y a la ceniza.
Ne owita nyaka ei chwodho, mi alokora buru.
20 Clamo a ti, y no me oyes; me presento, y no me atiendes.
“Aywagorani, yaye Nyasaye, to itamori dwoko; achungʼ e nyimi to ingʼiya angʼiya.
21 Te has vuelto cruel para mí; con la fortaleza de tu mano me eres adversario.
Ilokona kiti kendo ibedo mager koda; isanda gi badi maratego.
22 Me levantaste, y me hiciste cabalgar sobre el viento, y derretiste en mí el ser.
Iyudha kendo iliera e kor yamo, irunda ewi apaka.
23 Porque yo conozco que me conduces a la muerte; y a la casa determinada a todo viviente.
Angʼeyo ni ibiro tera nyaka e tho, nyaka kama ochan ne joma ngima duto.
24 Mas él no extenderá la mano contra el sepulcro; ¿clamarán por ventura los sepultados cuando él los quebrantare?
“Ongʼere ni ngʼama osehinyore ok nyal monj kendo, to oywak mana ni mondo okonye e chandruokne.
25 ¿Por ventura no lloré yo al afligido? Y mi alma ¿no se entristeció sobre el menesteroso?
Donge aseywago joma ni e chandruok? Donge chunya bedo malit kaparo jodhier?
26 Cuando esperaba el bien, entonces me vino el mal; y cuando esperaba la luz, vino la oscuridad.
Ne ageno yudo mor kod ler; to rach kod mudho ema nobirona.
27 Mis entrañas hierven, y no reposan; días de aflicción me han sobrecogido.
Iya nyawni ma ok rum; kendo ndalo mag chandruok ema ochoma.
28 Denegrido anduve, y no por el sol; me he levantado en la congregación, y clamé.
Pien denda lokore maratengʼ to ok nikech chiengʼ marieny matek; achungʼ e dier chokruok, kendo aywak mondo okonya.
29 He venido a ser hermano de los dragones, y compañero de los búhos.
Achalo ngʼama nonywol kaachiel gi ondiegi, bende achalo osiep tula.
30 Mi piel está denegrida sobre mí, y mis huesos se secaron con ardentía.
Pien denda olokore ratengʼ kendo opokore; kendo wich bar oowo denda ka mach.
31 Y se ha tornado mi arpa en luto, y mi órgano en voz de lamentadores.
Thuma mar nyatiti olokore gir kuyo, kendo asili mara olokore gir dengo.

< Job 30 >