Job 23
1 Y respondió Job, y dijo:
Job progovori i reče:
2 Hoy también hablaré con amargura; que es más grave mi llaga que mi gemido.
“Zar mi je i danas tužaljka buntovna? Teška mu ruka iz mene vapaj budi:
3 ¡Quién me diera el saber dónde hallar a Dios! Yo iría hasta su silla.
o, kada bih znao kako ću ga naći, do njegova kako doprijeti prijestolja,
4 Ordenaría juicio delante de él, y llenaría mi boca de argumentos.
pred njim parnicu bih svoju razložio, iz mojih bi usta navrli dokazi.
5 Yo sabría lo que él me respondería, y entendería lo que me dijese.
Rad bih znati što bi meni odvratio i razumjeti riječ što bi je rekao!
6 ¿Por ventura pleitearía conmigo con grandeza de fuerza? No; antes él la pondría en mí.
Zar mu treba snage velike za raspru? Ne, dosta bi bilo da me on sasluša.
7 Allí el recto disputaría con él; y escaparía para siempre del que me condena.
U protivniku bi vidio pravedna, i parnica moja tad bi pobijedila.
8 He aquí yo iré al oriente, y no lo hallaré; y al occidente, y no lo percibiré.
Na istok krenem li, naći ga ne mogu; pođem li na zapad, ne razabirem ga.
9 Si al norte él obrare, yo no lo veré; al mediodía se esconderá, y no lo veré.
Ištem na sjeveru, al' ga ne opažam; nevidljiv je ako se k jugu okrenem.
10 Mas él conoció mi camino; me probó, y salí como oro.
Pa ipak, on dobro zna put kojim kročim! Neka me kuša: čist k'o zlato ću izići!
11 Mis pies tomaron su rastro; guardé su camino, y no me aparté.
Noga mi se stopa njegovih držala, putem sam njegovim išao ne skrećuć';
12 Del mandamiento de sus labios nunca me separé; guardé las palabras de su boca más que mi comida.
slušao sam nalog njegovih usana, pohranih mu riječi u grudima svojim.
13 Pero si él se determina en una cosa, ¿quién lo apartará? Su alma deseó, e hizo.
Al' htjedne li štogod, tko će ga odvratit'? Što zaželi dušom, to će ispuniti.
14 Por tanto él acabará lo que me es necesario; y muchas cosas como éstas hay en él.
Izvršit će što je dosudio meni, kao i sve drugo što je odlučio!
15 Por lo cual yo me espantaré delante de su rostro; consideraré, y lo temeré.
Zbog toga pred njime sav ustravljen ja sam, i što više mislim, jače strah me hvata.
16 Dios ha enternecido mi corazón, y el Omnipotente me ha espantado.
U komade Bog mi je srce smrvio, užasom me svega prožeo Svesilni,
17 ¿Por qué no fui yo cortado delante de las tinieblas, y cubrió con oscuridad mi rostro?
premda nisam ni u tminama propao, ni u mraku što je lice moje zastro.
