Job 19

1 Y respondió Job, y dijo:

Unya mitubag si Job ug miingon,

2 ¿Hasta cuándo angustiaréis mi alma, y me moleréis con palabras?

“Hangtod kanus-a man ninyo ako paantoson ug dugmokon pinaagi sa mga pulong?

3 Ya me habéis vituperado diez veces; ¿no os avergonzáis de descomediros delante de mí?

Ikanapulo na kini nga higayon nga inyo akong gisaway; wala kamo naulaw sa daotan ninyo nga pagtagad kanako.

4 Sea así que realmente haya yo errado, conmigo se quedará mi yerro.

Kung tinuod man nga ako nasayop, ang akong sayop magpabilin nga akoa nang tulubagon.

5 Mas si vosotros os engrandeciéreis contra mí, y redarguyeres mi oprobio contra mí,

Kung ikaw manghambog batok kanako ug mapatuo nimo ang matag-usa nga ako nagpakaulaw,

6 sabed ahora que Dios me ha derribado, y me ha envuelto en su red.

nan angay nimong mahibaloan nga ang Dios nagbuhat ug daotan kanako ug nadakpan ako sa iyang pukot.

7 He aquí yo clamaré agravio, y no seré oído; daré voces, y no habrá juicio.

Tan-awa, nagtawag ako ug nag-ingon nga nakabuhat ako ug sayop, apan wala ako gidungog; nagpakitabang ako, apan walay katarong.

8 Cercó de vallado mi camino, y no pasaré; y sobre mis veredas puso tinieblas.

Giparilan niya ang akong dalan aron dili ako makaagi, ug gipangitngit niya ang akong agianan.

9 Me quitó mi honra, y quitó la corona de mi cabeza.

Gitanggal niya kanako ang akong himaya, ug gikuha niya ang korona sa akong ulo.

10 Me arrancó por todos lados, y me sequé; y ha hecho pasar mi esperanza como árbol arrancado.

Giguba niya ako sa tanang bahin, ug nawala ako; giibot niya ang akong mga paglaom sama sa kahoy.

11 E hizo inflamar contra mí su furor, y me contó para sí entre sus enemigos.

Gipasilaob usab niya ang iyang kapungot batok kanako; giisip niya ako nga usa sa iyang mga kaaway.

12 Vinieron sus ejércitos a una, y trillaron sobre mí su camino, y asentaron campamento en derredor de mi tienda.

Nanagtigom ang iyang kasundalohan; naghimo silag mapatungan nga yuta batok kanako ug nagkampo libot sa akong tolda.

13 Hizo alejar de mí mis hermanos, y ciertamente mis conocidos se extrañaron de mí.

Gipahilayo niya kanako ang akong kaigsoonan; ang akong mga kaila layo na kanako.

14 Mis parientes se detuvieron, y mis conocidos se olvidaron de mí.

Gipakyas ako sa akong kaparyentihan; gikalimtan ako sa akong mga suod nga higala.

15 Los moradores de mi casa y mis criadas me tuvieron por extraño; forastero fui yo en sus ojos.

Ang mga nagpuyo isip bisita sa akong balay ug ang akong mga babaye nga sulugoon nag-isip kanako nga dumuduong; langyaw ako sa ilang panan-aw.

16 Llamé a mi siervo, y no respondió; de mi propia boca le suplicaba.

Gitawag ko ang akong sulugoon, apan wala siya mitubag bisan pag nangaliyupo ako kaniya pinaagi sa akong baba.

17 Mi espíritu vino a ser extraño a mi mujer, aunque por los hijos de mis entrañas le rogaba.

Ang akong gininhawa makapasuko sa akong asawa; ang akong mga pangaliyupo gidumtan sa akong kaugalingong mga igsoong lalaki ug babaye.

18 Aun los muchachos me menospreciaron; levantándome, hablaban contra mí.

Bisan ang mga bata nagbiaybiay kanako; kung mobarog ako aron pagsulti, mosulti sila batok kanako.

19 Todos mis íntimos amigos me aborrecieron; y los que yo amaba, se tornaron contra mí.

Ang tanan nakong mga higala naglikay na kanako; kadtong akong mga gihigugma nakigbatok na kanako.

20 Mi piel y mi carne se pegaron a mis huesos; y he escapado con la piel de mis dientes.

Ang akong mga bukog nagpilit sa akong panit ug sa akong unod; nakasugakod nalang ako pinaagi sa akong lagus.

21 Oh vosotros mis amigos, tened compasión de mí, tened compasión de mí; porque la mano de Dios me ha tocado.

Kaluy-i ako, kaluy-i ako, akong mga higala, kay ang kamot sa Dios mihikap kanako.

22 ¿Por qué me perseguís como Dios, y no os saciáis de mis carnes?

Nganong gilutos man ninyo ako nga daw kamo ang Dios? Nganong wala man kamo matagbaw sa pagsakit sa akong unod?

23 ¡Quién diese ahora que mis palabras fuesen escritas! ¡Quién diese que se escribieran en un libro!

Oh, hinaot nga ang akong mga pulong mahisulat karon! Oh, hinaot nga gisulat kini sa libro!

24 ¡Que con cincel de hierro y con plomo fuesen en piedra esculpidas para siempre!

Oh, hinaot nga pinaagi sa puthaw nga tinalinisan ug tingga ikulit kini diha sa bato hangtod sa hangtod!

25 Yo sé que mi Redentor vive, y al fin se levantará sobre el polvo;

Apan alang kanako, nasayod ko nga ang akong Manluluwas buhi, ug sa kataposan mobarog siya sa kalibotan;

26 y después desde esta mi piel rota, y desde mi propia carne tengo que ver a Dios.

human ang akong panit, madunot kining lawasa, unya diha sa akong unod makita ko ang Dios.

27 Al cual yo tengo que ver por mí, y mis ojos lo han de ver, y no otro, aunque mis riñones se consuman dentro de mí.

Makita ko siya, ako mismo makakita kaniya sa akong kiliran; makita ko siya sa akong mga mata, ug dili sama sa langyaw. Ang akong kidney mawala uban kanako.

28 Mas debierais decir: ¿Por qué lo perseguimos? Ya que la raíz del negocio en mí se halla.

Kung moingon ka, 'Unsaon nato siya paglutos! Ang gamot sa iyang kagubot anaa kaniya,'

29 Temed vosotros delante de la espada; porque sobreviene el furor de la espada a causa de las injusticias, para que sepáis que hay un juicio.

angay kang mahadlok sa espada, kay ang kapungot nagdala sa silot sa espada, aron ka makahibalo nga adunay paghukom.”