Job 19
1 Y respondió Job, y dijo:
Əyyub belə cavab verdi:
2 ¿Hasta cuándo angustiaréis mi alma, y me moleréis con palabras?
«Nə vaxtadək məni üzəcəksiniz, Məni sözlə əzəcəksiniz,
3 Ya me habéis vituperado diez veces; ¿no os avergonzáis de descomediros delante de mí?
On dəfədir ki, məni təhqir edirsiniz, Utanmadan mənə kəskin sözlər söyləyirsiniz.
4 Sea así que realmente haya yo errado, conmigo se quedará mi yerro.
Həqiqətən, azıb yanlış yola düşmüşəmsə, Səhvim öz üstümdə qalır.
5 Mas si vosotros os engrandeciéreis contra mí, y redarguyeres mi oprobio contra mí,
Özünüzü, həqiqətən, məndən üstün tutursunuz, Eybimi üzümə vurursunuz.
6 sabed ahora que Dios me ha derribado, y me ha envuelto en su red.
Amma bilin ki, Allah mənə haqsızlıq etdi, Hər tərəfdən məni toruna saldı.
7 He aquí yo clamaré agravio, y no seré oído; daré voces, y no habrá juicio.
Budur, “Zorakılıqdır!” deyə bağırıram, Bir cavab verən yoxdur, Kömək üçün nalə çəkirəm, ədalət yoxdur.
8 Cercó de vallado mi camino, y no pasaré; y sobre mis veredas puso tinieblas.
Keçə bilmirəm, yollarıma sədd çəkilib, Yollarımı qaranlığa salıb.
9 Me quitó mi honra, y quitó la corona de mi cabeza.
Şərəfimi əynimdən soyundurub, Başımdan tacı götürüb.
10 Me arrancó por todos lados, y me sequé; y ha hecho pasar mi esperanza como árbol arrancado.
O məni hər tərəfdən yıxdı, əldən gedirəm, Ümidimi ağac kimi kökündən qopartdı.
11 E hizo inflamar contra mí su furor, y me contó para sí entre sus enemigos.
Mənə qarşı qəzəbi od tutub yandı, Məni Özünə düşmən saydı.
12 Vinieron sus ejércitos a una, y trillaron sobre mí su camino, y asentaron campamento en derredor de mi tienda.
Orduları üstümə gəlir, Mənə qarşı torpaq qalağı düzəldir, Çadırımın ətrafında ordugah qurur.
13 Hizo alejar de mí mis hermanos, y ciertamente mis conocidos se extrañaron de mí.
Qardaşlarımı məndən uzaqlaşdırdı, Tanışlarım mənə yad oldu.
14 Mis parientes se detuvieron, y mis conocidos se olvidaron de mí.
Qohumlarım məni tərk eləyib, Yaxın dostlarım məni unudub.
15 Los moradores de mi casa y mis criadas me tuvieron por extraño; forastero fui yo en sus ojos.
Evimin sakinləri və kənizlər Məni özgə sayır, Onların gözündə yad olmuşam.
16 Llamé a mi siervo, y no respondió; de mi propia boca le suplicaba.
Qulumu çağırıram, Ağız açıb yalvarsam belə, cavab almıram.
17 Mi espíritu vino a ser extraño a mi mujer, aunque por los hijos de mis entrañas le rogaba.
Nəfəsimdən arvadımın da zəhləsi gedir, Qardaşlarım məndən iyrənir.
18 Aun los muchachos me menospreciaron; levantándome, hablaban contra mí.
Mənə hətta kiçik uşaqlar xor baxır, Ayağa duranda məni ələ salırlar.
19 Todos mis íntimos amigos me aborrecieron; y los que yo amaba, se tornaron contra mí.
Bütün səmimi dostlarım belə, məndən ikrah edir, Əzizlərim belə, əleyhimə çıxır.
20 Mi piel y mi carne se pegaron a mis huesos; y he escapado con la piel de mis dientes.
Bir dəri, bir sümük qalmışam, Ölüm kandarına çatmışam.
21 Oh vosotros mis amigos, tened compasión de mí, tened compasión de mí; porque la mano de Dios me ha tocado.
Aman, ey dostlarım, aman, Allahın əli məni vurdu!
22 ¿Por qué me perseguís como Dios, y no os saciáis de mis carnes?
Niyə məni Allah kimi qovursunuz? Niyə mənim ətimdən doymursunuz?
23 ¡Quién diese ahora que mis palabras fuesen escritas! ¡Quién diese que se escribieran en un libro!
Kaş ki sözlərim yazılaydı, Kitaba köçürüləydi,
24 ¡Que con cincel de hierro y con plomo fuesen en piedra esculpidas para siempre!
Dəmir qələmlə, qurğuşunla Əbədi qalmaq üçün bir qayaya həkk olaydı.
25 Yo sé que mi Redentor vive, y al fin se levantará sobre el polvo;
Amma mən bilirəm ki, Satınalanım yaşayır, Axırda O, yer üzərində dayanacaq.
26 y después desde esta mi piel rota, y desde mi propia carne tengo que ver a Dios.
Dərim yox olandan sonra Bədən alıb Allahı görəcəyəm.
27 Al cual yo tengo que ver por mí, y mis ojos lo han de ver, y no otro, aunque mis riñones se consuman dentro de mí.
Mən Ona baxacağam, Başqası yox, mən öz gözlərimlə görəcəyəm. Budur, ürəyim həsrətdən üzülür!
28 Mas debierais decir: ¿Por qué lo perseguimos? Ya que la raíz del negocio en mí se halla.
Mənim üçün “Bəs onu necə qovaq? Bədbəxtliyin kökü ondadır” desəniz,
29 Temed vosotros delante de la espada; porque sobreviene el furor de la espada a causa de las injusticias, para que sepáis que hay un juicio.
Qılıncdan qorxmalısınız, Çünki qılınc cəzası qəzəblə gəlir. Onda ədalətin var olduğunu görəcəksiniz».
