< Job 17 >
1 Mi aliento está corrompido, mis días son cortados, y me está aparejado el sepulcro.
Ruuxaygii waa tabardarnaaday, cimrigaygiina waa dhammaaday, Oo qabrigu waa ii diyaar.
2 Ya no hay conmigo sino escarnecedores, en cuyas amarguras se detienen mis ojos.
Sida xaqiiqada ah waxaa ila jooga majaajilowyo, Oo ishayduna waxay fiiro u leedahay ka cadhaysiintooda.
3 Pon ahora, dame fianzas contigo; ¿quién tocará ahora mi mano?
Haddaba rahaamad i sii, oo dammiin ii noqo; Bal yaa jooga oo gacanta dhaar iigu dhiibaya?
4 Porque a éstos has tú escondido su corazón de entendimiento; por tanto, no los ensalzarás.
Waayo, qalbigooda waxgarashadii waad ka qarisay, Oo sidaas daraaddeed iyaga ma aad sarraysiin doontid.
5 El que denuncia lisonjas a su prójimo, los ojos de sus hijos desfallezcan.
Kii saaxiibbadiis u yeedha inay maal ka qaybgeliyaan, Carruurtiisu way indha beeli doonaan.
6 El me ha puesto por parábola de pueblos, y delante de ellos he sido como tamboril.
Oo weliba isagu wuxuu iga dhigay wax ay dadku ku halqabsadaan, Oo waxaan noqday mid ay dadku candhuuf ku tufaan.
7 Y mis ojos se oscurecieron de desabrimiento, y todos mis pensamientos han sido como sombra.
Indhahaygii murug bay la arag daranyihiin, Oo xubnahaygii oo dhammuna waxay noqdeen sidii hoos oo kale.
8 Los rectos se maravillarán de esto, y el inocente se despertará contra el hipócrita.
Dadkii toolmoonu waxan way la yaabayaan, Oo kan aan xaqa qabinuna wuxuu ku kacayaa cibaadalaawaha.
9 El justo retendrá su carrera, y el limpio de manos aumentará la fuerza.
Laakiinse kii xaq ahu jidkiisa wuu ku sii adkaysan doonaa, Oo kii gacmo nadiifsan lahuna aad iyo aad buu u sii xoogaysan doonaa.
10 Pero volved todos vosotros, y venid ahora, que no hallaré entre vosotros sabio.
Laakiinse idinku dhammaantiin bal soo noqda oo ii kaalaya, Oo anna nin xigmad leh idinkama heli doono.
11 Mis días se pasaron, y mis pensamientos fueron arrancados, los designios de mi corazón.
Cimrigaygii waa dhammaaday, Oo qasdigaygii iyo fikirradii qalbigayguba waa baabbe'een.
12 Me pusieron la noche por día, y la luz se acorta delante de las tinieblas.
Habeenka waxay u beddelaan maalin, Oo waxay yidhaahdaan, Iftiinku waa u dhow yahay gudcurka.
13 Si yo espero, el sepulcro es mi casa; en las tinieblas hice mi cama. (Sheol )
Haddaan She'ool u rajeeyo sida gurigaygii oo kale, Ama haddaan gogoshayda gudcurka ku dhex fidsado, (Sheol )
14 A la huesa tengo dicho: Mi padre eres tú; a los gusanos: Mi madre y mi hermano.
Oo haddaan qudhunka ku idhaahdo, Adigu waxaad tahay aabbahay, Oo aan dirxigana ku idhaahdo, Adigu waxaad tahay hooyaday iyo walaashay,
15 ¿Dónde pues estará ahora mi esperanza? Y mi esperanza ¿quién la verá?
Bal markaas meeday rajadaydu? Oo bal yaase rajadayda arki doona?
16 A los rincones de la huesa descenderán, y juntamente descansarán en el polvo. (Sheol )
Waxay hoos ugu dhaadhici doontaa qataarrada She'ool, Markaannu ciidda wada galno. (Sheol )