< Job 17 >
1 Mi aliento está corrompido, mis días son cortados, y me está aparejado el sepulcro.
Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.
2 Ya no hay conmigo sino escarnecedores, en cuyas amarguras se detienen mis ojos.
Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.
3 Pon ahora, dame fianzas contigo; ¿quién tocará ahora mi mano?
Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.
4 Porque a éstos has tú escondido su corazón de entendimiento; por tanto, no los ensalzarás.
Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.
5 El que denuncia lisonjas a su prójimo, los ojos de sus hijos desfallezcan.
Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.
6 El me ha puesto por parábola de pueblos, y delante de ellos he sido como tamboril.
Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.
7 Y mis ojos se oscurecieron de desabrimiento, y todos mis pensamientos han sido como sombra.
Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cień.
8 Los rectos se maravillarán de esto, y el inocente se despertará contra el hipócrita.
Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.
9 El justo retendrá su carrera, y el limpio de manos aumentará la fuerza.
Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.
10 Pero volved todos vosotros, y venid ahora, que no hallaré entre vosotros sabio.
Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.
11 Mis días se pasaron, y mis pensamientos fueron arrancados, los designios de mi corazón.
Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.
12 Me pusieron la noche por día, y la luz se acorta delante de las tinieblas.
Noc mi się w dzień obraca; a światłość skraca się dla ciemości.
13 Si yo espero, el sepulcro es mi casa; en las tinieblas hice mi cama. (Sheol )
Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje. (Sheol )
14 A la huesa tengo dicho: Mi padre eres tú; a los gusanos: Mi madre y mi hermano.
Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.
15 ¿Dónde pues estará ahora mi esperanza? Y mi esperanza ¿quién la verá?
Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?
16 A los rincones de la huesa descenderán, y juntamente descansarán en el polvo. (Sheol )
W głębię grobu zstąpię, ponieważ w prochu spólny odpoczynek wszystkich. (Sheol )