< Job 13 >
1 He aquí que todas estas cosas han visto mis ojos, y oído y entendido mis oídos.
Se, mit Øje har skuet alt dette, mit Øre har hørt og mærket sig det;
2 Como vosotros lo sabéis, lo sé yo; no soy menos que vosotros.
hvad I ved, ved ogsaa jeg, jeg falder ikke igennem for jer.
3 Mas yo hablaría con el Todopoderoso, y querría disputar con Dios.
Men til den Almægtige vil jeg tale, med Gud er jeg sindet at gaa i Rette,
4 Que ciertamente vosotros sois fraguadores de mentira; sois todos vosotros médicos nulos.
mens I smører paa med Løgn; usle Læger er I til Hobe.
5 Ojalá callarais del todo, porque os fuera en lugar de sabiduría.
Om I dog vilde tie stille, saa kunde I regnes for vise!
6 Oíd, pues, ahora mi disputa, y estad atentos a los argumentos de mis labios.
Hør dog mit Klagemaal, mærk mine Læbers Anklage!
7 ¿Habéis de hablar iniquidad por Dios? ¿Habéis de hablar por él engaño?
Forsvarer I Gud med Uret, forsvarer I ham med Svig?
8 ¿Habéis vosotros de hacerle honra? ¿Habéis de pleitear vosotros por Dios?
Vil I tage Parti for ham, vil I træde i Skranken for Gud?
9 ¿Sería bueno que él os escudriñase? ¿Os burlaréis de él como quien se burla de algún hombre?
Gaar det godt, naar han ransager eder, kan I narre ham, som man narrer et Menneske?
10 El os redargüirá duramente, si en lo secreto le hicieses tal honra.
Revse jer vil han alvorligt, om I lader som intet og dog er partiske.
11 De cierto su alteza os había de espantar, y su pavor había de caer sobre vosotros.
Vil ikke hans Højhed skræmme jer og hans Rædsel falde paa eder?
12 Vuestras memorias serán comparadas a la ceniza, y vuestros cuerpos como cuerpos de lodo.
Eders Tankesprog bliver til Askesprog, som Skjolde af Ler eders Skjolde.
13 Escuchadme, y hablaré yo, y que me venga después lo que viniere.
Ti stille, at jeg kan tale, saa overgaa mig, hvad der vil!
14 ¿Por qué quitaré yo mi carne con mis dientes, y pondré mi alma en mi palma?
Jeg vil bære mit Kød i Tænderne og tage mit Liv i min Haand;
15 He aquí, aunque me matare, en él esperaré; pero defenderé delante de él mis caminos.
se, han slaar mig ihjel, jeg har intet Haab, dog lægger jeg for ham min Færd.
16 Y él mismo me será salud, porque no entrará en su presencia el impío.
Det er i sig selv en Sejr for mig, thi en vanhellig vover sig ikke til ham!
17 Oíd con atención mi razón, y mi denuncia con vuestros oídos.
Hør nu ret paa mit Ord, lad mig tale for eders Ører!
18 He aquí ahora, si yo me apercibiere a juicio, sé que seré justificado.
Se, til Rettergang er jeg rede, jeg ved, at Retten er min!
19 ¿Quién es el que pleiteará conmigo? Porque si ahora yo callara, moriría.
Hvem kan vel trætte med mig? Da skulde jeg tie og opgive Aanden!
20 A lo menos dos cosas no hagas conmigo; y entonces no me esconderé de tu rostro:
Kun for to Ting skaane du mig, saa kryber jeg ikke i Skjul for dig:
21 Aparta de mí tu mano, y no me asombre tu terror.
Din Haand maa du tage fra mig, din Rædsel skræmme mig ikke!
22 Llama luego, y yo responderé; o yo hablaré, y respóndeme tú.
Saa stævn mig, og jeg skal svare, eller jeg vil tale, og du skal svare!
23 ¿Cuántas iniquidades y pecados tengo yo? Hazme entender mi prevaricación y mi pecado.
Hvor stor er min Skyld og Synd? Lad mig vide min Brøde og Synd!
24 ¿Por qué escondes tu rostro, y me cuentas por tu enemigo?
Hvi skjuler du dog dit Aasyn og regner mig for din Fjende?
25 ¿A la hoja arrebatada has de quebrantar? ¿Y a una arista seca has de perseguir?
Vil du skræmme et henvejret Blad, forfølge et vissent Straa,
26 ¿Por qué escribes contra mí amarguras, y me haces cargo de los pecados de mi juventud?
at du skriver mig saa bitter en Dom og lader mig arve min Ungdoms Skyld,
27 Pones además mis pies en el cepo, y guardas todos mis caminos, imprimiéndolo a las raíces de mis pies.
lægger mine Fødder i Blokken, vogter paa alle mine Veje, indkredser mine Fødders Trin!
28 Siendo el hombre como carcoma que se va gastando, como vestido que se come de polilla.
Og saa er han dog som smuldrende Trøske, som Klæder, der ædes op af Møl,