Job 12
1 Y respondió Job, y dijo:
Kaj Ijob respondis kaj diris:
2 Ciertamente que vosotros sois el pueblo; y con vosotros morirá la sabiduría.
Certe, vi solaj estas homoj, Kaj kun vi mortos la saĝo.
3 También tengo yo seso como vosotros; no soy yo menos que vosotros; ¿y quién habrá que no pueda decir otro tanto?
Mi ankaŭ havas koron, kiel vi; Mi ne estas malpli valora ol vi; Kiu ne povas paroli tiele?
4 El que invoca a Dios, y él le responde, es burlado de su amigo; y el justo y perfecto es escarnecido.
Mi fariĝis mokataĵo por mia amiko, Mi, kiu vokadis al Dio kaj estis aŭskultata; Virtulo kaj senkulpulo fariĝis mokataĵo;
5 La antorcha es tenida en poco en el pensamiento del próspero; la cual se aparejó contra las caídas de los pies.
Malestimata lucerneto li estas antaŭ la pensoj de feliĉuloj, Pretigita por migrantoj.
6 Las tiendas de los ladrones están en paz; y los que provocan a Dios, y los que traen dioses en sus manos viven seguros.
Bonstataj estas la tendoj de rabistoj, Kaj sendanĝerecon havas la incitantoj de Dio, Tiuj, kiuj portas Dion en sia mano.
7 Y en efecto, pregunta ahora a las bestias, que ellas te enseñarán; y a las aves de los cielos, que ellas te lo mostrarán;
Vere, demandu la brutojn, kaj ili instruos vin; La birdojn de la ĉielo, kaj ili diros al vi;
8 o habla a la tierra, que ella te enseñará; los peces del mar te lo declararán también.
Aŭ parolu kun la tero, kaj ĝi klarigos al vi; Kaj rakontos al vi la fiŝoj de la maro.
9 ¿Qué cosa de todas éstas no entiende que la mano del SEÑOR la hizo?
Kiu ne ekscius el ĉio ĉi tio, Ke la mano de la Eternulo tion faris,
10 En su mano está el alma de todo viviente, y el espíritu de toda carne humana.
De Tiu, en kies mano estas la animo de ĉio vivanta Kaj la spirito de ĉiu homa karno?
11 Ciertamente el oído prueba las palabras, y el paladar gusta las viandas.
La orelo esploras ja la parolon, Kaj la palato gustumas al si la manĝaĵon.
12 En los viejos está la ciencia, y en la larga edad la inteligencia.
La maljunuloj posedas saĝon, Kaj la grandaĝuloj kompetentecon.
13 Con Dios está la sabiduría y la fortaleza; suyo es el consejo y la inteligencia.
Ĉe Li estas la saĝo kaj la forto; Ĉe Li estas konsilo kaj kompetenteco.
14 He aquí, él derribará, y no será edificado; encerrará al hombre, y no habrá quien le abra.
Kion Li detruas, tio ne rekonstruiĝas; Kiun Li enŝlosos, tiu ne liberiĝos.
15 He aquí, él detendrá las aguas, y se secarán; él las enviará, y destruirán la tierra.
Kiam Li digas la akvon, ĝi elsekiĝas; Kiam Li fluigas ĝin, ĝi renversas la teron.
16 Con él está la fortaleza y la existencia; suyo es el que yerra, y el que hace errar.
Ĉe Li estas potenco kaj forto; Lia estas tiu, kiu eraras, kaj tiu, kiu erarigas.
17 El hace andar a los consejeros desnudos de consejo, y hace enloquecer a los jueces.
Li irigas konsilistojn kiel erarvagantojn, Kaj la juĝistojn Li faras malsaĝaj.
18 El suelta la atadura de los tiranos, y les ata el cinto a sus lomos.
La ligilojn de reĝoj Li malligas, Kaj Li ligas per zono iliajn lumbojn.
19 El lleva despojados a los príncipes, y trastorna a los valientes.
Li erarvagigas la pastrojn Kaj faligas la potenculojn.
20 El impide el labio a los que dicen verdad, y quita a los ancianos el consejo.
Li mutigas la lipojn de fidinduloj Kaj forprenas de maljunuloj la prudenton.
21 El derrama menosprecio sobre los príncipes, y enflaquece la fuerza de los esforzados.
Li verŝas honton sur eminentulojn Kaj malfirmigas la zonon de potenculoj.
22 El descubre las profundidades de las tinieblas, y saca a luz la sombra de muerte.
Li malkovras profundaĵon el meze de mallumo, Kaj mortan ombron Li elirigas en la lumon.
23 El multiplica los gentiles, y él las destruye; esparce los gentiles, y las torna a recoger.
Li grandigas naciojn kaj pereigas ilin, Disvastigas naciojn kaj forpelas ilin.
24 El quita el seso de las cabezas del pueblo de la tierra, y les hace que se pierdan vagando sin camino;
Li senkuraĝigas la ĉefojn de la popolo de la lando Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja;
25 que palpen las tinieblas, y no la luz; y los hace errar como borrachos.
Ili palpas en mallumo, en senlumeco; Kaj Li ŝanceliĝigas ilin kiel ebriuloj.
