Job 10

1 Mi alma es cortada en mi vida; por tanto soltaré mi queja sobre mí, y hablaré con amargura de mi alma.

۱ «جانم از حیاتم بیزار است. پس ناله خود را روان می‌سازم و در تلخی جان خود سخن می‌رانم.

2 Diré a Dios: No me condenes; hazme entender por qué pleiteas conmigo.

۲ به خدا می‌گویم مرا ملزم مساز، و مرا بفهمان که از چه سبب با من منازعت می‌کنی؟

3 ¿Te parece bien que oprimas, y que deseches la obra de tus manos, y que resplandezcas sobre el consejo de los impíos?

۳ آیا برای تو نیکو است که ظلم نمایی وعمل دست خود را حقیر شماری، و بر مشورت شریران بتابی؟

4 ¿Tienes tú ojos de carne? ¿Ves tú como ve el hombre?

۴ آیا تو را چشمان بشر است؟ یامثل دیدن انسان می‌بینی؟

5 ¿ Son tus días como los días del hombre, o tus años como los tiempos humanos,

۵ آیا روزهای تو مثل روزهای انسان است؟ یا سالهای تو مثل روزهای مرد است؟

6 para que inquieras mi iniquidad, y busques mi pecado,

۶ که معصیت مرا تفحص می‌کنی وبرای گناهانم تجسس می‌نمایی؟

7 sobre saber tú que no soy impío, y que no hay quien de tu mano me libre?

۷ اگر‌چه می‌دانی که شریر نیستم و از دست تو رهاننده‌ای نیست.

8 Tus manos me formaron y me compusieron todo en contorno, ¿y así me deshaces?

۸ «دستهایت مرا جمیع و تمام سرشته است، و مرا آفریده است و آیا مرا هلاک می‌سازی؟

9 Acuérdate ahora que como a lodo me diste forma; ¿y en polvo me has de tornar?

۹ به یادآور که مرا مثل سفال ساختی و آیا مرا به غباربرمی گردانی؟

10 ¿No me fundiste como leche, y como un queso me cuajaste?

۱۰ آیا مرا مثل شیر نریختی و مثل پنیر، منجمد نساختی؟

11 Me vestiste de piel y carne, y me cubriste de huesos y nervios.

۱۱ مرا به پوست و گوشت ملبس نمودی و مرا با استخوانها و پیها بافتی.

12 Vida y misericordia me concediste, y tu visitación guardó mi espíritu.

۱۲ حیات و احسان به من عطا فرمودی و لطف توروح مرا محافظت نمود.

13 Y estas cosas tienes guardadas en tu corazón; yo sé que esto está cerca de ti.

۱۳ اما این چیزها را دردل خود پنهان کردی، و می‌دانم که اینها در فکرتو بود.

14 Si pequé, ¿me acecharás, y no me limpiarás de mi iniquidad?

۱۴ اگر گناه کردم، مرا نشان کردی و مرا ازمعصیتم مبرا نخواهی ساخت.

15 Si fuere malo, ¡ay de mí! Y si fuere justo, no levantaré mi cabeza, estando hastiado de deshonra, y de verme afligido.

۱۵ اگر شریر هستم وای بر من! و اگر عادل هستم سر خود رابرنخواهم افراشت، زیرا از اهانت پر هستم ومصیبت خود را می‌بینم!

16 Y vas creciendo, cazándome como león; tornando y haciendo en mí maravillas.

۱۶ و اگر (سرم )برافراشته شود، مثل شیر مرا شکار خواهی کرد و باز عظمت خود را بر من ظاهر خواهی ساخت.

17 Renovando tus plagas contra mí, y aumentando conmigo tu furor, remudándose sobre mí ejércitos.

۱۷ گواهان خود را بر من پی درپی می‌آوری و غضب خویش را بر من می‌افزایی وافواج متعاقب یکدیگر به ضد منند.

18 ¿Por qué me sacaste del vientre? Habría yo muerto, y no me vieran ojos.

۱۸ پس برای چه مرا از رحم بیرون آوردی؟ کاش که جان می‌دادم و چشمی مرا نمی دید.

19 Fuera, como si nunca hubiera sido, llevado desde el vientre a la sepultura.

۱۹ پس می‌بودم، چنانکه نبودم و از رحم مادرم به قبر برده می‌شدم.

20 ¿No son mis días poca cosa? Cesa pues, y déjame, para que me esfuerce un poco.

۲۰ آیا روزهایم قلیل نیست؟ پس مراترک کن، و از من دست بردار تا اندکی گشاده روشوم،

21 Antes que vaya para no volver, a la tierra de tinieblas y de sombra de muerte;

۲۱ قبل از آنکه بروم به‌جایی که از آن برنخواهم گشت، به زمین ظلمت و سایه موت!

22 tierra de oscuridad, y tenebrosa sombra de muerte, donde no hay orden, y que resplandece como la misma oscuridad.

۲۲ به زمین تاریکی غلیظ مثل ظلمات، زمین سایه موت و بی‌ترتیب که روشنایی آن مثل ظلمات است.»