< Isaías 32 >
1 He aquí que para justicia reinará un rey; y príncipes presidirán para juicio.
Ecce in iustitia regnabit rex, et principes in iudicio præerunt.
2 Y será aquel Varón como escondedero contra el viento, y como acogida contra el turbión; como riberas de aguas en tierra de sequedad, como sombra de gran peñasco en tierra calurosa.
Et erit vir sicut qui absconditur a vento, et celat se a tempestate, sicut rivi aquarum in siti, et umbra petræ prominentis in terra deserta.
3 No se cegarán entonces los ojos de los que ven, y los oídos de los oyentes oirán atentos.
Non caligabunt oculi videntium, et aures audientium diligenter auscultabunt.
4 Y el corazón de los tontos entenderá para saber, y la lengua de los tartamudos será desenvuelta para hablar claramente.
Et cor stultorum intelliget scientiam, et lingua balborum velociter loquetur et plane.
5 El mezquino nunca más será llamado liberal, ni será dicho generoso el avariento.
Non vocabitur ultra is, qui insipiens est, princeps: neque fraudulentus appellabitur maior:
6 Porque el mezquino hablará mezquindades, y su corazón fabricará iniquidad, para hacer la impiedad; y para hablar escarnio contra el SEÑOR; dejando vacía el alma hambrienta, y quitando la bebida al sediento.
stultus enim fatua loquetur, et cor eius faciet iniquitatem, ut perficiat simulationem, et loquatur ad Dominum fraudulenter, et vacuam faciat animam esurientis, et potum sitienti auferat.
7 Cierto los avaros malas medidas tienen; él maquina pensamientos para enredar a los simples con palabras cautelosas; y para hablar en juicio contra el pobre.
Fraudulenti vasa pessima sunt: ipse enim cogitationes concinnavit ad perdendos mites in sermone mendaci, cum loqueretur pauper iudicium.
8 Mas el liberal pensará liberalidades; y por liberalidades subirá.
Princeps vero ea, quæ digna sunt principe, cogitabit, et ipse super duces stabit.
9 Mujeres reposadas, levantaos; oíd mi voz; mujeres confiadas, escuchad mi razón.
Mulieres opulentæ surgite, et audite vocem meam: filiæ confidentes percipite auribus eloquium meum.
10 Días y años tendréis espanto, oh confiadas; porque la vendimia faltará, y la cosecha no acudirá.
Post dies enim, et annum vos conturbabimini confidentes: consummata est enim vindemia, collectio ultra non veniet.
11 Temblad, oh reposadas; turbaos, oh confiadas. Despojaos, desnudaos, ceñid los lomos con cilicio.
Obstupescite opulentæ, conturbamini confidentes: exuite vos, et confundimini, accingite lumbos vestros.
12 Sobre los pechos lamentarán por los campos deleitosos, por la vid fértil.
Super ubera plangite, super regione desiderabili, super vinea fertili.
13 Sobre la tierra de mi pueblo subirán espinas y cardos; y aun sobre todas las casas de placer en la ciudad de alegría.
Super humum populi mei spinæ et vepres ascendent: quanto magis super omnes domos gaudii civitatis exultantis?
14 Porque los palacios serán desiertos, el estruendo de la ciudad cesará; las torres y fortalezas se tornarán cuevas para siempre, donde descansen asnos monteses, y ganados hagan majada,
Domus enim dimissa est, multitudo urbis relicta est, tenebræ et palpatio factæ sunt super speluncas usque in æternum. Gaudium onagrorum pascua gregum,
15 hasta que sobre nosotros sea derramado espíritu de lo alto, y el desierto se torne en campo labrado; y el campo labrado sea estimado por bosque.
donec effundatur super nos spiritus de excelso: et erit desertum in charmel, et charmel in saltum reputabitur.
16 Y habitará el juicio en el desierto, y en el campo labrado asentará la justicia.
Et habitabit in solitudine iudicium, et iustitia in charmel sedebit.
17 Y el efecto de la justicia será paz; y la labor de justicia, reposo y seguridad para siempre.
Et erit opus iustitiæ pax, et cultus iustitiæ silentium, et securitas usque in sempiternum.
18 Y mi pueblo habitará en morada de paz: y en habitaciones seguras, y en refrigerios de reposo.
Et sedebit populus meus in pulchritudine pacis, et in tabernaculis fiduciæ, et in requie opulenta.
19 Y el granizo, cuando descendiere, será en los montes; y la ciudad será del todo abatida.
Grando autem in descensione saltus, et humilitate humiliabitur civitas.
20 Dichosos vosotros los que sembráis sobre todas las aguas; los que aréis con buey y con asno.
Beati, qui seminatis super omnes aquas, immittentes pedem bovis et asini.