< 2 Samuel 22 >

1 Y habló David al SEÑOR las palabras de este cántico, el día que el SEÑOR le había librado de la mano de todos sus enemigos, y de la mano de Saúl.
وقتی که خداوند داوود را از دست شائول و دشمنان دیگرش رهانید، او این سرود را برای خداوند سرایید:
2 Y dijo: El SEÑOR es mi peña, y mi fortaleza, y mi libertador.
خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد.
3 Dios es mi peñasco, en él confiaré; mi escudo, y el cuerno de mi salud; mi fortaleza, y mi refugio; mi salvador, que me librarás de violencia.
خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند.
4 Invocaré al SEÑOR, digno de ser loado. Y seré salvo de mis enemigos.
او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی!
5 Cuando me cercaron ondas de muerte, y arroyos de iniquidad me asombraron,
مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود.
6 cuando las cuerdas del sepulcro me ciñieron, y los lazos de muerte me tomaron descuidado, (Sheol h7585)
مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585)
7 cuando tuve angustia, invoqué al SEÑOR, y clamé a mi Dios; y desde su santo templo él oyó mi voz; cuando mi clamor llegó a sus oídos.
اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید.
8 La tierra se removió, y tembló; los fundamentos de los cielos fueron movidos, y se quebrantaron, porque él se airó.
آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود.
9 Subió humo de sus narices, y de su boca fuego consumidor, por el cual se encendieron carbones.
دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید.
10 Y bajó los cielos, y descendió; una oscuridad debajo de sus pies.
او آسمان را شکافت و نزول کرد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت.
11 Subió sobre el querubín, y voló; se apareció sobre las alas del viento.
بر ارابهٔ آسمانی خویش سوار شد و با سرعت باد پرواز نمود.
12 Puso tinieblas alrededor de sí a modo de tabernáculos; aguas negras y espesas nubes.
او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند.
13 Del resplandor de su presencia se encendieron ascuas ardientes.
درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد.
14 El SEÑOR tronó desde los cielos, y el Altísimo dio su voz;
آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت.
15 arrojó saetas, y los desbarató; relampagueó, y los consumió.
او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت.
16 Entonces aparecieron los manantiales del mar, y los fundamentos del mundo fueron descubiertos, a la reprensión del SEÑOR, al resoplido del aliento de su nariz.
آنگاه به فرمان او آب دریا به عقب رفت و با دمیدن نفس خداوند خشکی پدید آمد.
17 Extendió su mano de lo alto, y me arrebató, y me sacó de las aguas impetuosas.
خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید.
18 Me libró de fuertes enemigos, de aquellos que me aborrecían, los cuales eran más fuertes que yo.
مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید
19 Los cuales me tomaron descuidado en el día de mi calamidad; mas el SEÑOR fue mi bordón.
وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد.
20 Me sacó a anchura; me libró, porque puso su voluntad en mí.
او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت.
21 Me pagó el SEÑOR conforme a mi justicia; y conforme a la limpieza de mis manos, me dio la paga.
خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است،
22 Porque yo guardé los caminos del SEÑOR; y no me aparté impíamente de mi Dios.
زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام.
23 Porque delante de mí tengo todas sus ordenanzas; y atento a sus fueros, no me retiraré de ellos.
همهٔ احکامش را بجا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام.
24 Y fui perfecto para con él, y me guardé de mi iniquidad.
در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام.
25 Y me pagó el SEÑOR conforme a mi justicia, y conforme a mi limpieza delante de sus ojos.
خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و درستکار بوده‌ام.
26 Con el bueno eres bueno, y con el valeroso y perfecto eres perfecto;
خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی.
27 con el limpio eres limpio, mas con el perverso eres adversario.
به اشخاص پاک، خود را پاک نشان می‌دهی، ولی با اشخاص حیله‌گر، به زیرکی رفتار می‌کنی.
28 Y tú salvas al pueblo pobre; mas tus ojos están sobre los altivos, para abatirlos.
تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی.
29 Porque tú eres mi lámpara, oh SEÑOR; el SEÑOR da luz a mis tinieblas.
ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی.
30 Porque en ti rompí ejércitos, y con mi Dios pasé las murallas.
با کمک تو به سپاهیان دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید.
31 Dios, perfecto su camino; la palabra del SEÑOR purificada, escudo es de todos los que en él esperan.
اعمال خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند.
32 Porque ¿qué Dios hay sino el SEÑOR? ¿O quién es fuerte sino nuestro Dios?
کیست خدا غیر از یهوه و کیست صخرهٔ مستحکم غیر از خدای ما؟
33 Dios es el que con virtud me corrobora, y el que despeja mi camino;
خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند.
34 el que hace mis pies como de ciervas, y el que me asienta en mis alturas;
پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم.
35 el que enseña mis manos para la pelea, y da que con mis brazos quiebre el arco de acero.
او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم.
36 Tú me diste asimismo el escudo de tu salud, y tu mansedumbre me ha multiplicado.
خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای، و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام.
37 Tú ensanchaste mis pasos debajo de mí, para que no titubeasen mis rodillas.
زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم.
38 Perseguí a mis enemigos, y los quebranté; y no me volví hasta que los acabé.
دشمنانم را تعقیب می‌کنم و آنها را شکست می‌دهم و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم.
39 Los consumí, y los herí, y no se levantaron; y cayeron debajo de mis pies.
آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند.
40 Me ceñiste de fortaleza para la batalla, y postraste debajo de mí los que contra mí se levantaron.
تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای.
41 Tú me diste la cerviz de mis enemigos, de mis aborrecedores, y que yo los talase.
تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم.
42 Miraron, y no hubo quien los librase; aun al SEÑOR, mas no les respondió.
فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد.
43 Yo los quebranté como a polvo de la tierra; como a lodo de las plazas los desmenucé, y los disipé.
من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم.
44 Tú me libraste de contiendas de pueblos; tú me guardaste para que fuese cabeza de gentiles; pueblos que no conocía, me sirvieron.
تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند.
45 Los extraños temblaban ante mí mandamiento; en oyendo, me obedecían.
بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند.
46 Los extraños desfallecían, y temblaban en sus encerramientos.
آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند.
47 Viva el SEÑOR, y sea bendita mi peña; sea ensalzado el Dios, que es la roca de mi salvación.
خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است!
48 El Dios que me ha dado venganzas, y sujeta los pueblos debajo de mí.
خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند،
49 Que me saca de entre mis enemigos; tu me sacaste en alto de entre los que se levantaron contra mi; me libraste del varón de iniquidades.
و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی.
50 Por tanto yo te confesaré entre los gentiles, oh SEÑOR, y cantaré a tu nombre.
ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید.
51 El que engrandece las saludes de su rey, y hace misericordia a su ungido David, y a su simiente, para siempre.
خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه رحمت می‌فرماید.

< 2 Samuel 22 >