2 Corintios 6

1 Por lo cual nosotros, ayudando a él, también os exhortamos que no habéis recibido en vano la gracia de Dios,

തസ്യ സഹായാ വയം യുഷ്മാൻ പ്രാർഥയാമഹേ, ഈശ്വരസ്യാനുഗ്രഹോ യുഷ്മാഭി ർവൃഥാ ന ഗൃഹ്യതാം|

2 (porque dice: En tiempo aceptable te he oído, y en día de salud te he socorrido; he aquí ahora el tiempo aceptable; he aquí ahora el día de la salud).

തേനോക്തമേതത്, സംശ്രോഷ്യാമി ശുഭേ കാലേ ത്വദീയാം പ്രാർഥനാമ് അഹം| ഉപകാരം കരിഷ്യാമി പരിത്രാണദിനേ തവ| പശ്യതായം ശുഭകാലഃ പശ്യതേദം ത്രാണദിനം|

3 No dando a nadie ningún escándalo, para que el ministerio no sea vituperado;

അസ്മാകം പരിചര്യ്യാ യന്നിഷ്കലങ്കാ ഭവേത് തദർഥം വയം കുത്രാപി വിഘ്നം ന ജനയാമഃ,

4 antes teniéndonos en todas las cosas como ministros de Dios, en mucha paciencia, en tribulaciones, en necesidades, en angustias;

കിന്തു പ്രചുരസഹിഷ്ണുതാ ക്ലേശോ ദൈന്യം വിപത് താഡനാ കാരാബന്ധനം നിവാസഹീനത്വം പരിശ്രമോ ജാഗരണമ് ഉപവസനം

5 en azotes, en cárceles, en alborotos, en trabajos, en vigilias, en ayunos;

നിർമ്മലത്വം ജ്ഞാനം മൃദുശീലതാ ഹിതൈഷിതാ

6 en castidad, en ciencia, en mansedumbre, en bondad, en el Espíritu Santo, en caridad no fingida;

പവിത്ര ആത്മാ നിഷ്കപടം പ്രേമ സത്യാലാപ ഈശ്വരീയശക്തി

7 en palabra de verdad, en potencia de Dios, por las armas de justicia a diestra y a siniestra;

ർദക്ഷിണവാമാഭ്യാം കരാഭ്യാം ധർമ്മാസ്ത്രധാരണം

8 por honra y por deshonra, por infamia y por buena fama; como engañadores, mas hombres de la verdad;

മാനാപമാനയോരഖ്യാതിസുഖ്യാത്യോ ർഭാഗിത്വമ് ഏതൈഃ സർവ്വൈരീശ്വരസ്യ പ്രശംസ്യാൻ പരിചാരകാൻ സ്വാൻ പ്രകാശയാമഃ|

9 como ignorados, pero conocidos; como muriendo, mas he aquí vivimos; como castigados, pero no mortificados;

ഭ്രമകസമാ വയം സത്യവാദിനോ ഭവാമഃ, അപരിചിതസമാ വയം സുപരിചിതാ ഭവാമഃ, മൃതകൽപാ വയം ജീവാമഃ, ദണ്ഡ്യമാനാ വയം ന ഹന്യാമഹേ,

10 como doloridos, mas siempre gozosos; como pobres, pero enriqueciendo a muchos; como los que no tienen nada, mas que lo poseen todo.

ശോകയുക്താശ്ച വയം സദാനന്ദാമഃ, ദരിദ്രാ വയം ബഹൂൻ ധനിനഃ കുർമ്മഃ, അകിഞ്ചനാശ്ച വയം സർവ്വം ധാരയാമഃ|

11 Nuestra boca está abierta a vosotros, oh corintios, nuestro corazón es ensanchado.

ഹേ കരിന്ഥിനഃ, യുഷ്മാകം പ്രതി മമാസ്യം മുക്തം മമാന്തഃകരണാഞ്ച വികസിതം|

12 No estáis estrechos en nosotros, sino estáis estrechos en vuestras propias entrañas.

യൂയം മമാന്തരേ ന സങ്കോചിതാഃ കിഞ്ച യൂയമേവ സങ്കോചിതചിത്താഃ|

13 Pues, por la misma recompensa (como a hijos hablo), ensanchaos también vosotros.

കിന്തു മഹ്യം ന്യായ്യഫലദാനാർഥം യുഷ്മാഭിരപി വികസിതൈ ർഭവിതവ്യമ് ഇത്യഹം നിജബാലകാനിവ യുഷ്മാൻ വദാമി|

14 No os juntéis en yugo con los incrédulos; porque ¿qué compañía tiene la justicia con la injusticia? ¿Y qué comunicación la luz con las tinieblas?

അപരമ് അപ്രത്യയിഭിഃ സാർദ്ധം യൂയമ് ഏകയുഗേ ബദ്ധാ മാ ഭൂത, യസ്മാദ് ധർമ്മാധർമ്മയോഃ കഃ സമ്ബന്ധോഽസ്തി? തിമിരേണ സർദ്ധം പ്രഭായാ വാ കാ തുലനാസ്തി?

15 ¿Y qué concordia tiene Cristo con Belial? ¿O qué parte el fiel con el infiel?

ബിലീയാലദേവേന സാകം ഖ്രീഷ്ടസ്യ വാ കാ സന്ധിഃ? അവിശ്വാസിനാ സാർദ്ധം വാ വിശ്വാസിലോകസ്യാംശഃ കഃ?

16 ¿Y qué consentimiento el templo de Dios con los ídolos? Porque vosotros sois el templo del Dios Viviente, como Dios dijo: Habitaré y andaré en ellos; y seré el Dios de ellos, y ellos serán mi pueblo.

ഈശ്വരസ്യ മന്ദിരേണ സഹ വാ ദേവപ്രതിമാനാം കാ തുലനാ? അമരസ്യേശ്വരസ്യ മന്ദിരം യൂയമേവ| ഈശ്വരേണ തദുക്തം യഥാ, തേഷാം മധ്യേഽഹം സ്വാവാസം നിധാസ്യാമി തേഷാം മധ്യേ ച യാതായാതം കുർവ്വൻ തേഷാമ് ഈശ്വരോ ഭവിഷ്യാമി തേ ച മല്ലോകാ ഭവിഷ്യന്തി|

17 Por lo cual, salid de en medio de ellos, y apartaos, dice el Señor, y no toquéis cosa inmunda; y yo os recibiré,

അതോ ഹേതോഃ പരമേശ്വരഃ കഥയതി യൂയം തേഷാം മധ്യാദ് ബഹിർഭൂയ പൃഥഗ് ഭവത, കിമപ്യമേധ്യം ന സ്പൃശത; തേനാഹം യുഷ്മാൻ ഗ്രഹീഷ്യാമി,

18 y seré a vosotros Padre, y vosotros me seréis a mí hijos e hijas, dice el Señor Todopoderoso.

യുഷ്മാകം പിതാ ഭവിഷ്യാമി ച, യൂയഞ്ച മമ കന്യാപുത്രാ ഭവിഷ്യഥേതി സർവ്വശക്തിമതാ പരമേശ്വരേണോക്തം|