< Romanos 10 >

1 HERMANOS, ciertamente la voluntad de mi corazon y [mi] oracion á Dios sobre Israel, es para salud.
Fratres, voluntas quidem cordis mei, et obsecratio ad Deum, fit pro illis in salutem.
2 Porque yo les doy testimonio que tienen zelo de Dios, mas no conforme á ciencia.
Testimonium enim perhibeo illis quod æmulationem Dei habent, sed non secundum scientiam.
3 Porque ignorando la justicia de Dios, y procurando establecer la suya propia, no se han sujetado á la justicia de Dios.
Ignorantes enim justitiam Dei, et suam quærentes statuere, justitiæ Dei non sunt subjecti.
4 Porque el fin de la ley [es] Cristo, para justicia á todo aquel que cree.
Finis enim legis, Christus, ad justitiam omni credenti.
5 Porque Moisés describe la justicia que es por la ley; Que el hombre que hiciere estas cosas, vivirá por ellas.
Moyses enim scripsit, quoniam justitiam, quæ ex lege est, qui fecerit homo, vivet in ea.
6 Mas [de] la justicia que es por la fé dice así: No digas en tu corazon: ¿Quién subirá al cielo? (esto es, para traer abajo á Cristo.)
Quæ autem ex fide est justitia, sic dicit: Ne dixeris in corde tuo: Quis ascendet in cælum? id est, Christum deducere:
7 O ¿Quién descenderá al abismo? (esto es, para volver á traer á Cristo de los muertos.) (Abyssos g12)
aut, Quis descendet in abyssum? hoc est, Christum a mortuis revocare. (Abyssos g12)
8 Mas ¿qué dice? Cercana está la palabra, en tu boca, y en tu corazon. Esta es la palabra de fé, la cual predicamos;
Sed quid dicit Scriptura? Prope est verbum in ore tuo, et in corde tuo: hoc est verbum fidei, quod prædicamus.
9 Que si confesares con tu boca al Señor Jesus, y creyeres en tu corazon que Dios le levantó de los muertos, serás salvo.
Quia si confitearis in ore tuo Dominum Jesum, et in corde tuo credideris quod Deus illum suscitavit a mortuis, salvus eris.
10 Porque con el corazon se cree para justicia; mas con la boca se hace confesion para salud.
Corde enim creditur ad justitiam: ore autem confessio fit ad salutem.
11 Porque la escritura dice: Todo aquel que en él creyere, no será avergonzado.
Dicit enim Scriptura: Omnis qui credit in illum, non confundetur.
12 Porque no hay diferencia de Judío y de Griego: porque el mismo [que es] Señor de todos, rico es para con todos los que le invocan.
Non enim est distinctio Judæi et Græci: nam idem Dominus omnium, dives in omnes qui invocant illum.
13 Porque todo aquel que invocare el nombre del Señor será salvo.
Omnis enim quicumque invocaverit nomen Domini, salvus erit.
14 ¿Cómo pues invocaran á aquel en el cual no han creido? Y ¿cómo creerán [á aquel] de quien no han oido? Y ¿cómo oirán sin [haber] quien [les] predique?
Quomodo ergo invocabunt, in quem non crediderunt? aut quomodo credent ei, quem non audierunt? quomodo autem audient sine prædicante?
15 Y ¿cómo predicarán si no fueren enviados? Como está escrito: ¡Cuán hermosos [son] los piés de los que anuncian el Evangelio de la paz, de los que anuncian el Evangelio de los bienes!
quomodo vero prædicabunt nisi mittantur? sicut scriptum est: Quam speciosi pedes evangelizantium pacem, evangelizantium bona!
16 Mas no todos obedecen al Evangelio; pues Isaías dice: Señor, ¿quién ha creido á nuestro anuncio?
Sed non omnes obediunt Evangelio. Isaias enim dicit: Domine, quis credidit auditui nostro?
17 Luego la fé es por el oir; y el oir por la palabra de Dios.
Ergo fides ex auditu, auditus autem per verbum Christi.
18 Mas digo [yo: ] ¿No han oido? Antes bien por toda la tierra ha salido la fama de ellos, y hasta los cabos de la redondez de la tierra las palabras de ellos.
Sed dico: Numquid non audierunt? Et quidem in omnem terram exivit sonus eorum, et in fines orbis terræ verba eorum.
19 Mas digo: ¿No ha conocido [esto] Israel? Primeramente Moisés dice: Yo os provocaré á zelos con gente que no es [mia; ] con gente insensata os provocaré á ira.
Sed dico: Numquid Israël non cognovit? Primus Moyses dicit: Ego ad æmulationem vos adducam in non gentem: in gentem insipientem, in iram vos mittam.
20 E Isaías determinadamente dice: Fuí hallado de los que no me buscaban; manifestéme á los que no preguntaban por mí.
Isaias autem audet, et dicit: Inventus sum a non quærentibus me: palam apparui iis qui me non interrogabant.
21 Mas acerca de Israel dice: Todo el dia extendí mis manos á un pueblo rebelde y contradictor.
Ad Israël autem dicit: Tota die expandi manus meas ad populum non credentem, et contradicentem.

< Romanos 10 >