< San Mateo 7 >
1 NO juzgueis, para que no seais juzgados.
“Nakhoibu Tengban Mapuna wayendanaba nakhoina misingbu wayelluganu.
2 Porque con el juicio con que juzgais seréis juzgados; y con la medida con que medís, os volverán á medir.
Maramdi nakhoina misingbu wayelluba matou adugumna Tengban Mapunasu nakhoibu wayen-gani, aduga nakhoina olluriba chang adumak nakhoidasu amuk ollagani.
3 Y ¿por qué miras la mota que [está] n el ojo de tu hermano, y no echas de ver la viga que [está] en tu ojo?
Aduga nahakki namitta leiba ujao adudi karisu khandraga nahakki nachin nanaogi mamitta leiba u makup aduda karigi yenglibano?
4 O ¿cómo dirás á tu hermano: Espera, echaré de tu ojo la mota; y hé aquí la viga en tu ojo?
Aduga nahakki namitta ujao ama leina leina nahakki nachin nanaoda, ‘Nahakki mitta leiba u makup adu ei louthokpige,’ haina nahakna karamna haigadouribano?
5 ¡Hipócrita! echa primero la viga de tu ojo: y entónces mirarás en echar la mota del ojo de tu hermano.
He, aphasasinnaba! Nahakna nahak nasamakki namitta leiba ujao adu hanna louthokkho, adu oirabadi nahakna nahakki nachin-nanaogi mitta leiba u makup adu louthokpada sengna ugani.
6 No deis lo santo á los perros; ni echeis vuestras perlas delante de los puercos: porque no las rehuellen con sus piés, y vuelvan y os despedacen.
“Huisingda asengba pot piganu, Aduga oksinggi mangda nakhoigi mani-mukta langsin-ganu, maramdi makhoigi makhongna madu netsillaga onsillaktuna nakhoibu machet machet segaigani.
7 Pedid, y se os dará; buscad, y hallarás; llamad, y se os abrirá.
“Nijou, nakhoida pibigani; thijou, nakhoina phangjagani; thong thinjou, nakhoigidamak hangdokpigani.
8 Porque cualquiera que pide, recibe; y el que busca, halla; y al que llama se abrirá.
Maramdi nijaba mi khudingna phangjei, thijaba mahak aduna phangjei, aduga thong thinjaba mahak aduda hangdokpigani.
9 ¿Qué hombre hay de vosotros, á quien si su hijo pidiere pan, le dará una piedra?
Nakhoigi narakta mapa oiriba nakhoi kanana nachasingna tal niba matamda makhoida nung oina pigadage?
10 ¿Y, si [le] pidiere un pez, le dará una serpiente?
Nattraga nga niraga madugi mahutta lil oina pigadage?
11 Pues si vosotros, siendo malos, sabeis dar buenas dádivas á vuestros hijos, ¿cuánto más vuestro Padre, que [está] en los cielos, dará buenas cosas á los que le piden?
Nakhoina phattaba oidunasu nachasingda karamna aphaba khudol pigadage haiba khanglabadi, swargada leiba nakhoigi Ipana mangonda nijaba makhoising aduda kayada thoidok hendokna aphaba khudolsing pibiroidage?
12 Así que, todas las cosas que quisierais que los hombres hiciesen con vosotros, así tambien haced vosotros con ellos: porque esta es la ley, y los profetas.
“Maram aduna misingna nakhoida toubirakpa pamba pumnmak adu nakhoinasu makhoida tou. Maramdi masida Wayel Yathang amasung Tengban Mapugi wa phongdokpiba maichousinggi wa pumnamak adu suplabani.”
13 Entrad por la puerta estrecha: porque ancha [es] la puerta, y espacioso el camino; ^ que lleva á perdicion; y muchos son los que entran por ella.
“Nakhoina akhuba thong aduda chang-u, maramdi amang-atada tanaba thong adu lao-i, amasung lambi adu pak-i, aduga maduda changba mi yammi.
14 Porque estrecha [es] la puerta, y angosto el camino, que lleva á la vida; y pocos son los que la hallan.
Adubu hingba younaba thong adudi khui, amasung lambi adu yamna chappi, amasung madu phangba mi yamde.
15 Y guardáos de los falsos profetas que vienen á vosotros con vestidos de ovejas, mas de dentro son lobos rapaces.
“Nakhoina Tengban Mapugi wa phongdoksinnaba mising adudagi cheksillu. Makhoina nakhoigi nanakta yaogi phijet setuna lak-i adubu manungdadi makhoi tasengnamak tamthiraba keisalgumbani.
16 Por sus frutos los conocereis. ¿Cógense uvas de los espinos, ó higos de los abrojos?
Makhoigi maheidagi haibadi makhoina touthorakpa thabak adudagi nakhoina makhoibu khanggani. Misingna tingkhanggi mongsongdagi anggur heknabra, nattraga tingkhang panbisingdagi heiyit heknabra?
17 Así todo buen árbol lleva buenos frutos; mas el árbol maleado lleva malos frutos.
Matou asumna aphaba upal khudingna aphaba mahei yalli; adubu phattaba upalna phattaba mahei yalli.
18 No puede el buen árbol llevar malos frutos; ni el árbol maleado llevar frutos buenos.
Aphaba upalna phattaba mahei yanba ngamde, aduga phattaba upalna aphaba mahei yanba ngamde.
19 Todo árbol que no lleva buen fruto, córtase y échase en el fuego.
Aduga aphaba mahei yandaba upal khudingmakpu yanthattuna meinungda langsilli.
20 Así que por sus frutos los conocereis.
Matou asumna makhoigi maheidagi nakhoina makhoibu khanggani.
21 No todo el que me dice: Señor, Señor, entrará en el reino de los cielos; mas el que hiciere la voluntad de mi Padre que [está] en los cielos.
“Eingonda ‘Ibungo, Ibungo,’ kouba mi khudingmakna swarga leibakta changloi; adubu swargada leiba Ipagi aningba toujaba mahak adu khaktana changgani.
22 Muchos me dirán en aquel dia: Señor, Señor, ¿no profetizamos en tu nombre, y en tu nombre lanzamos demonios, y en tu nombre hicimos muchos milagros?
Aduga wayenbagi numit aduda, mi mayam amana eingonda haigani, ‘Ibungo, Ibungo! Eikhoina Ibungogi mingda Tengban Mapugi wa phongdokchakhiba nattra, amadi eikhoina Ibungogi mingda lai phattabasingbu tanthokchakhiba nattra, aduga Ibungogi mingda eikhoina angakpa thabaksing toujakhiba nattra?’
23 Y entónces les protestaré: Nunca os conocí; apartáos de mí, obradores de maldad.
Adubu matam aduda eina makhoida haigani, ‘Eina nakhoibu keidounungdasu khangkhide. He phattaba thabak toubasa! Eingondagi chathokhro!’
24 Cualquiera pues que me oye estas palabras, y las hace, le compararé á un hombre prudente, que edificó su casa sobre la peña:
“Maram aduna eigi wasing asibu taraga touba mi khudingbu nungjao mathakta yum saba asingba mi amaga changdamnagani.
25 Y descendió lluvia, y vinieron rios, y soplaron vientos, y combatieron aquella casa: y no cayó; porque estaba fundada sobre la peña.
Aduga nong taraktuna ising ichao lakle, amasung nungsit kanna sitlaktuna yum aduda yeirare. Adubu yum adu nungjao mathakta saba maramna tukhide.
26 Y cualquiera que me oye estas palabras, y no las hace, le compararé á un hombre insensato, que edificó su casa sobre la arena;
“Adubu eigi wasing asi taraga toudaba mi khudingbu leingoi mathakta yum saba apangba mi amaga changdamnagani.
27 Y descendió lluvia, y vinieron rios, y soplaron vientos, é hicieron ímpetu en aquella casa; y cayó, y fué grande su ruina.
Aduga nong taraktuna ising ichao lakle, amasung nungsit kanna sitlaktuna yum aduda yeibada yum adu khuttu thina ture.”
28 Y fué [que] como Jesus acabó estas palabras, las gentes se admiraban de su doctrina:
Jisuna wasing asi haiba loirabada, miyam aduna mahakki tambiba aduda ingak ngaklammi.
29 Porque les enseñaba como quien tiene autoridad, y no como los escribas.
Maramdi makhoigi Wayel Yathanggi ojasingna tambiba adugumna nataduna, Ibungona matik leiba mi amagumna tambirammi.