< 2 Corintios 1 >
1 PABLO, apóstol de Jesu-Cristo por la voluntad de Dios, y Timotéo el hermano, á la iglesia de Dios que está en Corinto, juntamente con todos los santos que están por toda la Achaia.
ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯੇੱਛਯਾ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਪ੍ਰੇਰਿਤਃ ਪੌਲਸ੍ਤਿਮਥਿਰ੍ਭ੍ਰਾਤਾ ਚ ਦ੍ਵਾਵੇਤੌ ਕਰਿਨ੍ਥਨਗਰਸ੍ਥਾਯੈ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਸਮਿਤਯ ਆਖਾਯਾਦੇਸ਼ਸ੍ਥੇਭ੍ਯਃ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯਃ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕੇਭ੍ਯਸ਼੍ਚ ਪਤ੍ਰੰ ਲਿਖਤਃ|
2 Gracia y paz á vosotros de Dios nuestro Padre, y del Señor Jesu-Cristo.
ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਤਾਤਸ੍ਯੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਭੋਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਚਾਨੁਗ੍ਰਹਃ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿਸ਼੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਵਰ੍ੱਤਤਾਂ|
3 Bendito [sea] el Dios y Padre del Señor Jesu-Cristo, el Padre de misericordias, y el Dios de toda consolacion,
ਕ੍ਰੁʼਪਾਲੁਃ ਪਿਤਾ ਸਰ੍ੱਵਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਕਾਰੀਸ਼੍ਵਰਸ਼੍ਚ ਯੋ(ਅ)ਸ੍ਮਤ੍ਪ੍ਰਭੋਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਤਾਤ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸ ਧਨ੍ਯੋ ਭਵਤੁ|
4 El cual nos consuela en todas nuestras tribulaciones, para que podamos tambien nosotros consolar á los que están en cualquiera angustia, con la consolacion con que nosotros somos consolados de Dios.
ਯਤੋ ਵਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਤ੍ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤਯਾ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਯਾ ਯਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਵਿਧਕ੍ਲਿਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ ਲੋਕਾਨ੍ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਯਾਮ ਤਦਰ੍ਥੰ ਸੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵਕ੍ਲੇਸ਼ਸਮਯੇ(ਅ)ਸ੍ਮਾਨ੍ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਯਤਿ|
5 Porque de la manera que abundan en nosotros las aflicciones de Cristo así abunda tambien por el [mismo] Cristo nuestra consolacion.
ਯਤਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਕ੍ਲੇਸ਼ਾ ਯਦ੍ਵਦ੍ ਬਾਹੁਲ੍ਯੇਨਾਸ੍ਮਾਸੁ ਵਰ੍ੱਤਨ੍ਤੇ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਵਯੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਬਹੁਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਢ੍ਯਾ ਅਪਿ ਭਵਾਮਃ|
6 Mas si somos atribulados, [es] por vuestra consolacion y salud, la cual es obrada en el sufrir las mismas aflicciones que nosotros tambien padecemos: ó si somos consolados, [es] por vuestra consolacion y salud;
ਵਯੰ ਯਦਿ ਕ੍ਲਿਸ਼੍ਯਾਮਹੇ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਪਰਿਤ੍ਰਾਣਯੋਃ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਕ੍ਲਿਸ਼੍ਯਾਮਹੇ ਯਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਨਿ ਦੁਃਖਾਨਿ ਸਹ੍ਯਨ੍ਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਦੁਃਖਾਨਾਂ ਸਹਨੇਨ ਤੌ ਸਾਧਯਿਸ਼਼੍ਯੇਤੇ ਇਤ੍ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਧਿ ਮਮ ਦ੍ਰੁʼਢਾ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾ ਭਵਤਿ|
7 Y nuestra esperanza de vosotros es firme; estando ciertos que como sois compañeros de las aflicciones, así tambien [lo seréis] de la consolacion.
ਯਦਿ ਵਾ ਵਯੰ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਂ ਲਭਾਮਹੇ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਪਰਿਤ੍ਰਾਣਯੋਃ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਤਾਮਪਿ ਲਭਾਮਹੇ| ਯਤੋ ਯੂਯੰ ਯਾਦ੍ਰੁʼਗ੍ ਦੁਃਖਾਨਾਂ ਭਾਗਿਨੋ(ਅ)ਭਵਤ ਤਾਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਯਾ ਅਪਿ ਭਾਗਿਨੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਥੇਤਿ ਵਯੰ ਜਾਨੀਮਃ|
8 Porque hermanos, no queremos que ignoreis de nuestra tribulacion que nos fué hecha en Asia; que sobre manera fuimos cargados sobre [nuestras] fuerzas, de tal manera que estuviésemos en duda de la vida.
ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਆਸ਼ਿਯਾਦੇਸ਼ੇ ਯਃ ਕ੍ਲੇਸ਼ੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਨ੍ ਆਕ੍ਰਾਮ੍ਯਤ੍ ਤੰ ਯੂਯੰ ਯਦ੍ ਅਨਵਗਤਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ ਤਨ੍ਮਯਾ ਭਦ੍ਰੰ ਨ ਮਨ੍ਯਤੇ| ਤੇਨਾਤਿਸ਼ਕ੍ਤਿਕ੍ਲੇਸ਼ੇਨ ਵਯਮਤੀਵ ਪੀਡਿਤਾਸ੍ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਜੀਵਨਰਕ੍ਸ਼਼ਣੇ ਨਿਰੁਪਾਯਾ ਜਾਤਾਸ਼੍ਚ,
9 Mas nosotros tuvimos en nosotros mismos respuesta de muerte, para que no confiemos en nosotros mismos, sino en Dios, que levanta los muertos:
ਅਤੋ ਵਯੰ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ੁ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਮ੍ਰੁʼਤਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਉੱਥਾਪਯਿਤਰੀਸ਼੍ਵਰੇ ਯਦ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੰ ਕੁਰ੍ੰਮਸ੍ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿਃ ਪ੍ਰਾਣਦਣ੍ਡੋ ਭੋਕ੍ਤਵ੍ਯ ਇਤਿ ਸ੍ਵਮਨਸਿ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ|
10 El cual nos libró, y libra de tanta muerte; en el cual esperamos que aun nos librará;
ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਭਯਙ੍ਕਰਾਤ੍ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੋ ਰ੍ਯੋ (ਅ)ਸ੍ਮਾਨ੍ ਅਤ੍ਰਾਯਤੇਦਾਨੀਮਪਿ ਤ੍ਰਾਯਤੇ ਸ ਇਤਃ ਪਰਮਪ੍ਯਸ੍ਮਾਨ੍ ਤ੍ਰਾਸ੍ਯਤੇ (ਅ)ਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|
11 Ayudándonos tambien vosotros con oracion por nosotros, para que por la merced [hecha] á nos por respeto de muchos, por muchos [tambien] sean hechas gracias por nosotros.
ਏਤਦਰ੍ਥਮਸ੍ਮਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਯਾ ਵਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰੁਪਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯਾਸ੍ਤਥਾ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਬਹੁਭਿ ਰ੍ਯਾਚਿਤੋ ਯੋ(ਅ)ਨੁਗ੍ਰਹੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਸੁ ਵਰ੍ੱਤਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਬਹੁਭਿਰੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਧਨ੍ਯਵਾਦੋ(ਅ)ਪਿ ਕਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
12 Porque nuestra gloria es esta: el testimonio de nuestra conciencia, que con simplicidad y sinceridad de Dios, no con sabiduría carnal, mas con la gracia de Dios, hemos conversado en el mundo, y muy más con vosotros.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਸੰਸਾਰਮਧ੍ਯੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਵਯੰ ਸਾਂਸਾਰਿਕ੍ਯਾ ਧਿਯਾ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਨੁਗ੍ਰਹੇਣਾਕੁਟਿਲਤਾਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਸਾਰਲ੍ਯਞ੍ਚਾਚਰਿਤਵਨ੍ਤੋ(ਅ)ਤ੍ਰਾਸ੍ਮਾਕੰ ਮਨੋ ਯਤ੍ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਦਾਤਿ ਤੇਨ ਵਯੰ ਸ਼੍ਲਾਘਾਮਹੇ|
13 Porque no os escribimos otras cosas de las que leeis, ó tambien conoceis; y espero que aun hasta el fin [las] conoceréis:
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯਦ੍ ਯਤ੍ ਪਠ੍ਯਤੇ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯਤੇ ਚ ਤਦਨ੍ਯਤ੍ ਕਿਮਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ ਲਿਖ੍ਯਤੇ ਤੱਚਾਨ੍ਤੰ ਯਾਵਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਗ੍ਰਹੀਸ਼਼੍ਯਤ ਇਤ੍ਯਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਆਸ਼ਾ|
14 Como tambien en parte habeis conocido que somos vuestra gloria, así como tambien vosotros la nuestra, para el dia del Señor Jesus.
ਯੂਯਮਿਤਃ ਪੂਰ੍ੱਵਮਪ੍ਯਸ੍ਮਾਨ੍ ਅੰਸ਼ਤੋ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਨ੍ਤਃ, ਯਤਃ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਦਿਨੇ ਯਦ੍ਵਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸ੍ਵਸ੍ਮਾਕੰ ਸ਼੍ਲਾਘਾ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਸੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਪਿ ਸ਼੍ਲਾਘਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
15 Y con esta confianza quise primero ir á vosotros, para que tuvieseis una segunda gracia;
ਅਪਰੰ ਯੂਯੰ ਯਦ੍ ਦ੍ਵਿਤੀਯੰ ਵਰੰ ਲਭਧ੍ਵੇ ਤਦਰ੍ਥਮਿਤਃ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤਯਾ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਯਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਸਮੀਪੰ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ
16 Y por vosotros pasar á Macedonia, y de Macedonia venir otra vez á vosotros, y ser vuelto de vosotros á Judéa.
ਯੁਸ਼਼੍ਮੱਦੇਸ਼ੇਨ ਮਾਕਿਦਨਿਯਾਦੇਸ਼ੰ ਵ੍ਰਜਿਤ੍ਵਾ ਪੁਨਸ੍ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਮਾਕਿਦਨਿਯਾਦੇਸ਼ਾਤ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਸਮੀਪਮ੍ ਏਤ੍ਯ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯਿਹੂਦਾਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਿਸ਼਼੍ਯੇ ਚੇਤਿ ਮਮ ਵਾਞ੍ਛਾਸੀਤ੍|
17 Así que pretendiendo esto, ¿usé quizá de liviandad? ó lo que pienso [hacer, ] ¿piénso[lo] segun la carne, para que haya en mí Sí y No?
ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾ ਮਯਾ ਕਿੰ ਚਾਞ੍ਚਲ੍ਯੇਨ ਕ੍ਰੁʼਤਾ? ਯਦ੍ ਯਦ੍ ਅਹੰ ਮਨ੍ਤ੍ਰਯੇ ਤਤ੍ ਕਿੰ ਵਿਸ਼਼ਯਿਲੋਕਇਵ ਮਨ੍ਤ੍ਰਯਾਣ ਆਦੌ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਅਸ੍ਵੀਕੁਰ੍ੱਵੇ?
18 Antes Dios fiel [sabe] que nuestra palabra para con vosotros no es Sí y No.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਮਯਾ ਕਥਿਤਾਨਿ ਵਾਕ੍ਯਾਨ੍ਯਗ੍ਰੇ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤਾਨਿ ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ(ਅ)ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤਾਨਿ ਨਾਭਵਨ੍ ਏਤੇਨੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਤਤਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ|
19 Porque el Hijo de Dios, Jesu-Cristo, que por nosotros ha sido entre vosotros predicado, por mí, y Silvano, y Timotéo, no ha sido Sí y No; mas ha sido Sí en él.
ਮਯਾ ਸਿਲ੍ਵਾਨੇਨ ਤਿਮਥਿਨਾ ਚੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰੋ ਯੋ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਘੋਸ਼਼ਿਤਃ ਸ ਤੇਨ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤਃ ਪੁਨਰਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤਸ਼੍ਚ ਤੰਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਤਸ੍ਯ ਸ੍ਵੀਕਾਰਸ੍ਵਰੂਪਏਵ|
20 Porque todas las promesas de Dios [son] en él Sí, y en él Amen por nosotros á gloria de Dios.
ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਹਿਮਾ ਯਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿਃ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ੇਤ ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਯਦ੍ ਯਤ੍ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਤੰ ਤਤ੍ਸਰ੍ੱਵੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤੰ ਸਤ੍ਯੀਭੂਤਞ੍ਚ|
21 Y el que nos confirma con vosotros en Cristo, y el que nos ungió, [es] Dios;
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਅਸ੍ਮਾਂਸ਼੍ਚਾਭਿਸ਼਼ਿਚ੍ਯ ਯਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇ ਸ੍ਥਾਸ੍ਨੂਨ੍ ਕਰੋਤਿ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰ ਏਵ|
22 El cual tambien nos ha sellado, y dado la prenda del Espíritu en nuestros corazones.
ਸ ਚਾਸ੍ਮਾਨ੍ ਮੁਦ੍ਰਾਙ੍ਕਿਤਾਨ੍ ਅਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਤ੍ ਸਤ੍ਯਾਙ੍ਕਾਰਸ੍ਯ ਪਣਖਰੂਪਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਨੰ ਅਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਅਨ੍ਤਃਕਰਣੇਸ਼਼ੁ ਨਿਰਕ੍ਸ਼਼ਿਪੱਚ|
23 Mas yo llamo á Dios por testigo sobre mi alma, que por ser indulgente con vosotros no he pasado todavia á Corinto.
ਅਪਰੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਕਰੁਣਾਂ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਅਹਮ੍ ਏਤਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਯਾਵਤ੍ ਕਰਿਨ੍ਥਨਗਰੰ ਨ ਗਤਵਾਨ੍ ਇਤਿ ਸਤ੍ਯਮੇਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਮਯਾ ਸ੍ਵਪ੍ਰਾਣਾਨਾਂ ਸ਼ਪਥਃ ਕ੍ਰਿਯਤੇ|
24 No que nos enseñoreemos de vuestra fé, mas somos ayudadores de vuestro gozo: porque por la fé estais firmes.
ਵਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਸ੍ਯ ਨਿਯਨ੍ਤਾਰੋ ਨ ਭਵਾਮਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਆਨਨ੍ਦਸ੍ਯ ਸਹਾਯਾ ਭਵਾਮਃ, ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸ੍ਥਿਤਿ ਰ੍ਭਵਤਿ|