Cantar de los Cantares 2

1 YO soy la rosa de Sarón, y el lirio de los valles.

Jam jest jako róża Sarońska, a lilija przy dolinach.

2 Como el lirio entre las espinas, así es mi amiga entre las doncellas.

Jako lilija między cierniem, tak przyjaciółka moja między pannami.

3 Como el manzano entre los árboles silvestres, así es mi amado entre los mancebos: bajo la sombra del deseado me senté, y su fruto fué dulce á mi paladar.

Jako jabłoń między drzewem leśnem, tak miły mój między młodzieńcami. Pragnęłam siedzieć w cieniu jego, i siedzę; bo owoc jego słodki jest ustom moim.

4 Llevóme á la cámara del vino, y su bandera sobre mí fué amor.

Wprowadził mię w dom wina, mając za chorągiew miłość przeciwko mnie.

5 Sustentadme con frascos, corroboradme con manzanas; porque estoy enferma de amor.

Oczerstwijcie mię temi flaszami, posilcie mię temi jabłkami; boć omdlewam od miłości.

6 Su izquierda [esté] debajo de mi cabeza, y su derecha me abrace.

Lewica jego pod głową moją, a prawica jego obłapia mię.

7 Yo os conjuro, oh doncellas de Jerusalem, por las gamas y por las ciervas del campo, que no despertéis ni hagáis velar al amor, hasta que quiera.

Poprzysięgam was, córki Jeruzalemskie! przez sarny i łanie polne, abyście nie budziły i nie przerywały snu miłego mego, dokąd nie zechce.

8 ¡La voz de mi amado! He aquí él viene saltando sobre los montes, brincando sobre los collados.

Głos miłego mego! oto on idzie skacząc po tych górach, a poskakując po tych pagórkach.

9 Mi amado es semejante al gamo, ó al cabrito de los ciervos. Helo aquí, está tras nuestra pared, mirando por las ventanas, mostrándose por las rejas.

Miły mój podobny jest sarnie, albo młodemu jelonkowi; oto on stoi za ścianą naszą, wygląda z okien, patrzy przez kraty.

10 Mi amado habló, y me dijo: Levántate, oh amiga mía, hermosa mía, y vente.

Ozwał się miły mój, a rzekł mi: Wstań, przyjaciółko moja! piękna moja! a pójdź.

11 Porque he aquí ha pasado el invierno, hase mudado, la lluvia se fué;

Albowiem oto minęła zima! deszcz przeszedł, i przestał.

12 Hanse mostrado las flores en la tierra, el tiempo de la canción es venido, y en nuestro país se ha oído la voz de la tórtola;

Kwiatki się ukazują na ziemi; czas śpiewania przyszedł, a głos synogarlicy słychać w ziemi naszej.

13 La higuera ha echado sus higos, y las vides en cierne dieron olor: levántate, oh amiga mía, hermosa mía, y vente.

Figowe drzewo wypuściło niedojrzałe figi swoje, a macice winne rozkwitłe, wonią wydały; wstańże przyjaciółko moja, piękna moja! a pójdź.

14 Paloma mía, que estás en los agujeros de la peña, en lo escondido de escarpados parajes, muéstrame tu rostro, hazme oir tu voz; porque dulce es la voz tuya, y hermoso tu aspecto.

Gołębico moja mieszkająca w rozpadlinach skalnych, w skrytościach przykrych! okaż mi oblicze twoje, niech usłyszę głos twój; albowiem głos twój wdzięczny, a oblicze twoje pożądane.

15 Cazadnos las zorras, las zorras pequeñas, que echan á perder las viñas; pues que nuestras viñas están en cierne.

Połapcie nam liszki, liszki małe, które psują winnice; ponieważ winnice nasze kwitną.

16 Mi amado es mío, y yo suya; él apacienta entre lirios.

Miły mój jest mój, a jam jest jego, który pasie między lilijami;

17 Hasta que apunte el día, y huyan las sombras, tórnate, amado mío; sé semejante al gamo, ó al cabrito de los ciervos, sobre los montes de Bether.

Ażby się okazał ten dzień, a cienie przeminęły. Nawróć się, bądź podobny, miły mój! sarnie albo jelonkowi młodemu na górach Beter.