< Romanos 2 >
1 POR lo cual eres inexcusable, oh hombre, cualquiera que juzgas: porque en lo que juzgas á otro, te condenas á ti mismo; porque lo mismo haces, tú que juzgas.
Nga joonwah, an ih mihoh edande nikah et uh? Erah ang abah, an o angkoh ju bah uh tachiim ru. Tumeah an ih wahoh ah dande uno, neng reela jun ih re ubah, an teeteewah dut haat et hu.
2 Mas sabemos que el juicio de Dios es según verdad contra los que hacen tales cosas.
Seng ih jat et hi Rangte ih erah likhiik mih abah epun dande et ha.
3 ¿Y piensas esto, oh hombre, que juzgas á los que hacen tales cosas, y haces las mismas, que tú escaparás del juicio de Dios?
Enoothong, nga joonwah an ih mih ah dande uno an teewah ah erarah ah reelu! An ih Rangte dande nawa epui eh ang ih nih thunhu?
4 ¿O menosprecias las riquezas de su benignidad, y paciencia, y longanimidad, ignorando que su benignidad te guía á arrepentimiento?
Adoleh an ih heh elong minchan, enaanjih nyia ten lakhatjih jengkhaap loong ah thaaju heh et kohu. An ih kamkam ih jat et hu Rangte ah minchan Rangte, tumeah heh ih an suh esekthun lam ah taatwoot sui kohalu.
5 Mas por tu dureza, y por tu corazón no arrepentido, atesoras para ti mismo ira para el día de la ira y de la manifestación del justo juicio de Dios;
Enoothong an ten ah jong ajaan likhiik lajat thang ih anglu, nyia an ih an teeteewah Rangte tenkhat nyia kateng lampo Dandeeja thok ha doh ehan ih boot chamnaang suh jam hu.
6 El cual pagará á cada uno conforme á sus obras:
Tumeah Rangte ih seng esiit esiit suh seng reeraang jun ih hethaang ah kohe.
7 A los que perseverando en bien hacer, buscan gloria y honra é inmortalidad, la vida eterna. (aiōnios )
Mararah mina ah ese mootkaat moh ela, eno hemen raksiit ah jam et ha, soomtu et ha, nyia latek roidong ah jam et ha; Erah loong asuh Rangte ih lathoonka roidong ah korum ah. (aiōnios )
8 Mas á los que son contenciosos, y no obedecen á la verdad, antes obedecen á la injusticia, enojo é ira;
Rukho rah ih emoong lam adoh khoom suh liirum ano, neng nyamnyook nyia epun lam ah chiik rumha; Rangte ih erah loong asuh heh tenkhat rapne ih korum ah.
9 Tribulación y angustia sobre toda persona humana que obra lo malo, el Judío primeramente, y también el Griego:
Ethih mootkaatte loong raang ih echam ejih nyia sattiiti angjih eje ang ah, jaakhoh ah Jehudi loong raang ih ang ah eno Ranglajatte loong raang ih nep ang ah.
10 Mas gloria y honra y paz á cualquiera que obra el bien, al Judío primeramente, y también al Griego.
Enoothong ese mootkaatte loong asuh Rangte ih soongraang, esoomtu, nyia semroongroong ah korum ah, jaakhoh ah Jehudi loong suh erah lidoh Ranglajatte loong suh nep koh ah.
11 Porque no hay acepción de personas para con Dios.
Tumeah Rangte ih warep ah eliili ih dande ah.
12 Porque todos los que sin ley pecaron, sin ley también perecerán; y todos los que en la ley pecaron, por la ley serán juzgados:
Ranglajatte loong adi Moses Hootthe tajeeta; neng ah rangdah ni tong rum ano Moses Hootthe laje thang ih mah rumta. Jehudi loong adi bah Hootthe ah eje angta; neng rangdah ah erah Hootthe rah ih dande rum ah.
13 Porque no los oidores de la ley son justos para con Dios, mas los hacedores de la ley serán justificados.
Hootthe ah mina ih boichaat ruh ih thaang ih Rangte damdi epun ela ih liijih tah angka, erah nang ih bah Hootthe jun ih re adoh ba ang ah.
14 Porque los Gentiles que no tienen ley, naturalmente haciendo lo que es de la ley, los tales, aunque no tengan ley, ellos son ley á sí mismos:
Ranglajatte loong adi Hootthe tajeeta; enoothong nengdi Hootthe lataat jeeta bah uh, neng tumjih re rum ah nengte nengwah banlam ah nengdi neng ngiija Hootthe angta.
15 Mostrando la obra de la ley escrita en sus corazones, dando testimonio juntamente sus conciencias, y acusándose y también excusándose sus pensamientos unos con otros;
Hootthe ih baat ha jengdang neng ten ni raangha ah neng reeraang nawa ih noisok rumha. Nengthung nengtak nawa eh uh amiisak ah dongjat rumta, mamah liidi mararah sa adi neng mat et joha eno mararah sa adi epang et rumha.
16 En el día que juzgará el Señor lo encubierto de los hombres, conforme á mi evangelio, por Jesucristo.
Erah thoih Ruurang Ese tiit jun ih ngah ih arah mamet baat rumhala, saasiit Rangte ih Jisu Kristo jengkhaap jun ih warep mina husah tenthun ah dande Sa doh dong rikri rum ah.
17 He aquí, tú tienes el sobrenombre de Judío, y estás reposado en la ley, y te glorías en Dios,
Sendi mamah ah? Sen ih sen teeteewah suh Jehudi et liitan; eno Hootthe adi laalom anno Rangte damdi ejun ih tongsongli et thun anno ngaampo lan;
18 Y sabes su voluntad, y apruebas lo mejor, instruído por la ley;
sen ih jat et han Rangte ih sen suh tumjih reethukjih angta rah ah; nyia sen ih Hootthe nawa marah epun ah erah danje ah ejat et han;
19 Y confías que eres guía de los ciegos, luz de los que están en tinieblas,
sen ih kamkam ih jat han edook loong raang ih sen ah lamsiitte nyia rangnak mong ni tongte loong raang ih sen ah weephaak,
20 Enseñador de los que no saben, maestro de niños, que tienes la forma de la ciencia y de la verdad en la ley:
thungko loong suh hukrenbaatte, nyia lajatte loong raang ih nyootte eah. Tumeah sen ih Hootthe nawa amiisak tiit loong ah jaatrep ah kamkam et jat han.
21 Tú pues, que enseñas á otro, ¿no te enseñas á ti mismo? ¿Tú, que predicas que no se ha de hurtar, hurtas?
Mihoh loong asuh sen ih rapne ih nyootsoot han—enoothong sen teeteewah asuh mamah lanyoot ehan? Sen ih “Hot lahuh theng” et nyoot han—enoothong sensen ih maakah huh jan oh?
22 ¿Tú, que dices que no se ha de adulterar, adulteras? ¿Tú, que abominas los ídolos, cometes sacrilegio?
Sen ih nyoot han, “Mih sanuh sawah damdoh nak roomjup theng eah,”—enoothong sen maakah roomjup jan oh? Sen ih tongmih soom ah daan anno—erah soomtheng dowa hot maakah hukah jan oh?
23 ¿Tú, que te jactas de la ley, con infracción de la ley deshonras á Dios?
Sen ih Rangte hootthe phan et hi et thun ano ngaampo lan—enoothong hootthe ah thet haat anno Rangte rakriijih maakah reejan oh?
24 Porque el nombre de Dios es blasfemado por causa de vosotros entre los Gentiles, como está escrito.
Rangteele ni liiha, “Jehudi sen loong thoi ih, Ranglajatte loong ah ih Rangte tiit ah ethih lam ni thetbaat rum koha.”
25 Porque la circuncisión en verdad aprovecha, si guardares la ley; mas si eres rebelde á la ley, tu circuncisión es hecha incircuncisión.
Sen ih Hootthe lam ah phan an bah, sen khoopkhan banlam ah maak doh chap eah, enoothong sen ih hootthe lamok kap kanbah khoopkhanmuite loong likhiik ang an.
26 De manera que, si el incircunciso guardare las justicias de la ley, ¿no será tenida su incircuncisión por circuncisión?
Ranglajatte, o khoopkhan cho lah angka bah uh, hootthe lam ah naririh et phan abah, Rangte ih erah mina ah khoopkhanchoite loong likhiik tanih jen thiikka?
27 Y lo que de su natural es incircunciso, guardando perfectamente la ley, te juzgará á ti, que con la letra y con la circuncisión eres rebelde á la ley.
Enoothong sen Jehudi loong ah, Ranglajatte loong ih dut haatte ang halan, tumeah sen ih marah Hootthe raang thiintan nyia sen khoop taat khantan ah phaaki et han; eno neng ih bah hootthe ah naririh et phan rumha, neng hansi ah lataat khan rumka bah uh ah.
28 Porque no es Judío el que lo es en manifiesto; ni la circuncisión es la que es en manifiesto en la carne:
Erah ang abah, amiimi Jehudi khoopkhan cho ah o ang ah? Rangkhoh khoopkhante loong ah laklak Jehudi tala angja.
29 Mas es Judío el que lo es en lo interior; y la circuncisión es la del corazón, en espíritu, no en letra; la alabanza del cual no es de los hombres, sino de Dios.
Erah thatnang ih bah, mina heten hemong ni lekla loong abah amiimi Jehudi khoopkhanchoite loong jun ih ang ah, erah ah Rangte Chiiala mola, Hootthe ni raangthiin arah tah angka. Erah likhiik mina ah Rangte ih phoongpha ah, mina ih taphoongphaaka.