< Apocalipsis 6 >
1 Y MIRÉ cuando el Cordero abrió uno de los sellos, y oí á uno de los cuatro animales diciendo como con una voz de trueno: Ven y ve.
Nitreako te pinoña’ i Vik’ añondriy ty raik’ amy fitomboke fito rey, le tsinanoko ty raik’ amy raha veloñe efatse rey nanao am-peon’ àmpiñe ty hoe: Akia!
2 Y miré, y he aquí un caballo blanco: y el que estaba sentado encima de él, tenía un arco; y le fué dada una corona, y salió victorioso, para que también venciese.
Nañente le naheoko te inge ty soavala foty! le nitàm-pale ty mpiningitse ama’e naho nitoloran-tsabaka vaho nionjom-beo hoe mpandrebake handrebake.
3 Y cuando él abrió el segundo sello, oí al segundo animal, que decía: Ven y ve.
Ie nampipoñake i fitomboke faharoey, le inay ty raha veloñe faha roe, nanao ty hoe: Akia!
4 Y salió otro caballo bermejo: y al que estaba sentado sobre él, fué dado poder de quitar la paz de la tierra, y que se maten unos á otros: y fuéle dada una grande espada.
le niakatse ka ty soavala mena, naho nitoloran-dily i mpiningitse ama’ey hañakatse ze atao hanintsiñe an-tane atoy, hifanjamañe, vaho nitolorañe fibara jabajaba.
5 Y cuando él abrió el tercer sello, oí al tercer animal, que decía: Ven y ve. Y miré, y he aquí un caballo negro: y el que estaba sentado encima de él, tenía un peso en su mano.
Ie nampipoñake i fitomboke fahateloy, le tsinanoko i raha veloñe fahateloy nikoike ty hoe: Akia! Naheoko te, ingo ty soavala mainte. Nitintiñe balantsy am-pità’e i mpiningitse ama’ey.
6 Y oí una voz en medio de los cuatro animales, que decía: Dos libras de trigo por un denario, y seis libras de cebada por un denario: y no hagas daño al vino ni al aceite.
Le tsinanoko ty fiarañanañañe añivo’ i raha veloñe efatse rey nanao ty hoe: Bogady raike ty kapoa-barem-bazaha, naho bogady raike ty vare hordea telo kapoake, vaho ko joieñe ty menak’ oliva naho ty divay.
7 Y cuando él abrió el cuarto sello, oí la voz del cuarto animal, que decía: Ven y ve.
Ie nampipoñake i fitomboke fah’efatsey, le inao, nikoike ty hoe i raha veloñe fah’ efatsey: Akia!
8 Y miré, y he aquí un caballo amarillo: y el que estaba sentado sobre él tenía por nombre Muerte; y el infierno le seguía: y le fué dada potestad sobre la cuarta parte de la tierra, para matar con espada, con hambre, con mortandad, y con las bestias de la tierra. (Hadēs )
Naheoko te inge ty soavala fosaposatse, naho Havilasy ty añara’ i mpiningitse ama’ey, vaho nañorik’ aze t’i Tsikeokeoke. Le nomean-dily ami’ty fahaefa’ ty tane toy iereo hanjamañe am-pibara, naho an-kasalikoañe naho am-pamongorañe, vaho amo biby hako’ ty tane toio. (Hadēs )
9 Y cuando él abrió el quinto sello, vi debajo del altar las almas de los que habían sido muertos por la palabra de Dios y por el testimonio que ellos tenían.
Ie nampipoñake i fitomboke faha limey, le nitreako ambane’ i kitreliy ty arofo’ o vinono ty amy tsaran’ Añaharey naho i entañe nitaroñe’ iereoio.
10 Y clamaban en alta voz diciendo: ¿Hasta cuándo, Señor, santo y verdadero, no juzgas y vengas nuestra sangre de los que moran en la tierra?
Le nipazake am-piarañanañañe mafe ty hoe: Pak’ ombia? ry Talè masiñe naho to, t’ie hifoneñe tsy hizaka o mpimoneñe an-tane atoio hamale-fate ty lio’ay?
11 Y les fueron dadas sendas ropas blancas, y fuéles dicho que reposasen todavía un poco de tiempo, hasta que se completaran sus consiervos y sus hermanos, que también habían de ser muertos como ellos.
Le songa nitolorañe saroñe mireparepa foty, naho nitaroñañe t’ie hitofa heike, ampara’ te heneke o ho vonoeñe manahake iereo amo mpitrao-pitoroñeo vaho amo longo’ iareoo.
12 Y miré cuando él abrió el sexto sello, y he aquí fué hecho un gran terremoto; y el sol se puso negro como un saco de cilicio, y la luna se puso toda como sangre;
Le naheoko t’ie nampipoñake i fitomboke fah’ eneñey, heheke ty ozoñozon-tane jabajaba, naho nikò-mainte hoe lamba-gony am-bolon-ose i àndroy, naho nivalike hoe lio i volan-dorisay,
13 Y las estrellas del cielo cayeron sobre la tierra, como la higuera echa sus higos cuando es movida de gran viento.
vaho niponaponak’ an-tane o vasian-dikerañeo, hambañe ami’ty fihintsaña’ o sakoañe loaseñeo t’ie hozongozoñen-tiobey.
14 Y el cielo se apartó como un libro que es envuelto; y todo monte y las islas fueron movidas de sus lugares.
Nifampiria hoe boke-peleke nipelepeleheñe i likerañey, vaho naveve boak’ amo toe’e iabio o vohitseo naho o tokonoseo.
15 Y los reyes de la tierra, y los príncipes, y los ricos, y los capitanes, y los fuertes, y todo siervo y todo libre, se escondieron en las cuevas y entre las peñas de los montes;
Le songa nietak’ am-po lakato naho am-bato ambohits’ao, o mpanjaka’ ty tane toio naho o ana-donakeo naho o mpañalealeo, naho o mpifeheo naho o maozatseo naho ze hene ondevo naho midada,
16 Y decían á los montes y á las peñas: Caed sobre nosotros, y escondednos de la cara de aquél que está sentado sobre el trono, y de la ira del Cordero:
nanao ty hoe amo vohitseo naho amo vatoo: Miambotraha ama’ay naho ampietaho ami’ty lahara’ i miambesatse am-piambesatsey naho amy fifomboa’ i Vik’ añondriy,
17 Porque el gran día de su ira es venido; ¿y quién podrá estar firme?
amy te tondroke ty sa ra’elahin-kaviñera’ iareo vaho ia ty hahafijohañe?