Apocalipsis 15

1 Y VI otra señal en el cielo, grande y admirable, que era siete ángeles que tenían las siete plagas postreras; porque en ellas es consumada la ira de Dios.

தத​: பரம் அஹம்’ ஸ்வர்கே³ (அ)பரம் ஏகம் அத்³பு⁴தம்’ மஹாசிஹ்நம்’ த்³ரு’ஷ்டவாந் அர்த²தோ யை ர்த³ண்டை³ரீஸ்²வரஸ்ய கோப​: ஸமாப்திம்’ க³மிஷ்யதி தாந் த³ண்டா³ந் தா⁴ரயந்த​: ஸப்த தூ³தா மயா த்³ரு’ஷ்டா​: |

2 Y vi así como un mar de vidrio mezclado con fuego; y los que habían alcanzado la victoria de la bestia, y de su imagen, y de su señal, y del número de su nombre, estar sobre el mar de vidrio, teniendo las arpas de Dios.

வஹ்நிமிஸ்²ரிதஸ்ய காசமயஸ்ய ஜலாஸ²யஸ்யாக்ரு’திரபி த்³ரு’ஷ்டா யே ச பஸோ²ஸ்தத்ப்ரதிமாயாஸ்தந்நாம்நோ (அ)ங்கஸ்ய ச ப்ரபூ⁴தவந்தஸ்தே தஸ்ய காசமயஜலாஸ²யஸ்ய தீரே திஷ்ட²ந்த ஈஸ்²வரீயவீணா தா⁴ரயந்தி,

3 Y cantan el cántico de Moisés siervo de Dios, y el cántico del Cordero, diciendo: Grandes y maravillosas son tus obras, Señor Dios Todopoderoso; justos y verdaderos son tus caminos, Rey de los santos.

ஈஸ்²வரதா³ஸஸ்ய மூஸஸோ கீ³தம்’ மேஷஸா²வகஸ்ய ச கீ³தம்’ கா³யந்தோ வத³ந்தி, யதா², ஸர்வ்வஸ²க்திவிஸி²ஷ்டஸ்த்வம்’ ஹே ப்ரபோ⁴ பரமேஸ்²வர| த்வதீ³யஸர்வ்வகர்ம்மாணி மஹாந்தி சாத்³பு⁴தாநி ச| ஸர்வ்வபுண்யவதாம்’ ராஜந் மார்கா³ ந்யாய்யா ரு’தாஸ்²ச தே|

4 ¿Quién no te temerá, oh Señor, y engrandecerá tu nombre? porque tú sólo eres santo; por lo cual todas las naciones vendrán, y adorarán delante de ti, porque tus juicios son manifestados.

ஹே ப்ரபோ⁴ நாமதே⁴யாத்தே கோ ந பீ⁴திம்’ க³மிஷ்யதி| கோ வா த்வதீ³யநாம்நஸ்²ச ப்ரஸ²ம்’ஸாம்’ ந கரிஷ்யதி| கேவலஸ்த்வம்’ பவித்ரோ (அ)ஸி ஸர்வ்வஜாதீயமாநவா​: | த்வாமேவாபி⁴ப்ரணம்’ஸ்யந்தி ஸமாக³த்ய த்வத³ந்திகம்’| யஸ்மாத்தவ விசாராஜ்ஞா​: ப்ராது³ர்பா⁴வம்’ க³தா​: கில||

5 Y después de estas cosas miré, y he aquí el templo del tabernáculo del testimonio fué abierto en el cielo;

தத³நந்தரம்’ மயி நிரீக்ஷமாணே ஸதி ஸ்வர்கே³ ஸாக்ஷ்யாவாஸஸ்ய மந்தி³ரஸ்ய த்³வாரம்’ முக்தம்’|

6 Y salieron del templo siete ángeles, que tenían siete plagas, vestidos de un lino limpio y blanco, y ceñidos alrededor de los pechos con bandas de oro.

யே ச ஸப்த தூ³தா​: ஸப்த த³ண்டா³ந் தா⁴ரயந்தி தே தஸ்மாத் மந்தி³ராத் நிரக³ச்ச²ந்| தேஷாம்’ பரிச்ச²தா³ நிர்ம்மலஸ்²ரு’ப்⁴ரவர்ணவஸ்த்ரநிர்ம்மிதா வக்ஷாம்’ஸி ச ஸுவர்ணஸ்²ரு’ங்க²லை ர்வேஷ்டிதாந்யாஸந்|

7 Y uno de los cuatro animales dió á los siete ángeles siete copas de oro, llenas de la ira de Dios, que vive para siempre jamás. (aiōn g165)

அபரம்’ சதுர்ணாம்’ ப்ராணிநாம் ஏகஸ்தேப்⁴ய​: ஸப்ததூ³தேப்⁴ய​: ஸப்தஸுவர்ணகம்’ஸாந் அத³தா³த்| (aiōn g165)

8 Y fué el templo lleno de humo por la majestad de Dios, y por su potencia; y ninguno podía entrar en el templo, hasta que fuesen consumadas las siete plagas de los siete ángeles.

அநந்தரம் ஈஸ்²வரஸ்ய தேஜ​: ப்ரபா⁴வகாரணாத் மந்தி³ரம்’ தூ⁴மேந பரிபூர்ணம்’ தஸ்மாத் தை​: ஸப்ததூ³தை​: ஸப்தத³ண்டா³நாம்’ ஸமாப்திம்’ யாவத் மந்தி³ரம்’ கேநாபி ப்ரவேஷ்டும்’ நாஸ²க்யத|