Apocalipsis 10
1 Y VI otro ángel fuerte descender del cielo, cercado de una nube, y el arco celeste sobre su cabeza; y su rostro era como el sol, y sus pies como columnas de fuego.
ତା ପାଚେ ଆନ୍ ହୁଡ଼୍ତାଂ, ଆରେ ରୱାନ୍ ସାକ୍ତିକାଟି ଦୁତ୍ତିଂ ସାର୍ଗେତାଂ ଜୁଜ଼ି ୱାନାତା । ହେଦେଲ୍ ବାଦାଡ଼୍ତ ଡାବାୟ୍କିଆ ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍ ଆରି ତୁବ୍ଡ଼ାରାଚ୍ ହେଦେଲ୍ତି କାପ୍ଡ଼ାତିଂ ହୁର୍ଚି ମାଚାତ୍ । ହେଦେଲ୍ତି ମୁମ୍ ୱେଡ଼ା ଲାକେ ଆରି କାଲ୍କୁ ରିଣ୍ଡାଙ୍ଗ୍ ନାଣି ମୁଣ୍ଡାଙ୍ଗ୍ ଲାକେ ଚଞ୍ଜ୍ୟାଜ଼ି ମାଚାତ୍ ।
2 Y tenía en su mano un librito abierto: y puso su pie derecho sobre el mar, y el izquierdo sobre la tierra;
ତା କେଇଦ ର ଜେୟାତି ହିରୁ ପତି ମାଚାତ୍ । ହେଦେଲ୍ତି ଜାର୍ ବୁଜ୍ଣି ପାନା ହାମ୍ଦୁର୍ ଜପି ଆରି ଡେବ୍ରି ପାନା ପୁର୍ତି ଜପି ଇଡ଼୍ଜି ମାଚାତ୍ ।
3 Y clamó con grande voz, como [cuando] un león ruge: y cuando hubo clamado, siete truenos hablaron sus voces.
ସିହଁ ଗାର୍ଜାନି ଲାକେ ଆଡ଼୍ବିସ୍ ହେଦେଲ୍ କୁକ୍ତାତ୍, ସମାନ୍ ହେ ଲାକେ ଆଡ଼୍ବିସ୍ ସାତ୍ଗଟା ବାଦାଡ଼ିଂ ଇଦେଲ୍ କୁକ୍ନି ତାକେ ଉତର୍ ହିତିକ୍ ।
4 Y cuando los siete truenos hubieron hablado sus voces, yo iba á escribir, y oí una voz del cielo que me decía: Sella las cosas que los siete truenos han hablado, y no las escribas.
ଚିନ୍ ଇଡ଼୍ନାକା ହେୱେକ୍ ଇନାକା କାତାବାର୍ତା ଆତିକ୍, ହେଦାଂ ଆନ୍ ଲେକିକିଦେଂ ହାଲ୍ଜି ମାଚାଙ୍ଗ୍, ମାତର୍ ସାର୍ଗେତାଂ ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ କାଟ୍ ୱେଚାଙ୍ଗ୍ । ହେ କାଟ୍ ନାଂ ଇଞ୍ଚାତ୍ । “ବାଦାଡ଼୍ ଗାର୍ଜାନ୍ତ ଇନାକା ୱେନାୟା, ହେଦାଂ ଡ଼ୁକ୍ଚି ଇଟା; ଲେକି କିମା ।”
5 Y el ángel que vi estar sobre el mar y sobre la tierra, levantó su mano al cielo,
ତାପାଚେ ଇମ୍ଣି ଦୁତ୍ତିଂ ହାମ୍ଦୁର୍ ଆରି ପୁର୍ତି ଜପି ନିଲ୍ତାକା ଆନ୍ ହୁଡ଼୍ଜି ମାଚାଙ୍ଗ୍, ହେଦେଲ୍ ତା ବୁଜ୍ଣି କେଇ ସାର୍ଗେ ନିପ ନିକ୍ତାତ୍,
6 Y juró por el que vive para siempre jamás, que ha criado el cielo y las cosas que están en él, y la tierra y las cosas que están en ella, y el mar y las cosas que están en él, que el tiempo no será más. (aiōn g165)
ଆରି ଇନେନ୍ ସାର୍ଗେ, ପୁର୍ତି, ହାମ୍ଦୁର୍ ଆରି ତା ତାରେନ୍ନି ସବୁ ବିସ୍ରେ ଉବ୍ଜାୟ୍ କିତାର୍ନା ହେ ନିତ୍ରେଜିନାକାନ୍ ଇସ୍ୱର୍ତି ତର୍ଦ ପାର୍ମାଣ୍ କିଜ଼ି ଇଚିକ୍, “ଆରେ କାଡ଼୍ ବିଲମ୍ ଆଉତ୍ । (aiōn g165)
7 Pero en los días de la voz del séptimo ángel, cuando él comenzare á tocar la trompeta, el misterio de Dios será consumado, como él [lo] anunció á sus siervos los profetas.
ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ସାତ୍ ଦୁତ୍ ମରି ତୁବ୍ତାତ୍, ଇସ୍ୱର୍ ହେୱାନ୍ତି ଆଡ଼ିୟା ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାନ୍ତି ଲାଗାଂ ଇମ୍ଣି ଡ଼ୁକ୍ତି ନେକ୍ରିକାବୁର୍ ହପ୍ଚି ମାଚାନ୍, ହେଦାଂ ୱିହ୍ନାନ୍ ।”
8 Y la voz que oí del cielo hablaba otra vez conmigo, y decía: Ve, y toma el librito abierto de la mano del ángel que está sobre el mar y sobre la tierra.
ତାପାଚେ ସାର୍ଗେନି ହେ କାଟ୍ ନାଂ ଆରେ ଇଞ୍ଚାତ୍, “ହାଲା, ହାମ୍ଦୁର୍ ଆରି ମେଦ୍ନି ଜପି ନିଲ୍ଚିମାନି ଦୁତକ୍ତି କେଇଦାଂ ଜେତାକା ପତି ଅୱା ।”
9 Y fuí al ángel, diciéndole que me diese el librito, y él me dijo: Toma, y trágalo; y él te hará amargar tu vientre, pero en tu boca será dulce como la miel.
ଆନ୍ ଦୁତ୍କ୍ତି ଲାଗାୟ୍ ହାଲ୍ଜି ହେ ହିରୁ ତଲ୍ ପତିତିଂ ଏନ୍ତାଙ୍ଗ୍ । ହେଦେଲ୍ ନାଂ ଇଞ୍ଚାତ୍, “ଅଜ଼ି ତିନା । ନି ପଟ କାଜିଂ ଇଦାଂ କେନାକା, ମାତର୍ ନି ମୁମ୍ଦ ଇଦାଂ ପୁକି ଲାକେ ହୱାଦ୍ ହତ୍ନାତ୍ ।”
10 Y tomé el librito de la mano del ángel, y lo devoré; y era dulce en mi boca como la miel; y cuando lo hube devorado, fué amargo mi vientre.
“ହେବେ ଆନ୍ ଦୁତକ୍ କେଇଦାଂ ହେ ହିରୁ ପତିଂ ଅଜ଼ି ହେଦାଂ ଚିଚାଙ୍ଗ୍ । ହେଦାଂ ନା ୱେଇଦ ପୁକି ଲାକେ ହୱାଦ୍ ଆତାତ୍, ମତର୍ ଗୁସ୍ତି ଦାପ୍ରେ ପଟ ବିତ୍ରେ କେସି ହାଚାତ୍ ।
11 Y él me dice: Necesario es que otra vez profetices á muchos pueblos y gentes y lenguas y reyes.
ତା ପାଚେ ନାଙ୍ଗ୍ ଇନେର୍ ନାଂ ଇନ୍ଚାର୍, ବେସି ଦେସ୍, ଜାତି, ବାସାନିକାର୍ ଆରି ରାଜାର୍ ବିସ୍ରେ ଇସ୍ୱର୍ତି କାବୁର୍ ଏନ୍ ହାଲ୍ଜି ଆରେରଗ ସୁଣାୟ୍ କିୟା ।”
