< Salmos 9 >
1 Al Músico principal: sobre Muth-labben: Salmo de David. TE alabaré, oh Jehová, con todo mi corazón; contaré todas tus maravillas.
Przewodnikowi chóru, na Halmutlabben. Pieśń Dawida. Będę [cię] wysławiał, PANIE, całym mym sercem; będę opowiadał o wszystkich twoich cudach.
2 Alegraréme y regocijaréme en ti: cantaré á tu nombre, oh Altísimo;
Będę się cieszył i radował tobą, będę śpiewał twemu imieniu, o Najwyższy!
3 Por haber sido mis enemigos vueltos atrás: caerán y perecerán delante de ti.
Gdy cofną się moi nieprzyjaciele, upadną i znikną sprzed twego oblicza.
4 Porque has hecho mi juicio y mi causa: sentástete en silla juzgando justicia.
Ty bowiem przeprowadziłeś mój sąd i moją sprawę, zasiadłeś na tronie jako sędzia sprawiedliwy.
5 Reprendiste gentes, destruiste al malo, raíste el nombre de ellos para siempre jamás.
Skarciłeś pogan, wytraciłeś niegodziwych, wymazałeś ich imię na wieki wieków.
6 Oh enemigo, acabados son para siempre los asolamientos; y las ciudades que derribaste, su memoria pereció con ellas.
O nieprzyjacielu, twoje spustoszenia skończyły się na zawsze, zburzyłeś miasta, ich pamięć przepadła razem z nimi.
7 Mas Jehová permanecerá para siempre: dispuesto ha su trono para juicio.
Ale PAN trwa na wieki, ustawił swój tron, by sądzić.
8 Y él juzgará el mundo con justicia; y juzgará los pueblos con rectitud.
On będzie sądził świat sprawiedliwie, osądzi narody według słuszności.
9 Y será Jehová refugio al pobre, refugio para el tiempo de angustia.
I będzie PAN ucieczką dla uciśnionego, schronieniem w czasie niedoli.
10 Y en ti confiarán los que conocen tu nombre; por cuanto tú, oh Jehová, no desamparaste á los que te buscaron.
I będą ufać tobie ci, którzy znają twoje imię, bo nie opuszczasz, PANIE, tych, którzy cię szukają.
11 Cantad á Jehová, que habita en Sión: noticiad en los pueblos sus obras.
Śpiewajcie PANU, który mieszka na Syjonie, opowiadajcie wśród narodów o jego dziełach.
12 Porque demandando la sangre se acordó de ellos: no se olvidó del clamor de los pobres.
Bo on dopomina się krwi i pamięta o nich, a nie zapomina wołania strapionych.
13 Ten misericordia de mí, Jehová: mira mi aflicción [que padezco] de los que me aborrecen, tú que me levantas de las puertas de la muerte;
Zmiłuj się nade mną, PANIE, spójrz, jak mnie uciskają ci, którzy mnie nienawidzą, ty, który podnosisz mnie z bram śmierci;
14 Porque cuente yo todas tus alabanzas en las puertas de la hija de Sión, [y] me goce en tu salud.
Abym głosił wszelką twą chwałę w bramach córki Syjonu; będę się radował twoim zbawieniem.
15 Hundiéronse las gentes en la fosa que hicieron; en la red que escondieron fué tomado su pie.
Poganie wpadli w dół, [który] wykopali; w sidłach, które zastawili, uwięzła ich noga.
16 Jehová fué conocido [en] el juicio que hizo; en la obra de sus manos fué enlazado el malo. (Higaion, Selah)
PAN dał się poznać, gdy odbył sąd, w dzieła swoich rąk uwikłał się niegodziwy. (Higgajon, Sela)
17 Los malos serán trasladados al infierno, todas las gentes que se olvidan de Dios. (Sheol )
Niegodziwi zstąpią do piekła, wszystkie narody, które zapominają Boga. (Sheol )
18 Porque no para siempre será olvidado el pobre; ni la esperanza de los pobres perecerá perpetuamente.
Bo biedak nie będzie zapomniany na zawsze, nadzieja ubogich nie zginie na wieki.
19 Levántate, oh Jehová; no se fortalezca el hombre; sean juzgadas las gentes delante de ti.
Powstań, PANIE, niech nie triumfuje człowiek, niech narody zostaną osądzone przed twoim obliczem.
20 Pon, oh Jehová, temor en ellos: conozcan las gentes que son no más que hombres. (Selah)
PANIE, ześlij na nie strach, aby narody poznały, że są tylko ludźmi. (Sela)