< Salmos 9 >
1 Al Músico principal: sobre Muth-labben: Salmo de David. TE alabaré, oh Jehová, con todo mi corazón; contaré todas tus maravillas.
In finem pro occultis filii, Psalmus David. Confitebor tibi Domine in toto corde meo: narrabo omnia mirabilia tua.
2 Alegraréme y regocijaréme en ti: cantaré á tu nombre, oh Altísimo;
Lætabor et exultabo in te: psallam nomini tuo Altissime,
3 Por haber sido mis enemigos vueltos atrás: caerán y perecerán delante de ti.
In convertendo inimicum meum retrorsum: infirmabuntur, et peribunt a facie tua.
4 Porque has hecho mi juicio y mi causa: sentástete en silla juzgando justicia.
Quoniam fecisti iudicium meum et causam meam: sedisti super thronum qui iudicas iustitiam.
5 Reprendiste gentes, destruiste al malo, raíste el nombre de ellos para siempre jamás.
Increpasti Gentes, et periit impius: nomen eorum delesti in æternum et in sæculum sæculi.
6 Oh enemigo, acabados son para siempre los asolamientos; y las ciudades que derribaste, su memoria pereció con ellas.
Inimici defecerunt frameæ in finem: et civitates eorum destruxisti. Periit memoria eorum cum sonitu:
7 Mas Jehová permanecerá para siempre: dispuesto ha su trono para juicio.
et Dominus in æternum permanet. Paravit in iudicio thronum suum:
8 Y él juzgará el mundo con justicia; y juzgará los pueblos con rectitud.
et ipse iudicabit orbem terræ in æquitate, iudicabit populos in iustitia.
9 Y será Jehová refugio al pobre, refugio para el tiempo de angustia.
Et factus est Dominus refugium pauperi: adiutor in opportunitatibus, in tribulatione.
10 Y en ti confiarán los que conocen tu nombre; por cuanto tú, oh Jehová, no desamparaste á los que te buscaron.
Et sperent in te qui noverunt nomen tuum: quoniam non dereliquisti quærentes te Domine.
11 Cantad á Jehová, que habita en Sión: noticiad en los pueblos sus obras.
Psallite Domino, qui habitat in Sion: annunciate inter Gentes studia eius:
12 Porque demandando la sangre se acordó de ellos: no se olvidó del clamor de los pobres.
Quoniam requirens sanguinem eorum recordatus est: non est oblitus clamorem pauperum.
13 Ten misericordia de mí, Jehová: mira mi aflicción [que padezco] de los que me aborrecen, tú que me levantas de las puertas de la muerte;
Miserere mei Domine: vide humilitatem meam de inimicis meis.
14 Porque cuente yo todas tus alabanzas en las puertas de la hija de Sión, [y] me goce en tu salud.
Qui exaltas me de portis mortis, ut annunciem omnes laudationes tuas in portis filiæ Sion.
15 Hundiéronse las gentes en la fosa que hicieron; en la red que escondieron fué tomado su pie.
Exultabo in salutari tuo: infixæ sunt Gentes in interitu, quem fecerunt. In laqueo isto, quem absconderunt, comprehensus est pes eorum.
16 Jehová fué conocido [en] el juicio que hizo; en la obra de sus manos fué enlazado el malo. (Higaion, Selah)
Cognoscetur Dominus iudicia faciens: in operibus manuum suarum comprehensus est peccator.
17 Los malos serán trasladados al infierno, todas las gentes que se olvidan de Dios. (Sheol )
Convertantur peccatores in infernum, omnes Gentes quæ obliviscuntur Deum. (Sheol )
18 Porque no para siempre será olvidado el pobre; ni la esperanza de los pobres perecerá perpetuamente.
Quoniam non in finem oblivio erit pauperis: patientia pauperum non peribit in finem.
19 Levántate, oh Jehová; no se fortalezca el hombre; sean juzgadas las gentes delante de ti.
Exurge Domine, non confortetur homo: iudicentur Gentes in conspectu tuo:
20 Pon, oh Jehová, temor en ellos: conozcan las gentes que son no más que hombres. (Selah)
Constitue Domine legislatorem super eos: ut sciant Gentes quoniam homines sunt.