Salmos 78
1 Masquil de Asaph. ESCUCHA, pueblo mío, mi ley: inclinad vuestro oído á las palabras de mi boca.
Asəfin maskili. Ey xalqım, təlimimi dinləyin, Dilimdən çıxan sözləri eşidin.
2 Abriré mi boca en parábola; hablaré cosas reservadas de antiguo:
Ağzımı bu məsəllə açıb Keçmişdəki müəmmaları bəyan edəcəyəm.
3 Las cuales hemos oído y entendido; que nuestros padres nos [las] contaron.
Bunları eşitmişik, bilirik, Bizə atalarımız nəql edib.
4 No las encubriremos á sus hijos, contando á la generación venidera las alabanzas de Jehová, y su fortaleza, y sus maravillas que hizo.
Bunu onların nəvələrindən gizlətməyəcəyik; Rəbbin həmdə layiq işlərini, Onun qüdrətini, etdiyi xariqələri Gələcək nəsillərə söyləyəcəyik.
5 El estableció testimonio en Jacob, y pusó ley en Israel; la cual mandó á nuestros padres que la notificasen á sus hijos;
Rəbb öyüd vermək üçün Yaqub nəslinə – İsrailə bir təlim qoydu. Ata-babalarımıza əmr etdi ki, Bu təlimi övladlarına öyrətsin.
6 Para que [lo] sepa la generación venidera, y los hijos que nacerán; y [los que] se levantarán, [lo] cuenten á sus hijos;
Qoy gələcək nəsil də bilsin, Gələcəkdə doğulacaq övladlar da Balalarına bu təlimi verə bilsin.
7 A fin de que pongan en Dios su confianza, y no se olviden de las obras de Dios, y guarden sus mandamientos:
Qoy ümidlərini Allaha bağlasınlar, Allahın işlərini unutmasınlar, Əmrlərini yerinə yetirsinlər.
8 Y no sean como sus padres, generación contumaz y rebelde; generación que no apercibió su corazón, ni fué fiel para con Dios su espíritu.
Qoy ata-babaları kimi olmasınlar, Çünki onlar dikbaş, üsyankar bir nəsil idi. Allaha ürəkləri dönük, Könülləri vəfasız idi.
9 Los hijos de Ephraim armados, flecheros, volvieron [las espaldas] el día de la batalla.
Efrayim övladları ox-kamanla silahlandılar, Amma döyüş günü tez geriyə qayıtdılar.
10 No guardaron el pacto de Dios, ni quisieron andar en su ley:
Allahın əhdini pozanlar belə etdilər, Sənin qanunlarınla yaşamaq istəmədilər.
11 Antes se olvidaron de sus obras, y de sus maravillas que les había mostrado.
Allahın işlərini, Göstərdiyi xariqələrini unutdular.
12 Delante de sus padres hizo maravillas en la tierra de Egipto, en el campo de Zoán.
Allah Misir torpağında, Soan bölgəsində, Ata-babalarının gözləri önündə xariqələr göstərmişdi.
13 Rompió la mar, é hízolos pasar; é hizo estar las aguas como en un montón.
Dənizi yarıb onları keçirmişdi, Suları divar kimi saxlamışdı.
14 Y llevólos de día con nube, y toda la noche con resplandor de fuego.
Onlara gündüz buludla, Bütün gecə şəfəq saçan alovla yol göstərmişdi.
15 Hendió las peñas en el desierto: y dióles á beber como de grandes abismos;
Çöldə qayaları yarmışdı, İçsinlər deyə ümman kimi bol su çıxarmışdı.
16 Pues sacó de la peña corrientes, é hizo descender aguas como ríos.
Qayadan suları sel kimi çıxarmışdı, Bu suları çaylar kimi axıtmışdı.
17 Empero aun tornaron á pecar contra él, enojando en la soledad al Altísimo.
Amma onlar günah etməyi davam etdirdilər, Səhrada Haqq-Taalaya qarşı üsyankar oldular.
18 Pues tentaron á Dios en su corazón, pidiendo comida á su gusto.
İştahaları artdı, yemək tələb etdilər, Ürəklərində Allahı sınağa çəkdilər.
19 Y hablaron contra Dios, diciendo: ¿Podrá poner mesa en el desierto?
Allahın əleyhinə belə danışdılar: «Məgər Allah çöldə süfrə qura bilər?
20 He aquí ha herido la peña, y corrieron aguas, y arroyos salieron ondeando: ¿podrá también dar pan? ¿aparejará carne á su pueblo?
Nə olsun qayaya vuranda sular axdı, Sellər aşıb-daşdı. Görəsən O, çörək verə bilərmi? Xalqına ət verə bilərmi?»
21 Por tanto oyó Jehová, é indignóse: y encendióse el fuego contra Jacob, y el furor subió también contra Israel;
Rəbb bunu eşidərkən qəzəbləndi, Yaquba qarşı alovunu yerə tökdü, İsrailə qarşı hiddəti artdı.
22 Por cuanto no habían creído á Dios, ni habían confiado en su salud:
Çünki onlar Allaha inanmırdılar, Onun qurtuluşuna arxalanmırdılar.
23 A pesar de que mandó á las nubes de arriba, y abrió las puertas de los cielos,
Bununla belə, uca səmaya əmr etdi, Göylərin qapılarını açdırdı.
24 E hizo llover sobre ellos maná para comer, y dióles trigo de los cielos.
Onlara yemək üçün manna yağdırdı, Göylərin taxılını verdi.
25 Pan de nobles comió el hombre: envióles comida á hartura.
İnsan mələklərin çörəyindən yedi, Onlara doyunca yemək verildi.
26 Movió el solano en el cielo, y trajo con su fortaleza el austro.
Göylərdə şərq küləyini əsdirdi, Qüdrəti ilə cənub küləyini gətirdi.
27 E hizo llover sobre ellos carne como polvo, y aves de alas como arena de la mar.
Başlarına toz kimi ət yağdırdı, Onlara dənizdəki qum qədər quşlar göndərdi.
28 E hízolas caer en medio de su campo, alrededor de sus tiendas.
Düşərgələrinin ortasına, Qaldıqları yerin ətrafına səpələdi.
29 Y comieron, y hartáronse mucho: cumplióles pues su deseo.
Onlar doyunca, çox yedi, İştahaları çəkən şeyləri onlara verdi.
30 No habían quitado de sí su deseo, aun estaba su vianda en su boca,
Lakin iştahaları qurtarmamış, Yemək ağızlarında olarkən
31 Cuando vino sobre ellos el furor de Dios, y mató los más robustos de ellos, y derribó los escogidos de Israel.
Allah onlara qarşı hiddətini artırdı, Ətli-canlılarını qırdı, İsrail igidlərini vurub yerə sərdi.
32 Con todo esto pecaron aún, y no dieron crédito á sus maravillas.
Bununla belə, günahlarını davam etdirdilər, Onun xariqələrinə inanmadılar.
33 Consumió por tanto en nada sus días, y sus años en la tribulación.
Buna görə də günlərini puç etdi, Dəhşətlə ömürlərini sona yetirdi.
34 Si los mataba, entonces buscaban á Dios; entonces se volvían solícitos en busca suya.
Ölənləri görüb Allahı axtardılar, Geri dönüb Allahı səylə aradılar.
35 Y acordábanse que Dios era su refugio, y el Dios Alto su redentor.
Yadlarına düşdü ki, Allah onların Qayası idi, Allah-Taala onların Satınalanı idi.
36 Mas le lisonjeaban con su boca, y con su lengua le mentían:
Lakin ağızları ilə Ona yaltaqlanırdılar, Dilləri ilə Ona yalan danışırdılar.
37 Pues sus corazones no eran rectos con él, ni estuvieron firmes en su pacto.
Qəlblərində Ona qarşı dönük olmuşdular, Əhdinə vəfasız çıxmışdılar.
38 Empero él misericordioso, perdonaba la maldad, y no [los] destruía: y abundó para apartar su ira, y no despertó todo su enojo.
Allah isə rəhmlidir, günahı bağışlayır, Günahkarı yox etmir. Dəfələrlə qəzəbini saxlayır, Hiddətini tamamilə oyanmağa qoymayır.
39 Y acordóse que eran carne; soplo que va y no vuelve.
Yada saldı ki, onlar yalnız bəşərdir, Onlar əsən, geri dönməyən küləyə bənzəyir.
40 ¡Cuántas veces lo ensañaron en el desierto, lo enojaron en la soledad!
Neçə dəfə səhrada Ona qarşı üsyankar oldular, Neçə dəfə çöllükdə Onu kədərləndirdilər!
41 Y volvían, y tentaban á Dios, y ponían límite al Santo de Israel.
Allahı dönə-dönə sınadılar, İsrailin Müqəddəsinin xətrinə dəydilər.
42 No se acordaron de su mano, del día que los redimió de angustia;
Xatırlamadılar Onun qüdrətini, Düşməndən azad etdiyi günü,
43 Cuando puso en Egipto sus señales, y sus maravillas en el campo de Zoán;
Misirdə göstərdiyi əlamətləri, Soan bölgəsində göstərdiyi möcüzələri.
44 Y volvió sus ríos en sangre, y sus corrientes, porque no bebiesen.
Misirlilər sulardan içə bilməsinlər deyə Suları qana döndərib çaylardan axıtmışdı.
45 Envió entre ellos una mistura de moscas que los comían, y ranas que los destruyeron.
Onları göndərdiyi mozalanlara yem etmişdi, Göndərdiyi qurbağalar ölkələrini xarabaya çevirmişdi.
46 Dió también al pulgón sus frutos, y sus trabajos á la langosta.
Əkinlərini tırtıllara, Zəhmətlərinin bəhərini çəyirtkələrə vermişdi.
47 Sus viñas destruyó con granizo, y sus higuerales con piedra;
Üzümlərini dolu ilə, Firon ənciri ağaclarını şaxta ilə məhv etmişdi.
48 Y entregó al pedrisco sus bestias, y al fuego sus ganados.
Naxırlarını dolu ilə, Sürülərini şimşəklə qırmışdı.
49 Envió sobre ellos el furor de su saña, ira y enojo y angustia, con misión de malos ángeles.
Onların üzərinə qızğın qəzəbini, Hirsini, hiddətini, dərdləri, Bir qoşun ölüm mələklərini tökmüşdü.
50 Dispuso el camino á su furor; no eximió la vida de ellos de la muerte, sino que entregó su vida á la mortandad.
Qızğın qəzəbinə yol açmışdı, Əsirgəmədən canlarına ölüm vermişdi, Həyatlarına bəla gətirmişdi.
51 E hirió á todo primogénito en Egipto, las primicias de las fuerzas en las tiendas de Châm.
Hər Misirlinin ilk oğlunu, Ham nəslindən hər kişinin belindən gələn ilk oğlunu qırmışdı.
52 Empero hizo salir á su pueblo como ovejas, y llevólos por el desierto, como un rebaño.
Öz xalqını isə qoyun kimi oradan çıxarmışdı, Çöldən onları sürü kimi aparmışdı.
53 Y guiólos con seguridad, que no tuvieron miedo; y la mar cubrió á sus enemigos.
Onları qorxudan uzaq, asayiş içində aparmışdı, Düşmənləri isə dənizdə qərq olmuşdu.
54 Metiólos después en los términos de su santuario, en este monte que ganó su mano derecha.
Onları Öz müqəddəs torpağına, Sağ əli ilə aldığı dağlar diyarına gətirdi.
55 Y echó las gentes de delante de ellos, y repartióles una herencia con cuerdas; é hizo habitar en sus moradas á las tribus de Israel.
Onların qarşısından başqa millətləri qovdu, Torpaqlarını da İsrail qəbilələrinə mülk olaraq payladı, Yaşamaq üçün yurd-yuvalarını onlara verdi.
56 Mas tentaron y enojaron al Dios Altísimo, y no guardaron sus testimonios;
Lakin onlar Allah-Taalanı sınadılar, Ona qarşı üsyankar oldular, Göstərişlərinə əməl etmədilər.
57 Sino que se volvieron, y se rebelaron como sus padres: volviéronse como arco engañoso.
Ataları kimi dönüklük və xəyanət etdilər, Xarab kamandan atılan ox kimi əyri getdilər.
58 Y enojáronlo con sus altos, y provocáronlo á celo con sus esculturas.
Onu səcdəgahları ilə qəzəbləndirdilər, Onu yonma bütləri ilə qısqandırdılar.
59 Oyólo Dios, y enojóse, y en gran manera aborreció á Israel.
Bunları eşidən Allah çox hiddətləndi, İsraili tamamilə rədd etdi.
60 Dejó por tanto el tabernáculo de Silo, la tienda [en que] habitó entre los hombres;
İnsanlar arasında qaldığı çadırını, Şilodakı məskənini tərk etdi.
61 Y dió en cautividad su fortaleza, y su gloria en mano del enemigo.
Qüdrətini əsarətə, Şərəfini düşmən əlinə təslim etdi.
62 Entregó también su pueblo á cuchillo, y airóse contra su heredad.
Öz xalqını qılıncdan keçirtdi, Öz irsini qəzəbinə düçar etdi.
63 El fuego devoró sus mancebos, y sus vírgenes no fueron loadas en cantos nupciales.
İgidləri alov uddu, Nişanlı qızlara toy çalınmadı.
64 Sus sacerdotes cayeron á cuchillo, y sus viudas no lamentaron.
Kahinləri qılınclarla qırıldı, Arvadları dul qaldı, gözlərinin yaşı qurudu.
65 Entonces despertó el Señor á la manera del que ha dormido, como un valiente que grita excitado del vino:
O zaman Xudavənd yuxulu insan kimi oyandı, Sanki şərabın təsirindən ayılan bir pəhləvandır.
66 E hirió á sus enemigos en las partes posteriores: dióles perpetua afrenta.
Düşmənlərini vuraraq geri atdı, Əbədi olaraq onları rüsvay etdi.
67 Y desechó el tabernáculo de José, y no escogió la tribu de Ephraim;
Yusifin nəslini rədd etdi, Efrayim qəbiləsini seçmədi.
68 Sino que escogió la tribu de Judá, el monte de Sión, al cual amó.
Yəhuda qəbiləsini, Sevdiyi Sion dağını seçdi.
69 Y edificó su santuario á manera de eminencia, como la tierra que cimentó para siempre.
Öz Müqəddəs məkanını səma kimi, Əbədi qurduğu dünya kimi tikdi.
70 Y eligió á David su siervo, y tomólo de las majadas de las ovejas:
Çoban olan qulu Davudu seçdi, Onu qoyun ağıllarından götürdü.
71 De tras las paridas lo trajo, para que apacentase á Jacob su pueblo, y á Israel su heredad.
Əmlik quzuların qayğısına qalanı gətirdi, Xalqı Yaqub nəslinin və Öz irsi İsrailin çobanı etdi.
72 Y apacentólos con entereza de su corazón; y pastoreólos con la pericia de sus manos.
Davud onları kamil ürəklə otardı, Əlindən gələn məharətlə onları irəli apardı.
