Salmos 77

1 Al Músico principal: para Jeduthún: Salmo de Asaph. CON mi voz clamé á Dios, á Dios clamé, y él me escuchará.

Przedniejszemu śpiewakowi dla Jedytuna psalm Asafowy. Głos mój podnoszę do Boga, kiedy wołam; głos mój podnoszę do Boga, aby mię wysłuchał.

2 Al Señor busqué en el día de mi angustia: mi mal corría de noche, y no cesaba: mi alma rehusaba consuelo.

W dzień utrapienia mego szukałem Pana: wyciągałem w nocy ręce moje bez przestania, a nie dała się ucieszyć dusza moja.

3 Acordábame de Dios, y gritaba: quejábame, y desmayaba mi espíritu. (Selah)

Wspominałem na Boga, a trwożyłem sobą; rozmyślałem, a utrapieniem ściśniony był duch mój. (Sela)

4 Tenías los párpados de mis ojos: estaba yo quebrantado, y no hablaba.

Zatrzymywałeś oczy moje, aby czuły; potartym był, ażem nie mógł mówić.

5 Consideraba los días desde el principio, los años de los siglos.

Przychodziły mi na pamięć dni przeszłe i lata dawne.

6 Acordábame de mis canciones de noche; meditaba con mi corazón, y mi espíritu inquiría.

Wspominałem sobie na śpiewanie moje; w nocym w sercu swem rozmyślał, i wywiadywał się o tem duch mój, mówiąc:

7 ¿Desechará el Señor para siempre, y no volverá más á amar?

Izali mię na wieki odrzuci Pan, a więcej mi już łaski nie ukaże?

8 ¿Hase acabado para siempre su misericordia? ¿hase acabado la palabra suya para generación y generación?

Izali do końca ustanie miłosierdzie jego, i koniec weźmie słowo od rodzaju aż do rodzaju? Izali zapomniał Bóg zmiłować się?

9 ¿Ha olvidado Dios el tener misericordia? ¿ha encerrado con ira sus piedades? (Selah)

Izali zatrzymał w gniewie litości swoje? (Sela)

10 Y dije: Enfermedad mía es esta; [traeré pues á la memoria] los años de la diestra del Altísimo.

I rzekłem: Toć jest śmierć moja; wszakże prawica Najwyższego uczyni odmianę.

11 Acordaréme de las obras de JAH: sí, haré yo memoria de tus maravillas antiguas.

Wspominać sobie będę na sprawy Pańskie, a przypominać sobie będę dziwne sprawy twoje, zdawna uczynione.

12 Y meditaré en todas tus obras, y hablaré de tus hechos.

I będę rozmyślał o wszelkiem dziele twojem, i o uczynkach twoich będę mówił:

13 Oh Dios, en santidad es tu camino: ¿qué Dios grande como el Dios nuestro?

Boże! święta jest droga twoja. Któryż Bóg jest tak wielki, jako Bóg nasz?

14 Tú eres el Dios que hace maravillas: tú hiciste notoria en los pueblos tu fortaleza.

Tyś jest Bóg, który czynisz cuda; podałeś do znajomości między narody moc twoję.

15 Con tu brazo redimiste á tu pueblo, á los hijos de Jacob y de José. (Selah)

Odkupiłeś ramieniem twojem lud swój, syny Jakóbowe i Józefowe. (Sela)

16 Viéronte las aguas, oh Dios; viéronte las aguas, temieron; y temblaron los abismos.

Widziały cię wody, o Boże! widziały cię wody, i ulękły się, i wzruszyły się przepaści.

17 Las nubes echaron inundaciones de aguas; tronaron los cielos, y discurrieron tus rayos.

Obłoki wydały powodzi; niebiosa wydały gromy, a strzały twoje tam i sam biegały.

18 [Anduvo] en derredor el sonido de tus truenos; los relámpagos alumbraron el mundo; estremecióse y tembló la tierra.

Huczało grzmienie twoje po obłokach, błyskawice oświeciły okrąg ziemi, ziemia się wzruszyła i zatrzęsła.

19 En la mar fué tu camino, y tus sendas en las muchas aguas; y tus pisadas no fueron conocidas.

Przez morze była droga twoja, a ścieżki twoje przez wody wielkie, wszakże śladów twoich nie było.

20 Condujiste á tu pueblo como ovejas, por mano de Moisés y de Aarón.

Prowadziłeś lud twój, jako stado owiec, przez rękę Mojżesza i Aarona.