< Salmos 77 >
1 Al Músico principal: para Jeduthún: Salmo de Asaph. CON mi voz clamé á Dios, á Dios clamé, y él me escuchará.
Ki te tino kaiwhakatangi, ki a Ierutunu. He himene na Ahapa. Ki te Atua toku reo, e karanga nei ahau, ki te Atua toku reo, a tera e tahuri mai tona taringa ki ahau.
2 Al Señor busqué en el día de mi angustia: mi mal corría de noche, y no cesaba: mi alma rehusaba consuelo.
I rapu ahau ki te Ariki i te ra o toku pouri: maro tonu toku ringa i te po, kihai ano i pepeke; kihai toku wairua i pai kia whakamarietia.
3 Acordábame de Dios, y gritaba: quejábame, y desmayaba mi espíritu. (Selah)
E mahara ana ahau ki te Atua, a e pouri ana: kei te whakaaroaro, a ngaro iho toku wairua. (Hera)
4 Tenías los párpados de mis ojos: estaba yo quebrantado, y no hablaba.
E puritia ana e koe oku kanohi kia mataara tonu; he pouri ahau, te ahei te korero.
5 Consideraba los días desde el principio, los años de los siglos.
Ka hoki oku whakaaro ki nga ra onamata, ki nga tau o tua iho.
6 Acordábame de mis canciones de noche; meditaba con mi corazón, y mi espíritu inquiría.
E whakamahara ana ahau ki taku waiata i te po, e korerorero ana ki toku ngakau e rapurapu ana toku wairua.
7 ¿Desechará el Señor para siempre, y no volverá más á amar?
Tera ranei te Ariki e panga tonu ake ake? A heoi ano ranei ana manakohanga mai?
8 ¿Hase acabado para siempre su misericordia? ¿hase acabado la palabra suya para generación y generación?
Kua kahore ranei tana mahi tohu mo ake tonu atu? Kua whati ranei tana kupu a ake ake?
9 ¿Ha olvidado Dios el tener misericordia? ¿ha encerrado con ira sus piedades? (Selah)
Kua wareware ranei te Atua ki te atawhai? Kua riri ranei ia, a tutakina atu ana e ia tona aroha? (Hera)
10 Y dije: Enfermedad mía es esta; [traeré pues á la memoria] los años de la diestra del Altísimo.
Na ka mea ahau, Ko toku ngoikore tenei: otira ka mahara ahau ki nga tau o te ringa matau o te Runga Rawa.
11 Acordaréme de las obras de JAH: sí, haré yo memoria de tus maravillas antiguas.
Ka mahara ahau ki nga mahi a Ihowa; ae ra, ka mahara ahau ki au mea whakamiharo o tua iho.
12 Y meditaré en todas tus obras, y hablaré de tus hechos.
Ka whakaaro hoki ahau ki au meatanga katoa, ka purakau ki au mahi.
13 Oh Dios, en santidad es tu camino: ¿qué Dios grande como el Dios nuestro?
E te Atua, kei te wahi tapu tou ara: ko wai te atua nui hei rite ki te Atua?
14 Tú eres el Dios que hace maravillas: tú hiciste notoria en los pueblos tu fortaleza.
Ko koe te Atua e mahi nei i nga mea whakamiharo: kua whakapuakina e koe tou kaha i waenganui o nga iwi.
15 Con tu brazo redimiste á tu pueblo, á los hijos de Jacob y de José. (Selah)
Hokona ana e tou ringa tau iwi, nga tama a Hakopa raua ko Hohepa. (Hera)
16 Viéronte las aguas, oh Dios; viéronte las aguas, temieron; y temblaron los abismos.
I kite nga wai i a koe, e te Atua i kite nga wai i a koe, mataku ana: i oho ano nga rire.
17 Las nubes echaron inundaciones de aguas; tronaron los cielos, y discurrieron tus rayos.
Ringihia ana he wai e nga kapua, puaki ana te haruru o nga rangi: rererere ana au pere.
18 [Anduvo] en derredor el sonido de tus truenos; los relámpagos alumbraron el mundo; estremecióse y tembló la tierra.
I roto i te awhiowhio te haruru o tau whatitiri: marama noa te ao i nga uira; wiri ana te whenua, oioi ana.
19 En la mar fué tu camino, y tus sendas en las muchas aguas; y tus pisadas no fueron conocidas.
I te moana tou ara, i nga wai nui tou huarahi, e kore ano e kitea ou takahanga.
20 Condujiste á tu pueblo como ovejas, por mano de Moisés y de Aarón.
He mea arahi e koe tau iwi ano he kahui, ara e te ringa o Mohi raua ko Arona.