< Salmos 71 >
1 EN ti, oh Jehová, he esperado; no sea yo confuso para siempre.
Psalmus David, Filiorum Ionadab, et eorum, qui primi captivi ducti sunt. In te Domine speravi, non confundar in aeternum:
2 Hazme escapar, y líbrame en tu justicia: inclina tu oído y sálvame.
in iustitia tua libera me, et eripe me. Inclina ad me aurem tuam, et salva me.
3 Séme por peña de estancia, adonde recurra yo continuamente: mandado has que yo sea salvo; porque tú eres mi roca, y mi fortaleza.
Esto mihi in Deum protectorem, et in locum munitum: ut salvum me facias, Quoniam firmamentum meum, et refugium meum es tu.
4 Dios mío, líbrame de la mano del impío, de la mano del perverso y violento.
Deus meus eripe me de manu peccatoris, et de manu contra legem agentis et iniqui:
5 Porque tú, oh Señor Jehová, eres mi esperanza: seguridad mía desde mi juventud.
Quoniam tu es patientia mea Domine: Domine spes mea a iuventute mea.
6 Por ti he sido sustentado desde el vientre: de las entrañas de mi madre tú fuiste el que me sacaste: de ti será siempre mi alabanza.
In te confirmatus sum ex utero: de ventre matris meae tu es protector meus: In te cantatio mea semper:
7 Como prodigio he sido á muchos; y tú mi refugio fuerte.
tamquam prodigium factus sum multis: et tu adiutor fortis.
8 Sea llena mi boca de tu alabanza, de tu gloria todo el día.
Repleatur os meum laude, ut cantem gloriam tuam: tota die magnitudinem tuam.
9 No me deseches en el tiempo de la vejez; cuando mi fuerza se acabare, no me desampares.
Ne proiicias me in tempore senectutis: cum defecerit virtus mea, ne derelinquas me.
10 Porque mis enemigos han tratado de mí; y los que acechan mi alma, consultaron juntamente,
Quia dixerunt inimici mei mihi: et qui custodiebant animam meam, consilium fecerunt in unum,
11 Diciendo: Dios lo ha dejado: perseguid y tomadle, porque no hay quien le libre.
Dicentes: Deus dereliquit eum, persequimini, et comprehendite eum: quia non est qui eripiat.
12 Oh Dios, no te alejes de mí: Dios mío, acude presto á mi socorro.
Deus ne elongeris a me: Deus meus in auxilium meum respice.
13 Sean avergonzados, fallezcan los adversarios de mi alma; sean cubiertos de vergüenza y de confusión los que mi mal buscan.
Confundantur, et deficiant detrahentes animae meae: operiantur confusione, et pudore qui quaerunt mala mihi.
14 Mas yo siempre esperaré, y añadiré sobre toda tu alabanza.
Ego autem semper sperabo: et adiiciam super omnem laudem tuam.
15 Mi boca publicará tu justicia y tu salud todo el día, aunque no sé el número [de ellas].
Os meum annunciabit iustitiam tuam: tota die salutare tuum. Quoniam non cognovi litteraturam,
16 Vendré á las valentías del Señor Jehová: haré memoria de sola tu justicia.
introibo in potentias Domini: Domine, memorabor iustitiae tuae solius.
17 Oh Dios, enseñásteme desde mi mocedad; y hasta ahora he manifestado tus maravillas.
Deus docuisti me a iuventute mea: et usque nunc pronunciabo mirabilia tua.
18 Y aun hasta la vejez y las canas; oh Dios, no me desampares, hasta que denuncie tu brazo á la posteridad, tus valentías á todos los que han de venir.
Et usque in senectam et senium: Deus ne derelinquas me, Donec annunciem brachium tuum generationi omni, quae ventura est: Potentiam tuam,
19 Y tu justicia, oh Dios, hasta lo excelso; porque has hecho grandes cosas: oh Dios, ¿quién como tú?
et iustitiam tuam Deus usque in altissima, quae fecisti magnalia: Deus quis similis tibi?
20 Tú, que me has hecho ver muchas angustias y males, volverás á darme vida, y de nuevo me levantarás de los abismos de la tierra.
Quantas ostendisti mihi tribulationes multas, et malas: et conversus vivificasti me: et de abyssis terrae iterum reduxisti me:
21 Aumentarás mi grandeza, y volverás á consolarme.
Multiplicasti magnificentiam tuam: et conversus consolatus es me.
22 Asimismo yo te alabaré con instrumento de salterio, oh Dios mío: tu verdad cantaré yo á ti en el arpa, oh Santo de Israel.
Nam et ego confitebor tibi in vasis psalmi veritatem tuam: Deus psallam tibi in cithara, sanctus Israel.
23 Mis labios cantarán cuando á ti salmeare, y mi alma, á la cual redimiste.
Exultabunt labia mea cum cantavero tibi: et anima mea, quam redemisti.
24 Mi lengua hablará también de tu justicia todo el día: por cuanto fueron avergonzados, porque fueron confusos los que mi mal procuraban.
Sed et lingua mea tota die meditabitur iustitiam tuam: cum confusi et reveriti fuerint qui quaerunt mala mihi.