Salmos 50

1 Salmo de Asaph. EL Dios de dioses, Jehová, ha hablado, y convocado la tierra desde el nacimiento del sol hasta donde se pone.

Psalm Asafa. Bóg nad bogami, PAN, przemówił i wezwał ziemię od wschodu słońca aż do jego zachodu.

2 De Sión, perfección de hermosura, ha Dios resplandecido.

Z Syjonu, doskonałego piękna, zajaśniał Bóg.

3 Vendrá nuestro Dios, y no callará: fuego consumirá delante de él, y en derredor suyo habrá tempestad grande.

Nasz Bóg przyjdzie i nie będzie milczał; ogień będzie trawił przed nim, a wokół niego powstanie potężna burza.

4 Convocará á los cielos de arriba, y á la tierra, para juzgar á su pueblo.

Wezwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądzić swój lud:

5 Juntadme mis santos; los que hicieron conmigo pacto con sacrificio.

Zgromadźcie mi moich świętych, którzy zawarli ze mną przymierze przez ofiarę.

6 Y denunciarán los cielos su justicia; porque Dios es el juez. (Selah)

Wtedy niebiosa ogłoszą jego sprawiedliwość, bo sam Bóg [jest] sędzią. (Sela)

7 Oye, pueblo mío, y hablaré: [escucha], Israel, y testificaré contra ti: yo soy Dios, el Dios tuyo.

Słuchaj, mój ludu, a będę mówił; słuchaj, Izraelu, a będę świadczył przeciw tobie: Ja [jestem] Bogiem, twoim Bogiem.

8 No te reprenderé sobre tus sacrificios, ni por tus holocaustos, que delante de mí están siempre.

Nie będę cię ganił za twoje ofiary ani za twoje całopalenia, które są zawsze przede mną.

9 No tomaré de tu casa becerros, ni machos cabríos de tus apriscos.

Nie przyjmę cielca z twojego domu ani kozłów z twoich zagród.

10 Porque mía es toda bestia del bosque, y los millares de animales en los collados.

Do mnie bowiem należy wszelkie zwierzę leśne i tysiące bydła na górach.

11 Conozco todas las aves de los montes, y en mi poder están las fieras del campo.

Znam wszelkie ptactwo górskie i moje są zwierzęta polne.

12 Si yo tuviese hambre, no te lo diría á ti: porque mío es el mundo y su plenitud.

Gdybym był głodny, nie mówiłbym ci o tym, bo mój [jest] świat i wszystko, co go napełnia.

13 ¿Tengo de comer yo carne de toros, ó de beber sangre de machos cabríos?

Czyż będę jadł mięso wołów albo pił krew kozłów?

14 Sacrifica á Dios alabanza, y paga tus votos al Altísimo.

Ofiaruj Bogu dziękczynienie i spełnij swoje śluby wobec Najwyższego;

15 E invócame en el día de la angustia: te libraré, y tú me honrarás.

I wzywaj mnie w dniu utrapienia; wtedy cię wybawię, a [ty] mnie uwielbisz.

16 Pero al malo dijo Dios: ¿Qué tienes tú que enarrar mis leyes, y que tomar mi pacto en tu boca,

Lecz do niegodziwego Bóg mówi: Po co ogłaszasz moje prawa i masz na ustach moje przymierze;

17 Pues que tú aborreces el castigo, y echas á tu espalda mis palabras?

Skoro nienawidzisz karności i rzucasz za siebie moje słowa?

18 Si veías al ladrón, tú corrías con él; y con los adúlteros era tu parte.

Gdy widzisz złodzieja, pochwalasz go, i zadajesz się z cudzołożnikami.

19 Tu boca metías en mal, y tu lengua componía engaño.

Pozwalasz swym ustom źle mówić, a twój język knuje podstępy.

20 Tomabas asiento, [y] hablabas contra tu hermano; contra el hijo de tu madre ponías infamia.

Siedzisz i mówisz przeciwko twemu bratu, obmawiasz syna swej matki.

21 Estas cosas hiciste, y yo he callado: pensabas que de cierto sería yo como tú: yo te argüiré, y pondré[las] delante de tus ojos.

To czyniłeś, a ja milczałem; sądziłeś, że jestem do ciebie podobny, [ale] będę cię napominał i postawię ci to przed oczy.

22 Entended ahora esto, los que os olvidáis de Dios; no sea que arrebate, sin que nadie libre.

Zrozumcie to teraz wy, którzy zapominacie o Bogu, bym [was] nie rozszarpał, a nie byłoby [nikogo], kto [by] was ocalił.

23 El que sacrifica alabanza me honrará: y al que ordenare su camino, le mostraré la salud de Dios.

Kto [mi] ofiaruje chwałę, ten oddaje mi cześć; a temu, kto chodzi [prostą] drogą, ukażę Boże zbawienie.