Salmos 22

1 Al Músico principal, sobre Ajeleth-sahar: Salmo de David. DIOS mío, Dios mío, ¿por qué me has dejado? ¿[por qué] estás lejos de mi salud, y de las palabras de mi clamor?

Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy. Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.

2 Dios mío, clamo de día, y no oyes; y de noche, y no hay para mí silencio.

Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić.

3 Tú empero eres santo, tú que habitas [entre] las alabanzas de Israel.

Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich.

4 En ti esperaron nuestros padres: esperaron, y tú los libraste.

W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli, a wybawiłeś ich.

5 Clamaron á ti, y fueron librados: esperaron en ti, y no se avergonzaron.

Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohańbieni.

6 Mas yo soy gusano, y no hombre; oprobio de los hombres, y desecho del pueblo.

Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.

7 Todos los que me ven, escarnecen de mí; estiran los labios, menean la cabeza, [diciendo]:

Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:

8 Remítese á Jehová, líbrelo; sálvele, puesto que en él se complacía.

Spuścił się na Pana, niechże go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha.

9 Empero tú eres el que me sacó del vientre, el que me haces esperar [desde que estaba] á los pechos de mi madre.

Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.

10 Sobre ti fuí echado desde la matriz: desde el vientre de mi madre, tú eres mi Dios.

Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki mojej tyś Bogiem moim.

11 No te alejes de mí, porque la angustia está cerca; porque no hay quien ayude.

Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował.

12 Hanme rodeado muchos toros; fuertes toros de Basán me han cercado.

Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię.

13 Abrieron sobre mí su boca, [como] león rapante y rugiente.

Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący.

14 Heme escurrido como aguas, y todos mis huesos se descoyuntaron: mi corazón fué como cera, desliéndose en medio de mis entrañas.

Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich.

15 Secóse como un tiesto mi vigor, y mi lengua se pegó á mi paladar; y me has puesto en el polvo de la muerte.

Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.

16 Porque perros me han rodeado, hame cercado cuadrilla de malignos: horadaron mis manos y mis pies.

Albowiem psy mię obskoczyły, gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje.

17 Contar puedo todos mis huesos; ellos miran, considéranme.

Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.

18 Partieron entre sí mis vestidos, y sobre mi ropa echaron suertes.

Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali.

19 Mas tú, Jehová, no te alejes; fortaleza mía, apresúrate para mi ayuda.

Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.

20 Libra de la espada mi alma; del poder del perro mi única.

Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.

21 Sálvame de la boca del león, y óyeme [librándome] de los cuernos de los unicornios.

Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię.

22 Anunciaré tu nombre á mis hermanos: en medio de la congregación te alabaré.

Tedy opowiem imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę.

23 Los que teméis á Jehová, alabadle; glorificadle, simiente toda de Jacob; y temed de él, vosotros, simiente toda de Israel.

Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.

24 Porque no menospreció ni abominó la aflicción del pobre, ni de él escondió su rostro; sino que cuando clamó á él, oyóle.

Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go.

25 De ti será mi alabanza en la grande congregación; mis votos pagaré delante de los que le temen.

O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.

26 Comerán los pobres, y serán saciados: alabarán á Jehová los que le buscan: vivirá vuestro corazón para siempre.

Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.

27 Acordarse han, y volveránse á Jehová todos los términos de la tierra; y se humillarán delante de ti todas las familias de las gentes.

Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów.

28 Porque de Jehová es el reino; y él se enseñoreará de las gentes.

Albowiem Pańskie jest królestwo, a on panuje nad narodami.

29 Comerán y adorarán todos los poderosos de la tierra: postraránse delante de él todos los que descienden al polvo, si bien ninguno puede conservar la vida á su propia alma.

Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą.

30 La posteridad le servirá; será ella contada por una generación de Jehová.

Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku.

31 Vendrán, y anunciarán al pueblo que naciere, su justicia que él hizo.

Zbieżą się, a będą opowiadali sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał.