< Salmos 18 >
1 Al Músico principal: Salmo de David, siervo de Jehová, el cual profirió á Jehová las palabras de este cántico el día que le libró Jehová de mano de todos sus enemigos, y de mano de Saúl. Entonces dijo: AMARTE he, oh Jehová, fortaleza mía.
Ljubiæu te, Gospode, krjeposti moja,
2 Jehová, roca mía y castillo mío, y mi libertador; Dios mío, fuerte mío, en él confiaré; escudo mío, y el cuerno de mi salud, mi refugio.
Gospode, grade moj, zaklone moj, koji se oboriti ne može, izbavitelju moj, Bože moj, kamena goro, na kojoj se ne bojim zla, štite moj, rože spasenja mojega, utoèište moje!
3 Invocaré á Jehová, digno de ser alabado, y seré salvo de mis enemigos.
Prizivljem Gospoda, kojemu se klanjati valja, i opraštam se neprijatelja svojih.
4 Cercáronme dolores de muerte, y torrentes de perversidad me atemorizaron.
Obuzeše me smrtne bolesti, i potoci nevaljalijeh ljudi uplašiše me.
5 Dolores del sepulcro me rodearon, previniéronme lazos de muerte. (Sheol )
Opkoliše me bolesti paklene, stegoše me zamke smrtne. (Sheol )
6 En mi angustia invoqué á Jehová, y clamé á mi Dios: él oyó mi voz desde su templo, y mi clamor llegó delante de él, á sus oídos.
U svojoj tjeskobi prizvah Gospoda, i k Bogu svojemu povikah; on èu iz dvora svojega glas moj, i vika moja doðe mu do ušiju.
7 Y la tierra fué conmovida y tembló; y moviéronse los fundamentos de los montes, y se estremecieron, porque se indignó él.
Zatrese se i pokoleba se zemlja, zadrmaše se i pomjeriše iz temelja gore, jer se on razljuti.
8 Humo subió de su nariz, y de su boca consumidor fuego; carbones fueron por él encendidos.
Podiže se dim od gnjeva njegova, iz usta njegovijeh oganj, koji proždire, i živo ugljevlje otskakaše od njega.
9 Y bajó los cielos, y descendió; y oscuridad debajo de sus pies.
Savi nebesa i siðe. Mrak bješe pod nogama njegovijem.
10 Y cabalgó sobre un querubín, y voló: voló sobre las alas del viento.
Sjede na heruvima i podiže se, i poletje na krilima vjetrnijem.
11 Puso tinieblas por escondedero suyo, su pabellón en derredor de sí; oscuridad de aguas, nubes de los cielos.
Od mraka naèini sebi krov, sjenicu oko sebe, od mraènijeh voda, oblaka vazdušnijeh.
12 Por el resplandor delante de él, sus nubes pasaron; granizo y carbones ardientes.
Od sijevanja pred njim kroz oblake njegove udari grad i živo ugljevlje.
13 Y tronó en los cielos Jehová, y el Altísimo dió su voz; granizo y carbones de fuego.
Zagrmje na nebesima Gospod, i višnji pusti glas svoj, grad i živo ugljevlje.
14 Y envió sus saetas, y desbaratólos; y echó relámpagos, y los destruyó.
Pusti strijele svoje, i razmetnu ih; silu munja, i rasu ih.
15 Y aparecieron las honduras de las aguas, y descubriéronse los cimientos del mundo, á tu reprensión, oh Jehová, por el soplo del viento de tu nariz.
I pokazaše se izvori vodeni, i otkriše se temelji vasionoj od prijetnje tvoje, Gospode, od dihanja duha gnjeva tvojega.
16 Envió desde lo alto; tomóme, sacóme de las muchas aguas.
Tada pruži s visine ruku, uhvati me, izvuèe me iz vode velike.
17 Libróme de mi poderoso enemigo, y de los que me aborrecían, aunque eran ellos más fuertes que yo.
Izbavi me od neprijatelja mojega silnoga i od mojih nenavidnika, kad bijahu jaèi od mene.
18 Asaltáronme en el día de mi quebranto: mas Jehová fué mi apoyo.
Ustaše na me u dan nevolje moje, ali mi Gospod bi potpora.
19 Y sacóme á anchura: libróme, porque se agradó de mí.
Izvede me na prostrano mjesto, i izbavi me, jer sam mu mio.
20 Hame pagado Jehová conforme á mi justicia: conforme á la limpieza de mis manos me ha vuelto.
Dade mi Gospod po pravdi mojoj, i za èistotu ruku mojih dariva me.
21 Porque yo he guardado los caminos de Jehová, y no me aparté impíamente de mi Dios.
Jer se držah putova Gospodnjih, i ne odmetnuh se Boga svojega,
22 Pues todos sus juicios estuvieron delante de mí, y no eché de mí sus estatutos.
Nego su svi zakoni njegovi preda mnom, i zapovijesti njegovijeh ne uklanjam od sebe.
23 Y fuí íntegro para con él, y cauteléme de mi maldad.
Bih mu vjeran, i èuvah se od bezakonja svojega.
24 Pagóme pues Jehová conforme á mi justicia; conforme á la limpieza de mis manos delante de sus ojos.
Dade mi Gospod po pravdi mojoj, po èistoti ruku mojih pred oèima njegovima.
25 Con el misericordioso te mostrarás misericordioso, y recto para con el hombre íntegro.
Sa svetima postupaš sveto, s èovjekom vjernim vjerno,
26 Limpio te mostrarás para con el limpio, y severo serás para con el perverso.
S èistim èisto, a s nevaljalim nasuprot njemu.
27 Y tú salvarás al pueblo humilde, y humillarás los ojos altivos.
Jer ti pomažeš ljudima nevoljnim, a oèi ponosite ponižavaš.
28 Tú pues alumbrarás mi lámpara: Jehová mi Dios alumbrará mis tinieblas.
Ti raspaljuješ vidjelo moje; Gospod moj prosvjetljuje tamu moju.
29 Porque contigo desharé ejércitos; y con mi Dios asaltaré muros.
S tobom razbijam vojsku, i s Bogom svojim skaèem preko zida.
30 Dios, perfecto su camino: es acendrada la palabra de Jehová: escudo es á todos los que en él esperan.
Put je Božji vjeran, rijeè Gospodnja èista. On je štit svjema koji se u nj uzdaju.
31 Porque ¿qué Dios hay fuera de Jehová? ¿y qué fuerte fuera de nuestro Dios?
Jer ko je Bog osim Gospoda, i ko je obrana osim Boga našega?
32 Dios es el que me ciñe de fuerza, é hizo perfecto mi camino;
Ovaj Bog opasuje me snagom, i èini mi vjeran put.
33 Quien pone mis pies como [pies] de ciervas, é hízome estar sobre mis alturas;
Daje mi noge kao u jelena, i na visine stavlja me.
34 Quien enseña mis manos para la batalla, y será quebrado con mis brazos el arco de acero.
Uèi ruke moje boju, i mišice moje èini da su luk od mjedi.
35 Dísteme asimismo el escudo de tu salud: y tu diestra me sustentó, y tu benignidad me ha acrecentado.
Ti mi daješ štit spasenja svojega; desnica tvoja drži me, i milost tvoja èini me velika.
36 Ensanchaste mis pasos debajo de mí, y no titubearon mis rodillas.
Ti širiš korak moj, te se ne spotièu noge moje.
37 Perseguido he mis enemigos, y alcancélos, y no volví hasta acabarlos.
Tjeram neprijatelje svoje i stižem ih, i ne vraæam se dok ih ne istrijebim.
38 Helos herido, y no podrán levantarse: cayeron debajo de mis pies.
Obaram ih, i ne mogu ustati, padaju pod noge moje.
39 Pues me ceñiste de fortaleza para la pelea; has agobiado mis enemigos debajo de mí.
Jer me ti opasuješ snagom za boj, i koji ustanu na me, obaraš ih preda mnom.
40 Y dísteme la cerviz de mis enemigos, y destruí á los que me aborrecían.
Neprijatelja mojih pleæi ti mi obraæaš, i potirem nenavidnike svoje.
41 Clamaron, y no hubo quien salvase: [aun] á Jehová, mas no los oyó.
Oni vièu, ali nema pomagaèa, ka Gospodu, ali ih on ne sluša.
42 Y molílos como polvo delante del viento; esparcílos como lodo de las calles.
Rasipam ih kao prah po vjetru, kao blato po ulicama gazim ih.
43 Librásteme de contiendas de pueblo: pusísteme por cabecera de gentes: pueblo que yo no conocía, me sirvió.
Ti me izbavljaš od bune narodne, postavljaš me da sam glava tuðim plemenima; narod kojega ne poznavah, služi mi.
44 Así que hubo oído, me obedeció; los hijos de extraños me mintieron;
Po samome èuvenju slušaju me, tuðini pokorni su mi.
45 Los extraños flaquearon, y tuvieron miedo desde sus encerramientos.
Tuðini blijede, dršæu u gradovima svojim.
46 Viva Jehová, y sea bendita mi roca; y ensalzado sea el Dios de mi salud:
Živ je Gospod, i da je blagosloven braniè moj! Da se uzvisi Bog spasenja mojega,
47 El Dios que me da las venganzas, y sujetó pueblos á mí.
Bog, koji mi daje osvetu, i pokorava mi narode,
48 Mi libertador de mis enemigos: hicísteme también superior de mis adversarios; librásteme de varón violento.
Koji me izbavlja od neprijatelja, podiže me nad one koji ustaju na me i od èovjeka žestoka izbavlja me!
49 Por tanto yo te confesaré entre las gentes, oh Jehová, y cantaré á tu nombre.
Toga radi hvalim te, Gospode, pred narodima, i pojem imenu tvojemu,
50 El cual engrandece las saludes de su rey, y hace misericordia á su ungido, á David y á su simiente, para siempre.
Koji slavno izbavljaš cara svojega, i èiniš milost pomazaniku svojemu Davidu i natražju njegovu dovijeka.