< Salmos 102 >

1 Oración del pobre, cuando estuviere angustiado, y delante de Jehová derramare su lamento. JEHOVÁ, oye mi oración, y venga mi clamor á ti.
Dinggin mo ang aking panalangin, Yahweh; dinggin mo ang aking pag-iyak sa iyo.
2 No escondas de mí tu rostro: en el día de mi angustia inclina á mí tu oído; el día que [te] invocare, apresúrate á responderme.
Huwag mong itago ang iyong mukha mula akin sa oras ng aking kaguluhan. Makinig ka sa akin. Kapag ako ay nanawagan sa iyo, agad mo akong sagutin.
3 Porque mis días se han consumido como humo; y mis huesos cual tizón están quemados.
Dahil lumilipas na parang usok ang aking mga araw, at nasusunog ang aking mga buto tulad ng apoy.
4 Mi corazón fué herido, y secóse como la hierba; por lo cual me olvidé de comer mi pan.
Nadudurog ang aking puso, at tulad ako ng damo na natutuyo. Nalilimutan kong kumain ng anumang pagkain.
5 Por la voz de mi gemido mis huesos se han pegado á mi carne.
Sa patuloy kong pagdaing, labis akong pumayat.
6 Soy semejante al pelícano del desierto; soy como el buho de las soledades.
Tulad ako ng isang pelikano sa kaparangan; ako ay naging tulad ng isang kwago sa wasak na lugar.
7 Velo, y soy como el pájaro solitario sobre el tejado.
Gising akong nakahiga na parang isang malungkot na ibon, nag-iisa sa bubungan.
8 Cada día me afrentan mis enemigos; los que se enfurecen contra mí, hanse contra mí conjurado.
Buong araw akong tinutuya ng aking mga kaaway; ginagamit ang aking pangalan sa mga pagsumpa ng mga nanlilibak sa akin.
9 Por lo que como la ceniza á manera de pan, y mi bebida mezclo con lloro,
Kumakain ako ng abo tulad ng tinapay at hinahaluan ng mga luha ang aking inumin.
10 A causa de tu enojo y de tu ira; pues me alzaste, y me has arrojado.
Dahil sa iyong matinding galit, binuhat mo ako para ibagsak.
11 Mis días son como la sombra que se va; y heme secado como la hierba.
Ang aking mga araw ay tulad ng isang anino na unti-unting nawawala, at natutuyo ako tulad ng damo.
12 Mas tú, Jehová, permanecerás para siempre, y tu memoria para generación y generación.
Pero ikaw, Yahweh, ay nabubuhay magpakailanman, at ang katanyagan mo ay para sa lahat ng mga salinlahi.
13 Tú levantándote, tendrás misericordia de Sión; porque el tiempo de tener misericordia de ella, porque el plazo es llegado.
Babangon ka at maaawa sa Sion. Panahon na ngayon para kaawaan siya; dumating na ang takdang oras.
14 Porque tus siervos aman sus piedras, y del polvo de ella tienen compasión.
Dahil minamahal ng iyong mga lingkod ang kanyang mga bato at nahahabag sa alikabok ng kanyang pagkawasak.
15 Entonces temerán las gentes el nombre de Jehová, y todos los reyes de la tierra tu gloria;
Igagalang ng mga bansa ang iyong pangalan, Yahweh, at pararangalan ng lahat ng mga hari sa daigdig ang iyong kaluwalhatian.
16 Por cuanto Jehová habrá edificado á Sión, y en su gloria será visto;
Muling itatayo ni Yahweh ang Sion at makikita sa kanyang kaluwalhatian.
17 Habrá mirado á la oración de los solitarios, y no habrá desechado el ruego de ellos.
Sa oras na iyon, tutugon siya sa panalangin ng dukha; hindi niya tatanggihan ang kanilang panalangin.
18 Escribirse ha esto para la generación venidera: y el pueblo que se criará, alabará á JAH.
Ito ay masusulat para sa mga darating na salinlahi, at pupurihin si Yahweh ng isang bayan na hindi pa ipinapanganak.
19 Porque miró de lo alto de su santuario; Jehová miró de los cielos á la tierra,
Dahil tumingin siya pababa mula sa kanyang banal na kaitaasan; mula sa langit tiningnan ni Yahweh ang daigdig,
20 Para oir el gemido de los presos, para soltar á los sentenciados á muerte;
para dinggin ang pagdaing ng mga bilanggo, para palayain ang mga nahatulan ng kamatayan.
21 Porque cuenten en Sión el nombre de Jehová, y su alabanza en Jerusalem,
Pagkatapos ihahayag ng mga tao ang pangalan ni Yahweh sa Sion at ang kanyang papuri sa Jerusalem
22 Cuando los pueblos se congregaren en uno, y los reinos, para servir á Jehová.
sa panahon na ang mga tao at mga kaharian ay magtitipon para paglingkuran si Yahweh.
23 El afligió mi fuerza en el camino; acortó mis días.
Inalis niya ang aking kalakasan sa kalagitnaan ng aking buhay. Pinaikli niya ang aking mga araw.
24 Dije: Dios mío, no me cortes en el medio de mis días: por generación de generaciones son tus años.
Sinabi ko, “Aking Diyos, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking buhay; naririto ka sa lahat ng mga salinlahi.
25 Tú fundaste la tierra antiguamente, y los cielos son obra de tus manos.
Nang mga sinaunang panahon inilagay mo sa lugar ang daigdig; ang kalangitan ay gawa ng iyong mga kamay.
26 Ellos perecerán, y tú permanecerás; y todos ellos como un vestido se envejecerán; como una ropa de vestir los mudarás, y serán mudados:
Mawawala (sila) pero mananatili ka; tatanda silang lahat tulad ng isang damit; tulad ng pananamit, huhubarin mo (sila) at maglalaho (sila)
27 Mas tú eres el mismo, y tus años no se acabarán.
Pero wala kang pagbabago, at ang mga taon mo ay hindi magwawakas.
28 Los hijos de tus siervos habitarán, y su simiente será afirmada delante de ti.
Patuloy na mabubuhay ang mga anak ng iyong mga lingkod, at ang kanilang mga kaapu-apuhan ay mabubuhay sa iyong presensya.

< Salmos 102 >