Salmos 10

1 ¿POR qué estás lejos, oh Jehová, y te escondes en el tiempo de la tribulación?

Zakaj bivaš v daljavi, Gospod! zakaj se skrivaš v časih, ko smo v stiski?

2 Con arrogancia el malo persigue al pobre: serán cogidos en los artificios que han ideado.

Prevzetnost krivičnega hudo straši siromaka ubozega; zgrabijo se naj v naklepih, katere izmišljajo.

3 Por cuanto se alaba el malo del deseo de su alma, y bendice al codicioso, [á quien] Jehová aborrece.

Ker krivični hvali dušo svojo v njenem hrepenenji, in njega, ki išče dobička, blagoslavlja, draži Gospoda.

4 El malo, por la altivez de su rostro, no busca [á Dios]: no hay Dios [en] todos sus pensamientos.

Krivični v napuhu svojega obraza: On ne kaznuje, ni Boga, té so vse misli njegove.

5 Sus caminos son viciosos en todo tiempo: tus juicios [los tiene] muy lejos de su vista: echa bocanadas en [orden á] todos sus enemigos.

Varna so pota njegova v vsakem času; previsoko so pogledu njegovemu sodbe tvoje: kateri koli so sovražniki njegovi, vanje piha žarjavico.

6 Dice en su corazón: No seré movido en ningún tiempo, ni jamás [me alcanzará] el infortunio.

V srci svojem govori: Ne umaknem se, v nobeni dobi ne bodem v nesreči.

7 Llena está su boca de maldición, y de engaños y fraude: debajo de su lengua, vejación y maldad.

Preklinjanja polna so usta njegova in zvijač in goljufije; pod jezikom njegovim je nadlega in ničemurnost.

8 Está en las guaridas de las aldeas: en los escondrijos mata al inocente: sus ojos están acechando al pobre.

Poseda v votlini vašî, v zatišji, da bi ubil nedolžnega; oči njegove se skrivajo zoper onemoglega.

9 Acecha en oculto, como el león desde su cama: acecha para arrebatar al pobre: arrebata al pobre trayéndolo á su red.

V zatišji preži, kakor lev v svojem brlogu; preži, da zgrabi siromaka ubozega; zgrabil bi rad siromaka ubozega, potegnil ga v mrežo svojo.

10 Encógese, agáchase, y caen en sus fuerzas muchos desdichados.

Sklujči se, potuhne se; in s krepkimi udi svojimi se zgrudi, kakor da so onemogli.

11 Dice en su corazón: Dios está olvidado, ha encubierto su rostro; nunca lo verá.

V srci svojem govori: Pozabil je Bog mogočni; obličje svoje skriva, ne ozré se nikoli.

12 Levántate, oh Jehová Dios, alza tu mano, no te olvides de los pobres.

Vstani, Gospod, Bog mogočni, dvigni roko svojo; ne pozabi siromakov ubozih.

13 ¿Por qué irrita el malo á Dios? En su corazón ha dicho que no [lo] inquirirás.

Zakaj draži krivični Boga? v srci svojem govori, da ne bodeš térjal?

14 Tú [lo] tienes visto: porque tú miras el trabajo, y la vejación, para vengar[le] por tu mano: á ti se acoge el pobre, tú eres el amparo del huérfano.

Zazdelo se je tebi, ko gledaš nadlego in gorjé, vzeti jih v roko svojo; brambi tvoji se izroča onemogli; siroti si tí pomočnik.

15 Quebranta el brazo del malo: del maligno buscarás su maldad, hasta que ninguna halles.

Zdrôbi roko krivičnemu in hudobnemu; preiskuj krivico njegovo, dokler je ne najdeš več.

16 Jehová, Rey eterno y perpetuo; de su tierra fueron destruídas las gentes.

Gospod je kralj večni; poginili so narodi sè zemlje njegove.

17 El deseo de los humildes oíste, oh Jehová: tú dispones su corazón, y haces atento tu oído;

Hrepenenje krotkih si uslišal, Gospod; potolaži tem srce, nagni svoje uho,

18 Para juzgar al huérfano y al pobre, á fin de que no vuelva más á hacer violencia el hombre de la tierra.

Maščujoč siroto in siromaka, da ga ne bode dalje izganjal človek silovito iz dežele.