Proverbios 5
1 HIJO mío, está atento á mi sabiduría, y á mi inteligencia inclina tu oído;
И оғлум, даналиғимға көңүл қойғин, Идраклик сөзлиримгә қулақ салғин.
2 Para que guardes consejo, y tus labios conserven la ciencia.
Шундақ қилғиниңда ишқа сәзгүрлүк билән қарайдиған болисән, Ләвлириң пәм-парасәттин айрилмайду.
3 Porque los labios de la extraña destilan miel, y su paladar es más blando que el aceite:
Чүнки бузуқ хотунниң ағзидин һәсәл тамиду, Ләвлири зәйтун йеғидин силиқтур;
4 Mas su fin es amargo como el ajenjo, agudo como cuchillo de dos filos.
Лекин униң ақивити кәкридәк аччиқ, Икки бислиқ қиличтәк өткүр.
Униң қәдәмлири өлүм гирдавиға елип бариду, Тутқан йоли гөргә башлайду. (Sheol h7585)
6 Sus caminos son instables; no [los] conocerás, si no considerares el camino de vida.
Һаятлиқ йолини қилчә билгүм йоқ дәп, Басқан қәдәмлири турақсиз болиду, Нәгә баридиғанлиғини һеч билмәйду.
7 Ahora pues, hijos, oidme, y no os apartéis de las razones de mi boca.
Шуңа, и оғуллирим, сөзлиримни көңүл қоюп аңлаңлар, Мениң дегәнлиримдин чиқмаңлар.
8 Aleja de ella tu camino, y no te acerques á la puerta de su casa;
Ундақ хотундин жирақ қач! Ишиги алдиғиму йеқин йолима!
9 Porque no des á los extraños tu honor, y tus años á cruel;
Болмиса, иззәт-абруюңни башқиларға тутқузуп қойисән, [Яшлиқ] жиллириңни рәһимсизләрниң қолиға тапшурисән!
10 Porque no se harten los extraños de tu fuerza, y tus trabajos [estén] en casa del extraño;
Ят адәмләр байлиқлириң билән өзини толдуриду, Җапалиқ әҗирлириңниң мевиси яқа жутлуқниң өйигә өтүп кетиду;
11 Y gimas en tus postrimerías, cuando se consumiere tu carne y tu cuerpo,
Әҗилиңдә налә-пәряд көтәргиниңдә, Әзайи-бәдиниң йәм болғанда,
12 Y digas: ¡Cómo aborrecí el consejo, y mi corazón menospreció la reprensión;
Шу чағда сән: — «Аһ, несиһәтләрдин неманчә нәпрәтләнгәндимән! Көңлүмдә тәнбиһләрни неманчә кәмситкәндимән!
13 Y no oí la voz de los que me adoctrinaban, y á los que me enseñaban no incliné mi oído!
Немишкә устазлиримниң сөзини аңлимиғандимән? Маңа тәрбийә бәргәнләргә қулақ салмиғандимән?
14 Casi en todo mal he estado, en medio de la sociedad y de la congregación.
Җәмийәттиму, җамаәт алдидиму һәр хил номусқа қалғандәк болдум!» — дәп қалисән.
15 Bebe el agua de tu cisterna, y los raudales de tu pozo.
Өзүңниң көлчигиңдики суни ичкин, Өз булиқиңдин еқиватқан судин һозурлан.
16 Derrámense por de fuera tus fuentes, en las plazas los ríos de aguas.
Булақлириң урғуп һәр йәргә тарқилип кәтсә [боламду]? Ериқлириңдики сулар кочиларда еқип жүрсә боламду?
17 Sean para ti solo, y no para los extraños contigo.
Булар саңила хас болсун, Ят кишиләргә тәгмисун!
18 Sea bendito tu manantial; y alégrate con la mujer de tu mocedad.
Булиқиң бәхит-бәрикәтлик болғай! Яшлиғиңда алған хотунуң билән һозурлан.
19 [Como] cierva amada y graciosa corza, sus pechos te satisfagan en todo tiempo; y en su amor recréate siempre.
У чиши кейиктәк чирайлиқ! Җәрәндәк сөйүмлүк! Униң бағридин һемишә қанаәттә болғайсән, Униң қайнақ муһәббитидин дайим хошаллиққа патқайсән.
20 ¿Y por qué, hijo mío, andarás ciego con la ajena, y abrazarás el seno de la extraña?
И оғлум, немишкә ят аялға шәйда болисән? Немишкә ят хотунниң қойниға өзүңни атисән?
21 Pues que los caminos del hombre están ante los ojos de Jehová, y él considera todas sus veredas.
Чүнки инсанниң һәммә қилғанлири Пәрвәрдигарниң көз алдида ашкаридур, У униң һәммә маңған йоллирини таразиға селип туриду.
22 Prenderán al impío sus propias iniquidades, y detenido será con las cuerdas de su pecado.
Яман адәмниң өз қәбиһликлири өзини қапқанқа чүшүриду, У өз гунайи билән сиртмаққа елиниду.
23 El morirá por falta de corrección; y errará por la grandeza de su locura.
У йолйоруқтин мәһрум болғанлиғидин җенидин айрилиду, Чекидин ашқан һамақәтлиги түпәйлидин йолдин езип кетиду.
