Proverbios 5
1 HIJO mío, está atento á mi sabiduría, y á mi inteligencia inclina tu oído;
Moj sin, prisluhni moji modrosti in svoje uho pripogni k mojemu razumevanju,
2 Para que guardes consejo, y tus labios conserven la ciencia.
da boš lahko upošteval preudarnost in da bodo tvoje ustnice lahko obvarovale spoznanje.
3 Porque los labios de la extraña destilan miel, y su paladar es más blando que el aceite:
Kajti ustnice tuje ženske kapljajo kakor satovje in njena usta so bolj prilizljiva kakor olje,
4 Mas su fin es amargo como el ajenjo, agudo como cuchillo de dos filos.
toda njen konec je grenek kakor pelin, oster kakor dvorezen meč.
Njena stopala gredo dol k smrti, njeni koraki se prijemljejo pekla. (Sheol h7585)
6 Sus caminos son instables; no [los] conocerás, si no considerares el camino de vida.
Da ne bi preudarjal steze življenja, njene poti so premične, da jih ti ne moreš spoznati.
7 Ahora pues, hijos, oidme, y no os apartéis de las razones de mi boca.
Zato mi torej prisluhnite, oh vi otroci in ne odidite od besed mojih ust.
8 Aleja de ella tu camino, y no te acerques á la puerta de su casa;
Svojo pot odstrani daleč od nje in ne pridi blizu vrat njene hiše,
9 Porque no des á los extraños tu honor, y tus años á cruel;
da ne bi svoje časti dal drugim in svojih let krutemu,
10 Porque no se harten los extraños de tu fuerza, y tus trabajos [estén] en casa del extraño;
da ne bi bili tujci nasičeni s tvojim premoženjem in bi bili tvoji napori v hiši tujca
11 Y gimas en tus postrimerías, cuando se consumiere tu carne y tu cuerpo,
in boš končno žaloval, ko bo tvoje meso in tvoje telo iztrošeno
12 Y digas: ¡Cómo aborrecí el consejo, y mi corazón menospreció la reprensión;
in rečeš: »Kako sem sovražil poučevanje in je moje srce preziralo opomin
13 Y no oí la voz de los que me adoctrinaban, y á los que me enseñaban no incliné mi oído!
in nisem ubogal glasu svojih učiteljev niti svojega ušesa nagnil k tem, ki so me poučevali!
14 Casi en todo mal he estado, en medio de la sociedad y de la congregación.
Bil sem skoraj v vsem zlu v sredi skupnosti in zbora.«
15 Bebe el agua de tu cisterna, y los raudales de tu pozo.
Pij vode iz svojega lastnega vodnega zbiralnika in tekoče vode iz svojega lastnega izvira.
16 Derrámense por de fuera tus fuentes, en las plazas los ríos de aguas.
Naj bodo tvoji studenci razpršeni naokoli in reke vodá po ulicah.
17 Sean para ti solo, y no para los extraños contigo.
Naj bodo samo tvoji lastni in ne s teboj [tudi] tujčevi.
18 Sea bendito tu manantial; y alégrate con la mujer de tu mocedad.
Naj bo tvoj studenec blagoslovljen in razveseljuj se z ženo svoje mladosti.
19 [Como] cierva amada y graciosa corza, sus pechos te satisfagan en todo tiempo; y en su amor recréate siempre.
Ona naj bo kakor ljubeča košuta in prijetna srna. Naj te njene prsi zadovoljijo ob vseh časih in vedno bodi očaran z njeno ljubeznijo.
20 ¿Y por qué, hijo mío, andarás ciego con la ajena, y abrazarás el seno de la extraña?
Zakaj hočeš biti ti, moj sin, očaran s tujo žensko in objemati naročje tujke?
21 Pues que los caminos del hombre están ante los ojos de Jehová, y él considera todas sus veredas.
Kajti človekove poti so pred Gospodovimi očmi in on preudarja vsa njegova ravnanja.
22 Prenderán al impío sus propias iniquidades, y detenido será con las cuerdas de su pecado.
Njegove lastne krivičnosti bodo zlobnega vzele k sebi in držan bo z vrvmi svojih grehov.
23 El morirá por falta de corrección; y errará por la grandeza de su locura.
Umrl bo brez poučevanja in v veličini svoje neumnosti bo zašel na stranpot.
