Proverbios 31
1 PALABRAS del rey Lemuel; la profecía con que le enseñó su madre.
Słowa króla Lemuela, proroctwo, którego nauczyła go jego matka.
2 ¿Qué, hijo mío? ¿y qué, hijo de mi vientre? ¿y qué, hijo de mis deseos?
Cóż, synu mój? Cóż, synu mojego łona? I cóż, synu moich ślubów?
3 No des á las mujeres tu fuerza, ni tus caminos á lo que es para destruir los reyes.
Nie oddawaj kobietom swej siły ani twoich dróg temu, co [prowadzi] do zguby królów.
4 No es de los reyes, oh Lemuel, no es de los reyes beber vino, ni de los príncipes la cerveza.
Nie królom, o Lemuelu, nie królom wypada pić wina i nie książętom bawić się mocnym napojem;
5 No sea que bebiendo olviden la ley, y perviertan el derecho de todos los hijos afligidos.
By pijąc, nie zapomnieli praw i nie wypaczyli sprawy wszystkich ludzi uciśnionych.
6 Dad la cerveza al desfallecido, y el vino á los de amargo ánimo:
Dajcie mocny napój ginącym, a wino strapionym na duchu.
7 Beban, y olvídense de su necesidad, y de su miseria no más se acuerden.
Niech się napiją i zapomną o swoim ubóstwie, i niech nie pamiętają więcej swego utrapienia.
8 Abre tu boca por el mudo, en el juicio de todos los hijos de muerte.
Otwórz swe usta dla niemych w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.
9 Abre tu boca, juzga justicia, y el derecho del pobre y del menesteroso.
Otwórz swe usta, sądź sprawiedliwie i broń sprawy ubogiego i nędzarza.
10 Mujer fuerte, ¿quién la hallará? porque su estima sobrepuja largamente á [la de] piedras preciosas.
Któż znajdzie kobietę cnotliwą? Jej wartość przewyższa perły.
11 El corazón de su marido está en ella confiado, y no tendrá necesidad de despojo.
Serce męża jej ufa i zysku mu nie zabraknie.
12 Darále ella bien y no mal, todos los días de su vida.
Dobro mu będzie wyświadczać, a nie zło, po wszystkie dni swego życia.
13 Buscó lana y lino, y con voluntad labró de sus manos.
Szuka wełny i lnu i chętnie pracuje swymi rękami.
14 Fué como navío de mercader: trae su pan de lejos.
Podobna jest do okrętów handlowych; przywozi żywność z daleka.
15 Levantóse aun de noche, y dió comida á su familia, y ración á sus criadas.
Wstaje, gdy jeszcze jest noc, i daje pokarm swoim domownikom i odpowiednią porcję swym służącym.
16 Consideró la heredad, y compróla; y plantó viña del fruto de sus manos.
Myśli o polu i kupuje je; z zarobku swych rąk sadzi winnice.
17 Ciñó sus lomos de fortaleza, y esforzó sus brazos.
Przepasuje swe biodra siłą i umacnia swoje ramiona.
18 Gustó que era buena su granjería: su candela no se apagó de noche.
Dostrzega, że jej dorobek jest dobry, a jej pochodnia w nocy nie gaśnie.
19 Aplicó sus manos al huso, y sus manos tomaron la rueca.
Wyciąga ręce po kądziel, a dłonią chwyta wrzeciono.
20 Alargó su mano al pobre, y extendió sus manos al menesteroso.
Otwiera dłoń przed ubogim i wyciąga swe ręce do nędzarza.
21 No tendrá temor de la nieve por su familia, porque toda su familia está vestida de ropas dobles.
Nie boi się śniegu dla swych domowników, bo wszyscy jej domownicy są ubrani w szkarłat.
22 Ella se hizo tapices; de lino fino y púrpura es su vestido.
Robi sobie kobierce; jej ubiór jest z jedwabiu i purpury.
23 Conocido es su marido en las puertas, cuando se sienta con los ancianos de la tierra.
Jej mąż jest znany w bramach, gdy siedzi wśród starszyzny ziemi.
24 Hizo telas, y vendió; y dió cintas al mercader.
Wyrabia płótno i sprzedaje je, dostarcza pasy kupcowi.
25 Fortaleza y honor son su vestidura; y en el día postrero reirá.
Siła i godność są jej strojem; będzie się cieszyła jeszcze w przyszłości.
26 Abrió su boca con sabiduría: y la ley de clemencia está en su lengua.
Otwiera swe usta mądrze i na jej języku [jest] prawo miłosierdzia.
27 Considera los caminos de su casa, y no come el pan de balde.
Dogląda spraw swego domu i nie je chleba próżniactwa.
28 Levantáronse sus hijos, y llamáronla bienaventurada; y su marido también la alabó.
Jej dzieci powstają i błogosławią jej, mąż także ją chwali:
29 Muchas mujeres hicieron el bien; mas tú las sobrepujaste á todas.
Wiele kobiet poczynało sobie cnotliwie, ale ty przewyższasz je wszystkie.
30 Engañosa es la gracia, y vana la hermosura: la mujer que teme á Jehová, ésa será alabada.
Wdzięk [jest] zwodniczy i piękność próżna, [lecz] kobieta, która się boi PANA, jest godna pochwały.
31 Dadle el fruto de sus manos, y alábenla en las puertas sus hechos.
Dajcie jej z owocu jej rąk i niech jej czyny chwalą ją w bramach.
