Proverbios 31
1 PALABRAS del rey Lemuel; la profecía con que le enseñó su madre.
Te są słowa Lemuela króla, i zebranie mów, któremi go ćwiczyła matka jego.
2 ¿Qué, hijo mío? ¿y qué, hijo de mi vientre? ¿y qué, hijo de mis deseos?
Cóż rzekę, synu mój? cóż rzekę, synu żywota mego? i cóż rzekę, synu ślubów moich?
3 No des á las mujeres tu fuerza, ni tus caminos á lo que es para destruir los reyes.
Nie dawaj niewiastom siły twojej, ani dróg twoich tym, którzy do zginienia królów przywodzą.
4 No es de los reyes, oh Lemuel, no es de los reyes beber vino, ni de los príncipes la cerveza.
Nie królom, o Lemuelu! nie królom należy pić wino, a nie panom bawić się napojem mocnym;
5 No sea que bebiendo olviden la ley, y perviertan el derecho de todos los hijos afligidos.
By snać pijąc nie zapomniał na ustawy, a nie odmienił spraw wszystkich ludzi uciśnionych.
6 Dad la cerveza al desfallecido, y el vino á los de amargo ánimo:
Dajcie napój mocny ginącemu, a wino tym, którzy są ducha sfrasowanego.
7 Beban, y olvídense de su necesidad, y de su miseria no más se acuerden.
Niech się napije, a zapomni ubóstwa swego, a na utrapienie swoje niech więcej nie wspomni.
8 Abre tu boca por el mudo, en el juicio de todos los hijos de muerte.
Otwórz usta swe za niemym w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.
9 Abre tu boca, juzga justicia, y el derecho del pobre y del menesteroso.
Otwórz usta swe, sądź sprawiedliwie, a podejmij się sprawy ubogiego i nędznego.
10 Mujer fuerte, ¿quién la hallará? porque su estima sobrepuja largamente á [la de] piedras preciosas.
Któż znajdzie niewiastę stateczną, gdyż nad perły daleko większa jest cena jej?
11 El corazón de su marido está en ella confiado, y no tendrá necesidad de despojo.
Serce męża jej ufa jej, a na korzyściach schodzić mu nie będzie.
12 Darále ella bien y no mal, todos los días de su vida.
Dobrze mu czyni, a nie źle, po wszystkie dni żywota swego.
13 Buscó lana y lino, y con voluntad labró de sus manos.
Szuka wełny i lnu, a pracuje ochotnie rękami swemi.
14 Fué como navío de mercader: trae su pan de lejos.
Podobna jest okrętom kupieckim; z daleka przywodzi żywność swoję.
15 Levantóse aun de noche, y dió comida á su familia, y ración á sus criadas.
I wstaje bardzo rano, a daje pokarm czeladzi swej, a obrok słuszny dziewkom swym.
16 Consideró la heredad, y compróla; y plantó viña del fruto de sus manos.
Obmyśla rolę, i ujmuje ją; z zarobku rąk swoich szczepi winnice.
17 Ciñó sus lomos de fortaleza, y esforzó sus brazos.
Przepasuje mocą biodra swe, a posila ramiona swoje.
18 Gustó que era buena su granjería: su candela no se apagó de noche.
Doświadcza, że jest dobra skrzętność jej, a nie gaśnie w nocy pochodnia jej.
19 Aplicó sus manos al huso, y sus manos tomaron la rueca.
Ręce swoje obraca do kądzieli, a palcami swemi trzyma wrzeciono.
20 Alargó su mano al pobre, y extendió sus manos al menesteroso.
Rękę swą otwiera ubogiemu, a ręce swoje wyciąga ku nędznemu.
21 No tendrá temor de la nieve por su familia, porque toda su familia está vestida de ropas dobles.
Nie boi się o czeladź swoję czasu śniegu; albowiem wszystka czeladź jej obłoczy się w szatę dwoistą.
22 Ella se hizo tapices; de lino fino y púrpura es su vestido.
Kobierce sobie robi; płótno subtelne i szarłat jest odzieniem jej.
23 Conocido es su marido en las puertas, cuando se sienta con los ancianos de la tierra.
Znaczny jest w bramach mąż jej, gdy siedzi między starszymi ziemi.
24 Hizo telas, y vendió; y dió cintas al mercader.
Płótno robi, i sprzedaje, także pasy sprzedaje kupcowi.
25 Fortaleza y honor son su vestidura; y en el día postrero reirá.
Moc i przystojność jest odzieniem jej; nie frasuje się o czasy przyszłe.
26 Abrió su boca con sabiduría: y la ley de clemencia está en su lengua.
Mądrze otwiera usta swe, a nauka miłosierdzia jest na języku jej.
27 Considera los caminos de su casa, y no come el pan de balde.
Dogląda rządu w domu swym, a chleba próżnując nie je.
28 Levantáronse sus hijos, y llamáronla bienaventurada; y su marido también la alabó.
Powstawszy synowie jej błogosławią jej; także i mąż jej chwali ją,
29 Muchas mujeres hicieron el bien; mas tú las sobrepujaste á todas.
Mówiąc: Wiele niewiast grzecznie sobie poczynały; ale je ty przechodzisz wszystkie.
30 Engañosa es la gracia, y vana la hermosura: la mujer que teme á Jehová, ésa será alabada.
Omylna jest wdzięczność, i marna piękność; ale niewiasta, która się Pana boi, ta pochwały godna.
31 Dadle el fruto de sus manos, y alábenla en las puertas sus hechos.
Dajcie jej z owocu ręku jej, a niechaj ją chwalą w bramach uczynki jej.
