< Proverbios 31 >
1 PALABRAS del rey Lemuel; la profecía con que le enseñó su madre.
Lemuel siangpahrang ih palunghahaih lok, amno mah patuk ih lok loe hae tiah oh;
2 ¿Qué, hijo mío? ¿y qué, hijo de mi vientre? ¿y qué, hijo de mis deseos?
aw ka capa, aw ka zok thung ih ka capa, aw lokkamhaih ka capa,
3 No des á las mujeres tu fuerza, ni tus caminos á lo que es para destruir los reyes.
na thacakhaih to nongpatanawk khaeah patoh hmah loe, siangpahrang hum koeh kaminawk caehhaih loklam to pazui hmah.
4 No es de los reyes, oh Lemuel, no es de los reyes beber vino, ni de los príncipes la cerveza.
Aw Lemuel, siangpahrangnawk loe misurtui naek han om ai; angraengnawk loe misurtui paqui han amcuk ai;
5 No sea que bebiendo olviden la ley, y perviertan el derecho de todos los hijos afligidos.
nihcae mah nae o nahaeloe, patukhaih lok to pahnet o ueloe, amtang kami han toenghaih hoiah lokcaekhaih to amkhraeng o taak ving moeng tih.
6 Dad la cerveza al desfallecido, y el vino á los de amargo ánimo:
Anghmaa angtaa kami hanah mu to paek oh loe, palungboeng kami hanah misurtui to paek oh.
7 Beban, y olvídense de su necesidad, y de su miseria no más se acuerden.
Anih mah amtanghaih hoi patangkhanghaih pahnet hanah nae nasoe.
8 Abre tu boca por el mudo, en el juicio de todos los hijos de muerte.
Amtang kaminawk mah hak han koi hmuen to a hak o thai hanah, lokthui thai ai kaminawk to lokthuih abomh oh.
9 Abre tu boca, juzga justicia, y el derecho del pobre y del menesteroso.
Lok to thui ah loe, toenghaih hoiah lok to caek ah; amtang kami hoi mithoenawk mah hak han koi hmuen to paek oh.
10 Mujer fuerte, ¿quién la hallará? porque su estima sobrepuja largamente á [la de] piedras preciosas.
Mi mah maw tuinuen kahoih zu to hnu thai tih? To nongpata loe atho kana thlung kathim pongah atho oh kue.
11 El corazón de su marido está en ella confiado, y no tendrá necesidad de despojo.
A sava mah anih to oep ueloe, amtanghaih hoiah loih tih.
12 Darále ella bien y no mal, todos los días de su vida.
To baktih nongpata loe a sava hanah kasae hmuen to sah ai; a hing thung kahoih hmuen to a sinh pae.
13 Buscó lana y lino, y con voluntad labró de sus manos.
Anih loe tuumui hoi pathlah to pakrong moe, a koeh baktiah a ban hoiah tok to a sak.
14 Fué como navío de mercader: trae su pan de lejos.
Anih loe hmuenmae zawhaih palongpui baktiah oh moe, angthla parai ahmuen hoiah caaknaek to a phawh.
15 Levantóse aun de noche, y dió comida á su familia, y ración á sus criadas.
Anih loe khodai ai naah angthawk moe, a imthung takoh hanah caaknaek to patoem pae, a tamna nongpatanawk hanah caaknaek to a paek.
16 Consideró la heredad, y compróla; y plantó viña del fruto de sus manos.
Anih loe poek het moe, lawk doeh a qanh; a toksakhaih atho hoiah misurkung to a tlingh.
17 Ciñó sus lomos de fortaleza, y esforzó sus brazos.
Anih loe kaengkaeh to kacakah angzaeng moe, a ban to thacaksak.
18 Gustó que era buena su granjería: su candela no se apagó de noche.
Anih mah zawh ih hmuenmae loe atho oh; anih ih hmaiim doeh aqum puek dueh mak ai.
19 Aplicó sus manos al huso, y sus manos tomaron la rueca.
A ban hoiah lahat to a kaeh moe, a ban hoiah kahni to a sak.
20 Alargó su mano al pobre, y extendió sus manos al menesteroso.
Amtang kaminawk to a khetzawn, ue, mithoenawk to abomh.
21 No tendrá temor de la nieve por su familia, porque toda su familia está vestida de ropas dobles.
Anih ih imthung takoh loe kahni kamling to angkhuk o boih pongah, dantui krah cadoeh tasoehhaih tawn ai.
22 Ella se hizo tapices; de lino fino y púrpura es su vestido.
Angmah hanah kahni to a sak moe, rong kamling hup puu ngan laihaw to angkhuk.
23 Conocido es su marido en las puertas, cuando se sienta con los ancianos de la tierra.
Anih ih sava loe vangpui khongkhanawk ah prae thung ih kacoehtanawk hoi nawnto anghnut moe, ahmin amthang kami ah oh.
24 Hizo telas, y vendió; y dió cintas al mercader.
Anih loe puu ngan kahni to sak moe, a zawh; kaziinawk doeh hmuenmae zaw kami khaeah a zawh.
25 Fortaleza y honor son su vestidura; y en el día postrero reirá.
Anih loe thacak moe, khingya koi khukbuen hoiah amthoep; anih loe angzo han koi atue ah anghoehaih hoiah khosah tih.
26 Abrió su boca con sabiduría: y la ley de clemencia está en su lengua.
Anih loe palunghahaih hoiah lok to thuih, anih ih pahni ah tahmenhaih lok to oh.
27 Considera los caminos de su casa, y no come el pan de balde.
Anih loe angmah ih imthung takoh to kahoih ah khetzawn, thasethaih buh to caa ai.
28 Levantáronse sus hijos, y llamáronla bienaventurada; y su marido también la alabó.
A caanawk loe angthawk o moe, amno to tahamhoihaih paek o; a sava mah doeh anih to pakoeh.
29 Muchas mujeres hicieron el bien; mas tú las sobrepujaste á todas.
Paroeai kami ih canunawk mah kahoih hmuen to sak o; toe nang mah loe nihcae to na takrenh boih.
30 Engañosa es la gracia, y vana la hermosura: la mujer que teme á Jehová, ésa será alabada.
Lok kahoih loe alinghaih ah ni oh; kranghoihaih doeh azom pui ni; toe Angraeng zii nongpata loe, pakoehhaih hnu tih.
31 Dadle el fruto de sus manos, y alábenla en las puertas sus hechos.
To baktih nongpata hanah a toksakhaih tangqum to paek oh; a toksakhaih mah anih to vangpui khongkha ah pakoeh nasoe.