Proverbios 27
1 NO te jactes del día de mañana; porque no sabes qué dará de sí el día.
Beroem u niet over den dag van morgen; want gij weet niet, wat de dag zal baren.
2 Alábete el extraño, y no tu boca; el ajeno, y no tus labios.
Laat u een vreemde prijzen, en niet uw mond; een onbekende, en niet uw lippen.
3 Pesada es la piedra, y la arena pesa; mas la ira del necio es más pesada que ambas cosas.
Een steen is zwaar, en het zand gewichtig; maar de toornigheid des dwazen is zwaarder dan die beide.
4 Cruel es la ira, é impetuoso el furor; mas ¿quién parará delante de la envidia?
Grimmigheid en overloping van toorn is wreedheid; maar wie zal voor nijdigheid bestaan?
5 Mejor es reprensión manifiesta que amor oculto.
Openbare bestraffing is beter dan verborgene liefde.
6 Fieles son las heridas del que ama; pero importunos los besos del que aborrece.
De wonden des liefhebbers zijn getrouw; maar de kussingen des haters zijn af te bidden.
7 El alma harta huella el panal de miel; mas al alma hambrienta todo lo amargo es dulce.
Een verzadigde ziel vertreedt het honigzeem; maar aan een hongerige ziel is alle bitter zoet.
8 Cual ave que se va de su nido, tal es el hombre que se va de su lugar.
Gelijk een vogel is, die uit zijn nest omdoolt, alzo is een man, die omdoolt uit zijn plaats.
9 El ungüento y el perfume alegran el corazón: y el amigo al hombre con el cordial consejo.
Olie en reukwerk verblijdt het hart; alzo is de zoetigheid van iemands vriend, vanwege den raad der ziel.
10 No dejes á tu amigo, ni al amigo de tu padre; ni entres en casa de tu hermano el día de tu aflicción: mejor es el vecino cerca que el hermano lejano.
Verlaat uw vriend, noch den vriend uws vaders niet; en ga ten huize uws broeders niet op den dag van uw tegenspoed. Beter is een gebuur die nabij is, dan een broeder, die verre is.
11 Sé sabio, hijo mío, y alegra mi corazón, y tendré qué responder al que me deshonrare.
Zijt wijs, mijn zoon, en verblijd mijn hart; opdat ik mijn smader wat te antwoorden heb.
12 El avisado ve el mal, [y] escóndese; [mas] los simples pasan, [y] llevan el daño.
De kloekzinnige ziet het kwaad, en verbergt zich; de slechten gaan henen door, en worden gestraft.
13 Quítale su ropa al que fió al extraño; y [al que fió] á la extraña, tómale prenda.
Als iemand voor een vreemde borg geworden is, neem zijn kleed, en pand hem voor een onbekende vrouw.
14 El que bendice á su amigo en alta voz, madrugando de mañana, por maldición se le contará.
Die zijn vriend zegent met luider stem, zich des morgens vroeg opmakende, het zal hem tot een vloek gerekend worden.
15 Gotera continua en tiempo de lluvia, y la mujer rencillosa, son semejantes:
Een gedurige druiping ten dage des slagregens en een kijfachtige huisvrouw zijn even gelijk.
16 El que pretende contenerla, arresta el viento: ó el aceite en su mano derecha.
Elkeen, die haar verbergt, zou den wind verbergen, en de olie zijner rechterhand, die roept.
17 Hierro con hierro se aguza; y el hombre aguza el rostro de su amigo.
Ijzer scherpt men met ijzer; alzo scherpt een man het aangezicht zijns naasten.
18 El que guarda la higuera, comerá su fruto; y el que guarda á su señor, será honrado.
Die den vijgeboom bewaart, zal zijn vrucht eten; en die zijn heer waarneemt, zal geeerd worden.
19 Como un agua se parece á otra, así el corazón del hombre al otro.
Gelijk in het water het aangezicht is tegen het aangezicht, alzo is des mensen hart tegen den mens.
20 El sepulcro y la perdición nunca se hartan: así los ojos del hombre nunca están satisfechos. (Sheol h7585)
De hel en het verderf worden niet verzadigd; alzo worden de ogen des mensen niet verzadigd. (Sheol h7585)
21 El crisol [prueba] la plata, y la hornaza el oro: y al hombre la boca del que lo alaba.
De smeltkroes is voor het zilver, en de oven voor het goud; alzo is een man naar zijn lof te proeven.
22 Aunque majes al necio en un mortero entre granos de trigo á pisón majados, no se quitará de él su necedad.
Al stiet gij den dwaas in een mortier met een stamper, in het midden van het gestoten graan, zijn dwaasheid zou van hem niet afwijken.
23 Considera atentamente el aspecto de tus ovejas; pon tu corazón á tus rebaños:
Zijt naarstig, om het aangezicht uwer schapen te kennen; zet uw hart op de kudden.
24 Porque las riquezas no son para siempre; ¿y [será] la corona para perpetuas generaciones?
Want de schat is niet tot in eeuwigheid; of zal de kroon van geslacht tot geslacht zijn?
25 Saldrá la grama, aparecerá la hierba, y segaránse las hierbas de los montes.
Als het gras zich openbaart, en de grasscheuten gezien worden, laat de kruiden der bergen verzameld worden.
26 Los corderos para tus vestidos, y los cabritos para el precio del campo:
De lammeren zullen zijn tot uw kleding, en de bokken de prijs des velds.
27 Y abundancia de leche de las cabras para tu mantenimiento, y para mantenimiento de tu casa, y para sustento de tus criadas.
Daartoe zult gij genoegzaamheid van geitenmelk hebben tot uw spijze, tot spijze van uw huis, en leeftocht uwer maagden.
