< Proverbios 26 >

1 COMO la nieve en el verano, y la lluvia en la siega, así conviene al necio la honra.
Язда қар йеғиш, Орма вақтида ямғур йеғиш қамлашмиғандәк, Иззәт-һөрмәт ахмаққа лайиқ әмәстур.
2 Como el gorrión en su vagar, y como la golondrina en su vuelo, así la maldición sin causa nunca vendrá.
Ләйләп учуп жүргән қучқачтәк, Учқан қарлиғач йәргә қонмиғандәк, Сәвәпсиз қарғиш кишигә зиян кәлтүрәлмәс.
3 El látigo para el caballo, y el cabestro para el asno, y la vara para la espalda del necio.
Атқа қамча, ешәккә нохта лазим болғинидәк, Ахмақниң дүмбисигә таяқ лайиқтур.
4 Nunca respondas al necio en conformidad á su necedad, para que no seas tú también como él.
Ахмақниң әхмиқанә гепи бойичә униңға җавап бәрмигин, Җавап бәрсәң өзүң униңға охшап қелишиң мүмкин.
5 Responde al necio según su necedad, porque no se estime sabio en su opinión.
Ахмақниң әхмиқанә гепи бойичә униңға җавап бәргин, Җавап бәрмисәң у өзиниң ахмақлиғини әқиллиқ дәп чағлар.
6 Como el que se corta los pies y bebe su daño, así es el que envía algo por mano de un necio.
Өз путини кесивәткәндәк, Өз бешиға зулмәт тилигәндәк, Ахмақтин хәвәр йоллашму шундақ бир иштур.
7 Alzar las piernas del cojo, así es el proverbio en la boca del necio.
Токурниң карға кәлмигән путлиридәк, Ахмақниң ағзиға селинған пәнд-несиһәтму бекар болур.
8 Como quien liga la piedra en la honda, así [hace] el que al necio da honra.
Салғиға ташни бағлап атқандәк, Ахмаққа һөрмәт билдүрүшму әхмиқанә иштур.
9 Espinas hincadas en mano del embriagado, tal es el proverbio en la boca de los necios.
Ахмақниң ағзиға селинған пәнд-несиһәт, Мәсниң қолиға санҗилған тикәндәктур.
10 El grande cría todas las cosas; y da la paga al insensato, y la da á los transgresores.
Өз йеқинлирини қарисиға зәхимләндүргән оқячидәк, Ахмақни яки удул кәлгән адәмни яллап ишләткән ғоҗайинму охшашла зәхимләндүргүчидур.
11 Como perro que vuelve á su vómito, así el necio que repite su necedad.
Ишт айлинип келип өз қусуғини ялиғандәк, Ахмақ ахмақлиғини қайтилар.
12 ¿Has visto hombre sabio en su opinión? más esperanza hay del necio que de él.
Өзини дана чағлап мәмнун болған кишини көрдүңму? Униңға үмүт бағлимақтин ахмаққа үмүт бағлимақ әвзәлдур.
13 Dice el perezoso: El león está en el camino; el león está en las calles.
Һорун адәм: — «Ташқирида дәһшәтлик бир шир туриду, Кочида бир шир жүриду!» — дәп [өйдин чиқмас].
14 Las puertas se revuelven en sus quicios: así el perezoso en su cama.
Өз муҗуқида ечилип-йепилип турған ишиккә охшаш, Һорун кариватта йетип у яқ-бу яққа өрүлмәктә.
15 Esconde el perezoso su mano en el seno; cánsase de tornarla á su boca.
Һорун қолини сунуп қачиға тиққини билән, Ғизани ағзиға селиштинму еринәр.
16 A su ver es el perezoso más sabio que siete que [le] den consejo.
Һорун өзини пәм билән җавап бәргүчи йәттә кишидинму дана санар.
17 El que pasando se deja llevar de la ira en pleito ajeno, es [como] el que toma al perro por las orejas.
Кочида келиветип, өзигә мунасивәтсиз маҗираға арилашқан киши, Иштниң қулиқини тутуп созғанға охшаш хәтәргә дучар болар.
18 Como el que enloquece, y echa llamas y saetas y muerte,
Өз йеқинлирини алдап «Пәқәт чақчақ қилип қойдум!» дәйдиған киши, Отқашларни, оқларни, һәр хил әҗәллик қуралларни атқан тәлвигә охшайду.
19 Tal es el hombre que daña á su amigo, y dice: Ciertamente me chanceaba.
20 Sin leña se apaga el fuego: y donde no hay chismoso, cesa la contienda.
Отун болмиса от өчәр; Ғәйвәт болмиса, җедәл бесилар.
21 El carbón para brasas, y la leña para el fuego: y el hombre rencilloso para encender contienda.
Чоғлар үстигә чачқан көмүрдәк, От үстигә қойған отундәк, җедәлчи җедәлни улғайтар.
22 Las palabras del chismoso parecen blandas; mas ellas entran hasta lo secreto del vientre.
Ғәйвәтхорниң сөзлири һәр хил назу-немәтләрдәк, Кишиниң қәлбигә чоңқур сиңдүрүләр.
23 [Como] escoria de plata echada sobre el tiesto, son los labios enardecidos y el corazón malo.
Ялқунлуқ ләвләр рәзил көңүлләргә қошулғанда, Сапал қачиға күмүч һәл бәргәнгә охшаштур.
24 Otro parece en los labios el que aborrece; mas en su interior pone engaño.
Адавәт сақлайдиған адәм өчини гәплири билән япсиму, Көңлидә қат-қат сүйқәст сақлайду.
25 Cuando hablare amigablemente, no le creas; porque siete abominaciones hay en su corazón.
Униң сөзи чирайлиқ болсиму, ишинип кәтмигин; Қәлбидә йәттә қат ипласлиқ бардур.
26 Encúbrese el odio con disimulo; mas su malicia será descubierta en la congregación.
У өчмәнлигини чирайлиқ гәп билән япсиму, Лекин рәзиллиги җамаәтниң алдида ашкарилинар.
27 El que cavare sima, caerá en ella: y el que revuelva la piedra, á él volverá.
Кишигә ора колиған өзи чүшәр; Ташни домилатқан кишини таш думилап қайтип келип уни янҗар.
28 La falsa lengua atormenta al que aborrece: y la boca lisonjera hace resbaladero.
Сахта тил өзи зиянкәшлик қилған кишиләргә нәпрәтлинәр; Хушамәт қилғучи еғиз адәмни һалакәткә иштирәр.

< Proverbios 26 >