Proverbios 19
1 MEJOR es el pobre que camina en su sencillez, que el de perversos labios y fatuo.
Lepszy jest ubogi, który chodzi w uprzejmości swej, niżeli przewrotny w wargach swoich, który jest głupim.
2 El alma sin ciencia no es buena; y el presuroso de pies peca.
Zaiste duszy bez umiejętności nie dobrze, a kto jest prędkich nóg, potknie się.
3 La insensatez del hombre tuerce su camino; y contra Jehová se aira su corazón.
Głupstwo człowiecze podwraca drogę jego, a przecie przeciwko Panu zapala się gniewem serce jego.
4 Las riquezas allegan muchos amigos: mas el pobre, de su amigo es apartado.
Bogactwa przyczyniają wiele przyjaciół; ale ubogi od przyjaciela swego odłączony bywa.
5 El testigo falso no quedará sin castigo; y el que habla mentiras no escapará.
Fałszywy świadek nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, nie ujdzie.
6 Muchos rogarán al príncipe: mas cada uno es amigo del hombre que da.
Wielu się ich uniża przed księciem, a każdy jest przyjacielem mężowi szczodremu.
7 Todos los hermanos del pobre le aborrecen: ¡cuánto más sus amigos se alejarán de él! buscará la palabra y no la hallará.
Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go; daleko więcej inni przyjaciele jego oddalają się od niego; woła za nimi, a niemasz ich.
8 El que posee entendimiento, ama su alma: el que guarda la inteligencia, hallará el bien.
Nabywa rozumu, kto miłuje duszę swoję, a strzeże roztropności, aby znalazł co dobrego.
9 El testigo falso no quedará sin castigo; y el que habla mentiras, perecerá.
Świadek fałszywy nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, zginie.
10 No conviene al necio el deleite: ¡cuánto menos al siervo ser señor de los príncipes!
Nie przystoi głupiemu rozkosz, ani słudze panować nad książętami.
11 La cordura del hombre detiene su furor; y su honra es disimular la ofensa.
Rozum człowieczy zawściąga gniew jego, a ozdoba jego jest mijać przestępstwo.
12 Como el bramido del cachorro de león es la ira del rey; y su favor como el rocío sobre la hierba.
Zapalczywość królewska jest jako ryk lwięcia; ale łaska jego jest jako rosa na trawie.
13 Dolor es para su padre el hijo necio; y gotera continua las contiendas de la mujer.
Syn głupi jest utrapieniem ojcu swemu, a żona swarliwa jest jako ustawiczne kapanie przez dach.
14 La casa y las riquezas herencia son de los padres: mas de Jehová la mujer prudente.
Dom i majętność dziedzictwem przypada po rodzicach; ale żona roztropna jest od Pana.
15 La pereza hace caer en sueño; y el alma negligente hambreará.
Lenistwo przywodzi twardy sen, a dusza gnuśna będzie łaknęła.
16 El que guarda el mandamiento, guarda su alma: mas el que menospreciare sus caminos, morirá.
Kto strzeże przykazania, strzeże duszy swojej; ale kto gardzi drogami swemi, zginie.
17 A Jehová empresta el que da al pobre, y él le dará su paga.
Panu pożycza, kto ma litość nad ubogim, a on mu za dobrodziejstwo jego odda.
18 Castiga á tu hijo en tanto que hay esperanza; mas no se excite tu alma para destruirlo.
Karz syna swego, póki o nim nadzieja, a zabiegając zginieniu jego niech mu nie folguje dusza twoja.
19 El de grande ira llevará la pena: y si usa de violencias, añadirá [nuevos males].
Wielki gniew okazuj, kiedy odpuszczasz karanie, grożąc mu, ponieważ odpuszczasz, że potem srożej karać będziesz.
20 Escucha el consejo, y recibe la corrección, para que seas sabio en tu vejez.
Słuchaj rady, a przyjmuj karność, abyś kiedyżkolwiek był mądrym.
21 Muchos pensamientos hay en el corazón del hombre; mas el consejo de Jehová permanecerá.
Wiele jest myśli w sercu człowieczem; ale rada Pańska, ta się ostoi.
22 Contentamiento es á los hombres hacer misericordia: pero mejor es el pobre que el mentiroso.
Pożądana rzecz człowiekowi dobroczynność jego, ale lepszy jest ubogi, niż mąż kłamliwy.
23 El temor de Jehová [es] para vida; y [con él] vivirá el [hombre], lleno de reposo; no será visitado de mal.
Bojażń Pańska prowadzi do żywota, a kto ją ma, w obfitości mieszka, i nie spotka go nieszczęście.
24 El perezoso esconde su mano en el seno: aun á su boca no la llevará.
Leniwy kryje rękę swą pod pachę, i do ust swych nie podnosi jej.
25 Hiere al escarnecedor, y el simple se hará avisado; y corrigiendo al entendido, entenderá ciencia.
Bij naśmiewcę, żeby prostak był ostrożniejszym; a roztropnego sfukaj, żeby zrozumiał umiejętność.
26 El que roba á su padre y ahuyenta á su madre, hijo es avergonzador y deshonrador.
Syn wstyd i hańbę zadawający, ojca gubi i matkę wygania.
27 Cesa, hijo mío, de oir la enseñanza [que induce] á divagar de las razones de sabiduría.
Synu mój! przestań słuchać nauki, któraby cię odwodziła od mów rozumnych.
28 El testigo perverso se burlará del juicio; y la boca de los impíos encubrirá la iniquidad.
Świadek złośliwy pośmiewa się z sądu, a usta niezbożnych połykają nieprawość.
29 Aparejados están juicios para los escarnecedores, y azotes para los cuerpos de los insensatos.
Sądy są na pośmiewców zgotowane, a guzy na grzbiet głupich.
